Scriptiebank overzicht

Pieter Van Loo, Universiteit Antwerpen.
 
Antisemitisme in de Franstalige pers ?
Le Peuple, La Libre Belgique en Le Soir in 1938-1940.
 
 
Abstract
In deze paper werden drie Belgische Franstalige kranten (Le Peuple, La Libre Belgique en Le Soir) getoetst op hun houding ten opzichte van de Joodse kwestie eind jaren dertig (1938-1940). Via dit personderzoek werd er ook een beeld geschetst van de publieke opinie tegenover Joden in Brussel en Wallonië net voor de Tweede Wereldoorlog.

 Een poëtica van de ontworteling – Nancy Huston of het auteurschap zonder moedertaal.Wat hebben de kersverse winnaar van de Duitse Goethe-prijs Adonis, de Ierse auteur Samuel Beckett en de Vlaamse NV-A voorzitter Bart de Wever met elkaar gemeen? Juist ja: ze spreken alle drie Frans. Het Bijbelse Babel mag dan een zaak van moderne exegeten en oude schilders geworden zijn, haar torens staan –voorlopig althans- nog stevig overeind.  Niet alleen in de politiek, maar ook in de literatuur laat de meertalige realiteit van onze hedendaagse samenleving haar sporen achter.

De meester en Mohammed: het islamitisch onderwijs in BelgiëSinds de tweede helft van de vorige eeuw is het aantal moslims in België gestaag toegenomen.  Een gevolg hiervan is het ontstaan en de ontwikkeling  van het islamitisch onderwijs in ons land. Deze ontwikkeling verliep echter niet altijd even vlot en tot op de dag van vandaag  kampt het islamitisch onderwijs in België met allerhande problemen.

 
Sociologisch onderzoek in België focuste zich in het verleden steeds op Turkse en Marokkaanse migranten. Daar brengt Anouk Van Der Wildt verandering in. In haar thesisonderzoek ‘maten, makkers,amigos’ gaat zij op zoek naar de manier waarop Latijns-Amerikaanse migranten nieuwe contacten leggen bij hun aankomst in België. Ze interviewt negentien Spaanstalige Latijns-Amerikanen die nu in Gent wonen. Ze maakt een uitgebreide analyse van latino-vriendschappen.

 Duurzaam beheer van beschermde bosgebieden: voor bos én mens?‘Ze praten en zingen met de bomen, de bergen, de rivieren, de dieren en de planten. Het zijn deze mensen die de aarde beschermen.’ Het jaar 2011 werd door de Verenigde Naties uitgeroepen tot het Internationale Jaar van het Bos. Het wereldwijde verdwijnen van bossen, zo stelde de VN, versterkt de opwarming van de aarde en veroorzaakt een verlies aan biodiversiteit. Er is echter nog veel meer aan de hand, want de natuurlijke hulpbronnen, geborgen in die bossen, bieden toekomstzekerheid voor de gehele wereldbevolking.

 
„Er is hier nog veel te doen voor ons“. Terugkeer ten dienste van ontwikkeling.
 
Ahmed wijst naar een ruwbouw aan de andere kant van de straat in deze nieuwbouwwijk van  Nador, Marokko. De felle middagzon weerspiegelt in zijn zonnebril als hij me uitlegt: „Zie je die pilaren ginder? Net luciferstokjes! En zie je deze hier? Ik heb deze volgens Duitse aardbevingsnormen gebouwd.

 
Jood, ultraorthodox en … antizionist
Joden staan wereldwijd bekend als een samenhangend volk met een onvoorwaardelijke liefde voor Israël, toch bestaan er verschillende strekkingen binnen hun geloof die het niet altijd met mekaar eens zijn. Zo is er Neturei Karta, een extreem religieuze tak die tegen de staat Israël is en ijvert voor een Palestijnse overname. Iets wat hen zeker niet in dank wordt afgenomen door hun geloofsgenoten.
In Antwerpen ontmoet ik de gerespecteerde rabbijn Ahron Cohen uit het Engelse Manchester.

Koenraad Vandenbussche
‘Vlaanderen Vlaams!’ of ‘Moedertaal als onderwijstaal!’
In Vlaanderen en België vandaag zien we dat door de globalisering en immigratie de (talige) bevolkingssamenstelling danig is veranderd, van een hoofdzakelijk drietalige naar een meertalige samenstelling. Wanneer we meer specifiek naar het onderwijs kijken, zien we dat er in het Brusselse Nederlandstalig onderwijs niet minder dan 48 verschillende thuistalen worden terug gevonden, met Frans (61%) en Arabisch (13%) als uitschieters (Top, 2005).

 
Vlaamse cultuurcentra en gemeenschapsvorming
Symbiose of paradox?
Debbie Van Laere
Inleiding
 
 
De oorsprong van deze scriptie ligt in de lancering van een decreet waar de cultuur- en gemeenschapscentra in Vlaanderen een nieuwe richting inslaan. Het decreet houdende het stimuleren van een kwalitatief en integraal lokaal cultuurbeleid (verder het decreet lokaal cultuurbeleid genoemd) werd door het Vlaamse Parlement goedgekeurd op 13 juli 2001 en hield een aantal fundamentele wijzigingen in. De belangrijkste wijziging is de opdracht van de cultuur- en gemeenschapscentra.

 
De multiculturele samenleving en/in het Vlaamse en Québecse onderwijs
 
We leven in een diverse samenleving.[1] Een nieuwsgierige en open instelling is in een dergelijke omgeving erg belangrijk. De school is de perfecte plaats waarbinnen de ontwikkeling van soortgelijke houdingen van start kan gaan. We doen er algemene kennis op, ontwikkelen er sociale vaardigheden, worden voorbereid op een baan, … Maar leren we onszelf ook inwerken in de multiculturele samenleving?
"Zich inwerken in de multiculturele samenleving" betekent twee zaken.

 
Onbekend… en al te vaak onbemind
Albanië. Bij de “gemiddelde Belg” – voor zover deze bestaat of zelfs wenselijk is – roept het land sprekende beelden op: van bloedige stammentwisten, blinde autocratenadepten, uitgeputte vluchtelingen aan de Italiaanse kusten, tot ijskoude maffiosi op het Falconplein in Antwerpen. Kortom, een verzameling curiosa, zo weggelopen uit een rariteitenkabinet.
Verschillende voorstellingen en associaties zijn het gevolg van pure onwetendheid. Maar is meer aan de hand dan particuliere naïeve voorstellingen. Het is een structureel gegeven.

Kansrijk onderwijs voor kansarm … hoe krijg je hen voor leren warm ?


Inleiding

De onderwijswereld kende de laatste jaren een niet te stuiten vernieuwingsdrang. Deze vernieuwingen zetten de scholen aan tot structurele aanpassingen. In de vernieuwde leerplannen met de eindtermen of ontwikkelingsdoelen, in het GOK-beleid waarbij het hele team een gemeenschappelijke en ethische keuze rond gelijke onderwijskansen uitwerkt en in het zorg-decreet voor extra ondersteuning, is een rode draad merkbaar.

Edwidge Danticat, auteur tussen culturen
 
In onze geglobaliseerde wereld woedt het debat over de multiculturele samenleving in alle hevigheid. Want waar culturen samenkomen, is er onbegrip, en vaak zelfs geweld. Edwidge Danticat kan erover meespreken. De Haïtiaans-Amerikaanse auteur publiceert kortverhalen en romans die inhoudelijk een scherpe analyse van de clash der culturen bieden, maar die door hun succes juist een dialoog op gang brengen.
 
Danticat’s geboorteland kent een woelige maar intrigerende geschiedenis.

Wie heeft er nog nooit van Afrikaanse bootvluchtelingen gehoord, die via Marokko, Libië, en recenter ook Mauretanië en Senegal, Spaanse of Italiaanse bodem willen bereiken?

In de krant kan je bijna dagelijks berichten lezen over onderschepte gammele bootjes, pateras genoemd, volgestouwd met jonge Afrikanen. Westerse toeristen op de stranden van Tenerife worden plots geconfronteerd met de grote kloof tussen het rijke Westen en Afrika, als er verkleumde Afrikanen aanspoelen terwijl zij, al dan niet ingesmeerd, bakken in de tropische zon.

Vreemde tranen
 
Hoe kunnen we multicultureel samen leven? Altijd wel stof tot debat. Ik wil het daarentegen even hebben over hoe we samen kunnen sterven. Staat u er ooit wel eens bij stil dat we op een dag allemaal moeten sterven? Allemaal, zonder onderscheid in afkomst, religie, ras of geslacht? En dat er daarbij altijd mensen achter blijven die rouwen?
 
Hoe we afscheid nemen van onze doden en ons verdriet daarover een plaats geven, is zeer individueel, maar wordt tegelijk ook sterk cultureel bepaald.

 
Dikomitis Elena
 
 
‘We Don’t Cut European Hair’: klein Afrika in Gent? [1]
 
Iedereen kent de Sleepstraat als de Turkse buurt in Gent. Is er zoiets als ‘klein Afrika’ in Gent? Ik ging op onderzoek in de omgeving van het Gentse Dampoortstation tussen de Afroshops, Afrikaanse kapsalons, Afrikaanse vzw’s en vooral tussen de talrijke Afrikanen. Ik stelde de vraag ‘bestaat er een exclusief Afrikaans netwerk in Gent’ aan de Gentse Afrikanen.
 
Leden van diaspora gemeenschappen, zoals mijn gesprekspartners, bevinden zich op het kruispunt van heel wat verschillende identiteiten.

‘We Don’t Cut European Hair’: klein Afrika in Gent? 

Iedereen kent de Sleepstraat als de Turkse buurt in Gent. Is er zoiets als ‘klein Afrika’ in Gent? Ik ging op onderzoek in de omgeving van het Gentse Dampoortstation tussen de Afroshops, Afrikaanse kapsalons, Afrikaanse vzw’s en vooral tussen de talrijke Afrikanen. Ik stelde de vraag ‘bestaat er een exclusief Afrikaans netwerk in Gent’ aan de Gentse Afrikanen.

Leden van diaspora gemeenschappen, zoals mijn gesprekspartners, bevinden zich op het kruispunt van heel wat verschillende identiteiten.

Vrouwenbesnijdenis ook in Europa


Vrouwelijke genitale verminking is een problematiek die niet alleen voorkomt in bepaalde

landen van Afrika. Ook in Europa komt dit voor. Migranten die naar Europa verhuizen en
daarbij heel erg aan hun cultuur vasthouden, brengen deze gewoonte mee.

Van eenvoudige prikkeldraad tot technologisch hoogstandje, overal ter wereld worden muren gebouwd om volkeren uit elkaar te houden. Leg ze allemaal achter elkaar en de bouwsels zouden bijna een derde van de wereldomtrek bedekken. Maar: 'Muren zijn een teken van een falend beleid.'

Duitsland overweegt een stuk Berlijnse Muur (1961-'89) herop te bouwen. Wat er nog rest van het IJzeren Gordijn wordt vakkundig gesloopt door toeristen die allemaal een brok geschiedenis thuis op hun kast willen leggen.

Bezorgdheid om de gevolgen van de samenstelling van scholen en groepen is een oud zeer. In 1957 diende in de Amerikaanse staat Arkansas het leger ingezet te worden om 9 zwarte leerlingen naar een witte school te laten gaan. Boze blanke ouders probeerden als menselijke buffer dit te verhinderen. Dergelijke situaties deden zich in Vlaanderen nooit voor, maar toch kan ook hier de bezorgdheid om de samenstelling van leerlingengroepen gevoeld worden en flakkert het debat rond concentratiescholen regelmatig op.

Meertaligheid en intertalige beïnvloeding bij migrantenjongerenRond allochtonen en taalvaardigheid bestaan er heel wat vooroordelen. Allochtonen zouden slecht Nederlands kunnen en Turks of Marokkaans als moedertaal wordt door sommigen als iets negatief beschouwd. Maar is die extra taal dan ook geen meerwaarde? Is het kennen van Turks of Marokkaans niet net bevorderend voor de taalvaardigheid? En zijn allochtone jongeren dan echt zwakkere taalleerders dan hun leeftijdsgenoten?Meertalig? Uiteraard!Meertaligheid is vandaag de dag niets nieuws meer.

Verborgen Kinderen.

Een explorerende analyse van veertig getuigenissen van ondergedoken joodse kinderen.
 
Anne Frank, het joodse meisje dat ondergedoken zat in het achterhuis, hield een dagboek bij over de oorlogsgebeurtenissen. Het werd ontdekt, waardoor ze uitgroeide tot een van de belangrijkste iconen van de jodenmoord, de verpersoonlijking van de uitroeiing van joodse generaties, dromen en verwachtingen.

Koorddansers in de Congolese politiek: de evenwichtsoefening
van de “Banyarwanda” - Stefanie van Melis
De Congolese onafhankelijkheidsdag werd dit jaar minder feestelijk herdacht dan anders. In
verschillende grote steden van het land kwamen misnoegde Congolezen op straat om te
protesteren tegen het aangekondigde verkiezingsuitstel. De organisatie van democratische
verkiezingen moet het sluitstuk vormen van de moeizame transitieperiode die na de
ondertekening van het vredesakkoord in 2003 werd ingesteld. De kroon op het werk, maar
veel Congolezen zien hun hoop nu al in rook opgaan.

Het Beloofde Land
 
Jaarlijks trekken honderdduizenden migranten naar Europa: voor hun werk, voor hun studie of uit vrees voor vervolging.  Daarbij behoren België en Duitsland tot de populairste staten, met een centrale ligging, een goede economie en een liberale grondwet.  De nieuwe inwoners hopen hier een beter leven op te bouwen voor zichzelf en hun familie.  Maar daarvoor moeten ze eerst de nodige papieren aanvragen en vaak lange procedures doorlopen.  Elke vreemdeling komt vroeg of laat in aanraking met de vreemdelingenwet en tal van andere verdragen en overeenkomsten.  Wat is nu het Be

Pol Hiergens
 
BRAINDRAIN LANGS DE ZIJDEROUTE.
Via de legendarische route in Centraal-Azië komen niet alleen exotische producten of drugs naar ons land. Er is ook hersenemigratie.
 
Centraal-Azië is lang een exotische onbekende gebleven. Het was de Oriënt, het waren de ‘Stans’, het was de zijderoute van Marco Polo. De stad Boechara lag zowat halfweg. Schitterend gerestaureerd heeft de stad weer zijn pracht van weleer. Bij zonsondergang is de schoonheid van het Registanplein adembenemend.

 
Waar zitten de Selahattin Koçaks?
 
Wanneer hebt u nog eens een allochtoon gezien op televisie? Zou het kunnen dat het van Selahattin Koçaks deelname in De Slimste Mens ter Wereld (één) geleden is? De SP.A-schepen uit Beringen met Turkse roots werd op een week tijd bekende Vlaming. En dat was groot nieuws. Terzelfdertijd bleek uit een onderzoek van Bart Meuleman en Jaak Billiet (Katholieke Universiteit Leuven) dat Vlamingen zich steeds meer bedreigd voelen door 'migranten'.

België ondanks tekortkomingen beloofde land voor Roma vrouwen
“Here without papers is better than there with the papers”
 
De recente wetswijzigingen inzake immigratie en inburgering, alsook het aanpassen van het regularisatiebeleid voor asielzoekers begin 2005, hebben ervoor gezorgd dat migranten in het algemeen, en nieuwkomers in het bijzonder in de kijker staan.  De berichtgeving focust echter in sterke mate op het amalgaam aan wetsvoorstellen, decreten en artikelen die voor de betrokkenen relevant zijn.

Politiek wantrouwen in de lage landen
 
Alhoewel het verschijnsel politiek wantrouwen in het brandpunt van de belangstelling staat, wordt erg weinig de stap gemaakt dit fenomeen, haar vermeende oorzaken en haar impact uit de lokale context te lichten. Deze studie geeft hiertoe een aanzet door met de data van de in 2002 en 2003 afgenomen European Social Survey te onderzoeken welke houdingen typerend zijn voor de wantrouwige burger in Vlaanderen, Wallonië en Nederland, zonder daarbij te vergeten dat wantrouwen in elke samenleving een andere betekenis kan hebben.

 




 
 
 
 


 
 



 


 






Inge Claessens









 
 
 
 




Omdat we te maken hebben met andere culturen, gaan we eerst het aspect cultuur, met onderlinge verschillen, uitdiepen. Hiervoor baseren we ons op het werk van Geert Hofstede, Allemaal Andersdenkenden. We bekijken cultuur als mentale programmering alsook dimensies van een cultuur. Daarna komen aspecten die de hulpverlening kunnen beïnvloeden aan bod.

Scriptieprijs 2004  - Erik De Gendt
 
De EU-Russia Summits: een politiek-juridische analyse
 
De verhoudingen tussen Rusland en de Europese Unie (EU) zijn steeds wat ambigu geweest. Een zware diplomatieke crisis tussen beide is steeds achterwege gebleven, onvoorwaardelijke hartelijkheid eveneens.
De Europese Unie beschouwt Rusland als een staat waar de economische transitie naar vrije markt uiterst moeizaam verloopt en de democratie en de rechtsstaat nog in de kinderschoenen staan.