Melinda Nadj Abonji's roman "Tauben fliegen auf" (2010) vertelt het verhaal van de jonge migrante Ildikó Kocsis, die vier jaar na haar ouders met haar zus uit de Vojvodina naar Zwitserland emigreert. De tekst focust op het verlies van identiteit en het terugvinden ervan. Mijn thesis onderzoekt de samenhang tussen identiteit en taal. De wisselwerking tussen moedertaal, vreemde taal en andere vormen van communicatie staat daarbij centraal.

De bespreking van feminisme en pacifisme in de literaire oorlogswerken Non-Combatants and Others (1916) van Rose Macaulay en Testament of Youth (1933) van Vera Brittain.

« Il faut être ouvert comme une vieille pute. » Een quote van Arno. Of wat had u gedacht ?Wie Arno zegt, zegt muziek. In dit geval het « Franse chanson ». Maar, wat valt er in godsnaam nog te zeggen over het « chanson », nu de boegbeelden van dit genre, Piaf, Brel, Brassens en Gainsbourg, ons al lang hebben verlaten ? U zou versteld staan ! Ik ook, vandaar mijn thesis. In het Frans.De generatie van de jaren 2000 : wie zijn ze ?Wacht, niet weglopen : in het tweede luik stel ik ze u namelijk meteen voor, de artiesten van de « nieuwe Franse scène ». Kwestie van goesting te krijgen.

L’écume des jours van Boris Vian in een nieuw kleedje.Een gedeeltelijke vertaling van een werk van Boris Vian zou het worden, de parel van mijn studies, en dan liefst een roman waarin die typisch vianesque talige virtuositeit heel sterk aanwezig was. Zoals die man speelde met de taal, ja, zo had je er natuurlijk nog wel een paar lopen, maar geen ander prozaschrijver die me zo kon bekoren. Op 23 juni 1959 overlijdt de negenendertigjarige Boris Vian onverwacht aan een hartaanval.