Scriptiebank overzicht

“Mijn baarmoeder is een woestijn”
 
Wereldwijd eindigt 22 procent van alle zwangerschappen in een abortus provocatus. In Oost Europa is dit zelfs 57 procent. Dat abortus een vrouw niet onberoerd laat, wordt steeds duidelijker. Veel vrouwen krijgen na hun abortus problemen met de verwerking van het verlies. De vruchtbare moederschoot lijkt voor hen soms zelfs een dor, droog en onvruchtbaar land, waar niets nieuws kan groeien.
 
Het was het onderwerp van de dag in het voorjaar van 1990: abortus, mag het wel of mag het niet?

Synopsis scriptie PAB voor personen met een verstandelijke handicap

Sinds 2000 kunnen mensen met een handicap gebruik maken van een persoonlijke assistentiebudget of PAB. Hierdoor organiseren zij zelf hun ondersteuning en worden ze minder afhankelijk van de professionele hulpverleners in voorzieningen.
De geest van het PAB bestaat uit zelfbeschikking. De persoon met een handicap kiest zelf op welke domeinen van zijn leven hij ondersteuning nodig heeft. Hij kiest ook wie hem daarbij mag helpen, en de wijze waarop die assistentie uitgevoerd wordt.

Loopt het mis met “de jeugd van tegenwoordig”?

Wat moeten jongeren met problemen doen om de aandacht te krijgen van volwassenen? Veel jongeren voelen zich misbegrepen en hebben de steun van volwassenen ten volste nodig. Wanneer ze deze echter niet op een gewone manier kunnen krijgen, zoeken ze die aandacht via omwegen.

De mentaliteit en de leefgewoonten van de maatschappij zijn erg veranderd tegenover enkele jaren geleden. Dit uit zich onder andere in het gedrag van de jongeren.

De laatste jaren wordt onze samenleving steeds globaler en lijken afstanden makkelijker overbrugbaar. De mens wordt alsmaar mobieler. Eén van de factoren die hier in belangrijke mate toe bijgedragen heeft, is de deregulering[1] van de luchtvaart. In Europa luidde deze deregulering in het midden van de jaren negentig een nieuw luchtvaarttijdperk in namelijk dat van de low cost carriers ofwel lage kostenmaatschappijen. Vandaag zijn deze maatschappijen niet meer weg te denken uit onze samenleving.

Het failliet van een generatie, geknipt en geplakt
Montagetechnieken in het oeuvre van een vergeten, Antwerpse auteur.
 
Omdat hij-gij-wij allen, indien we ten minste eerlijk willen zijn, geen betekenis kunnen geven uit vrees in’t een of ander asiel voor hersenverminkten te worden opgesloten.
We zijn kinderen van onze tijd, dus intellektuele lafaards[1].
 
Dit citaat uit Baltazar Krull’s hart zingt maneschijn (1933), één van de twee romans van de Antwerpse auteur Kurt Köhler (1907 – 1945), geeft de crisis weer van de generatie jongeren die opgroeiden tijdens en na de Eerste Wereldoorlog.

After all:
“The world is a dangerous place to live in,
Not because of the people who are evil,
But because of the people who don’t do anything about it.”
(Albert Einstein)
 
De term “psychopaat”, mensen hebben de dag van vandaag een vaag idee van wat de term inhoudt en weten zeker dat ze die niet graag in persoon zouden ontmoeten, dat ze achter slot en grendel thuishoren.  Psychopaten jagen door de kille berekendheid waarmee ze allerlei wreedaardigheden begaan, hun complete gewetenloosheid en meedogenloosheid, rillingen over onze collectieve ruggengraat.

Kunnen de Academie het poëzieonderwijs redden?

Hans Groenewegen uitte onlangs in De Groene Amsterdammer vrijuit diens afschuw bij de idee dat poëzie en onderwijs iets met elkaar te maken zouden kunnen hebben. “School”, stelt hij, “betekent kinderen, en hoewel kinderen in de volksmond wel eens van poëtische gaven voorzien worden, zijn ze geen dichters, en meestal ook geen poëzielezers. Een dichter schrijft meestal niet om kinderen of groter, halfwas grut te verrassen, te ontroeren, te choqueren of op een andere manier voor de poëzie te winnen.

Als een vis in een aquarium       
 
In december 2006 belandde een man met afasie in de cel en vervolgens in een gesloten asielcentrum omdat hij niet kon zeggen wie hij was. De politie beschouwde hem als een illegale Rus. Dit jammerlijke voorval illustreert dat afasie nog veel te weinig gekend is.
 
Afasie tast de mens aan in zijn meest authentieke functie. Immers, wat is er meer vanzelfsprekend dan ‘spreken’ en onze gedachten en gevoelens uiten in ‘woorden’. Men schat dat er in België meer dan 20.000 personen met afasie zijn.

Het onmaatschappelijke van de school

Via ontscholing en omscholing naar een maatschappelijke school
 
Waar leren we het meest? Als je er goed over nadenkt hebben we levenswijsheid niet op school geleerd, de belangrijkste dingen leer je in het ‘echte’ leven, door de betrokkenheid  met mensen. Hoe je je gedraagt op een feestje, hoe je aardappelen kookt, hoe je een auto bestuurt… Is de school dan overbodig? Is het verspilde moeite? Ik heb drie jaar een klassieke opleiding genoten en ben dan overgeschakeld naar Wetenschappelijke B.

“The Running Dinner”
Over gezondheidsbevordering op school
 
 
Vandaag de dag zijn mensen heel sterk bezig met hun gezondheid. De term is niet meer weg te denken uit de maatschappij. Bij de start van een nieuw jaar hoor je heel vaak dat mensen elkaar een goede gezondheid toewensen. Ook in de media horen we de laatste tijd heel veel over sport, gezond eten, gezond leven...

Schaamrood. De ervaring van menstruatie bij katholieke Vlaamse vrouwen (1920-1960)
 
In hoeverre was de kennis van menstruatie in medische kringen een weerklank van die bij Vlaamse meisjes en vrouwen? De kennis van artsen is doorheen de eeuwen geëvolueerd. Grieken gaven menstruatie bijvoorbeeld hetzelfde statuut als het hebben van een bloedneus. Pas in de negentiende eeuw werd het verband tussen menstruatie en vruchtbaarheid duidelijk. Ondanks die evolutie bleven niet-medische verklaringen voor menstruatie weerklinken doorheen de eeuwen.

De illusie van objectiviteit
 
Wanneer we een krant openslaan of de televisie aanzetten om het journaal te bekijken, verwachten we dat de informatie die we voorgeschoteld krijgen, neutraal en waarheidsgetrouw weergegeven wordt. We gaan ervan uit dat de media ons op een objectieve manier informeren over de gebeurtenissen in onze maatschappij. Maar is het niet naïef om onze mening te baseren op datgene wat de media ons influisteren?

Abstract
De laatste jaren, vooral sinds 9/11, zien we een wildgroei van publicaties verschijnen met ‘de islam’ als centrale thema. Het maatschappelijk intellectueel debat over de islam verloopt niet altijd even eerlijk, even transparant. Verduisterde en dieper gelegen ideologische denkbeelden, wat wij als mechanismen van alterisering aanduiden, worden door de Vlaamse sprekers al dan niet bewust overgenomen, gereproduceerd. De eigen premissen van dichotomie, essentialisme, etnocentrisme...

 
Hoe hard ik ook probeer, mijn kind wil steeds meer en meer
Wat zeggen tv-programma’s zoals ‘De Supernanny’ en ‘Huis op stelten’ bij jou? Ooit al eens één van de vele opvoedingswinkels in jouw provincie binnen gestapt? Of herken je de vele discussies rond ‘hoe voed ik nu op een goede manier mijn kind op’?

Mijn scriptie is in eerste instantie een zoektocht naar een werkwijze: hoe wil en kan ik, als kunstenaar, iets meedelen aan de kijker?
Allereerst duid ik aan hoe ik de kijker wil aanspreken. Welke mogelijkheden heb ik als beeldend kunstenaar wanneer ik zonder woorden tot de toeschouwer wil doordringen? Niet dat ik geen woorden wil gebruiken, maar wat als de eigenlijke boodschap onzegbaar is? Wat we willen meedelen ligt steeds tussen het realistische en het imaginaire in. We vertrekken vanuit een realiteit, maar in het beeld dat we ons vormen sluipt steeds weer onze verbeelding binnen.

De commerciële toekomst van mensen in armoede in Vlaanderen.

‘Mensen in armoede’ en ‘commerciële handel van ICT’ lijken op het eerste zicht twee onderwerpen die onmogelijk met elkaar te verbinden zijn.

Kunst wordt keitof

Het blijft een hardnekkig cliché: kunst, en dan vooral kunstbeleving, is een elitair gebeuren
waarbij mensen van middelbare leeftijd op een zondagnamiddag naar een schilderij staan te
turen. Een compleet foute perceptie, want als je al van in de kleuterklas kinderen vertrouwd
maakt met kunst, verlaag je niet alleen de drempel voor latere contacten met kunst, je zet
mensen aan tot reflectie, samenwerking en wederzijds begrip.

In deze licentiaatverhandeling peilen we naar de wijze waarop de VTM-journalist reflecteert over zijn beroep, over zijn autonomie, over het televisienieuws dat hij maakt en over de werking van de nieuwsredactie. Het onderzoek is gebaseerd op kwalitatieve onderzoeksmethoden. Aan de hand van diepte-interviews werden de journalisten bevraagd over bovenstaande thema’s.
Deze studie stelt een aantal vragen voorop die deze problematiek kadert vanuit het standpunt van de journalist, meer specifiek van de VTM-journalist.

Waarom mysterieuze syndromen zoals het chronisch vermoeidheidssyndroom mysterieus blijven


Een typisch westerse aandoening volgens de ene, een modefenomeen of hersenschim volgens de andere.  Kortom, een hoop speculaties en verdachtmakingen die ervoor zorgen dat mensen met het chronisch vermoeidheidssyndroom dubbel lijden.
 
Hoe komt het dat deze mensen door de mazen van het medische net blijven slippen terwijl syndromen zoals CVS (afkorting chronisch vermoeidheidssyndroom) een steeds zwaardere economische tol eisen?

Shortsea shipping en binnenvaart in de Europese Unie:
Een economische en beleidsmatige benadering van shortsea shipping en binnenvaart als alternatieve transportmodi voor het Europese hinterland.

De economische activiteit in Europa kende na de pijnlijke gebeurtenissen van 11 september 2001
een voelbare vertraging. Sinds enkele jaren slaagt de economie zicht te herpakken en dit kent zijn
invloed op de transportsector in de gehele EU - 27.

De economische activiteit in Europa kende na de pijnlijke gebeurtenissen van 11 september 2001 een voelbare vertraging.
Sinds enkele jaren slaagt de economie zicht te herpakken en dit kent zijn invloed op de transportsector in de gehele EU - 27.
Dat is goed nieuws voor mensen die afstuderen in transportstudies of die werken in deze sector, maar minder goed nieuws voor het milieu en voor de maatschappij. Want de groei van het transport lijkt in de gehele Europese Unie nog steeds grotendeels te worden opgeëist door het wegvervoer.

Waarom worden broodverbeteraars gebruikt en hoe werken ze?
 
Brood is sinds duizenden jaren een van de belangrijkste onderdelen van de voeding van de mens. Het is een belangrijke bron van koolhydraten, proteïnen (eiwitten), vezels, mineralen, verschillende B-vitaminen en vitamine E. De populariteit van brood is niet enkel toe te schrijven aan zijn voedzaamheid, maar tevens aan het feit dat brood een ‘convenience’-product is (het is ‘kant en klaar’ en direct geschikt voor consumptie).

Iran: een eigen, islamitische weg naar democratie?
 
Op 6 november 2002 werd Hashem Aghajari, docent geschiedenis aan de Iraanse universiteit van Hamadan, ter dood veroordeeld. Deze historicus had in juni van datzelfde jaar een bewogen speech gegeven waarin hij voor een 'islamitisch protestantisme' pleitte dat de macht van de Iraanse ulama, de geestelijke elites, aan banden zou leggen.

Een eeuw oud maar nog steeds actueel

GEMEENSCHAPPELIJKE KASSEN IN DE KIJKER

De recente fusie tussen de verzekeringsmaatschappijen Assubel en APRA plaatste de
gemeenschappelijke kassen voor arbeidsongevallen opnieuw onder de aandacht. Zowel
de nieuwe maatschappij Mensura als het vroegere APRA en het vroegere Assubel zijn
immers gemeenschappelijke kassen : verzekeringsinstellingen die geen winstgevend doel
hebben maar ledenverenigingen zijn.

Jonge Zuid-Afrikaanse mannen strijden tegen HIV/AIDS


Preventie van HIV/AIDS is uitermate belangrijk en levensreddend. Wereldwijd zijn al meer dan 23 miljoen mensen aan de ziekte gestorven. Sub Sahara Afrika is het zwaarst getroffen door de ziekte. In 2006 zijn in dit gebied gemiddeld 2.8 miljoen mensen geïnfecteerd geraakt, meer dan overal elders in de wereld samen. Ondanks alle inspanningen om de epidemie terug te dringen, geraken alsmaar meer mensen besmet met het virus.

De commercialisering van de kindertijd
 
Kinderreclame. Het concept van avontuurlijke piraten en joelende tekenfilmfiguurtjes die boeken, broodtrommels en badlakens als must-haves aansmeren aan onschuldige kinderzieltjes, viel me al een hele tijd geleden op. Het leek me bovendien een prima onderwerp om een journalistiek eindwerk aan te wijden. Vanuit de praktijkgerichte opleiding was er geen vraag naar lijvige en theoretische beschouwingen, wel naar een degelijk journalistiek dossier. Eén thema, verschillende invalshoeken. Eén titel, verschillende soorten schrijfsels.

Help: mijn kind gebruikt. De naald en de fles vallen niet ver van de boom …?!

Hoe kunt u uw kinderen beschermen tegen DRUGS? U kan dit aan u laten voorbijgaan, met een glaasje wijn in de hand, denkend dat het u niet zal overkomen…? U kan vol angst uw opgroeiende pubers opsluiten, tegen beter weten in. Of u kan zich informeren; grenzen stellen en uw adolescenten weerbaar opvoeden.


Voorliggend onderzoek werd recent uitgevoerd bij 765 scholieren, verspreid over zeven Antwerpse scholen.

Shylock, Shakespeares ‘hondse Jood’, in Vlaanderen
 
Hondse, duivelse en vuile Joden komen niet enkel voor in Mein Kampf, ook de wellicht meest bejubelde en gelauwerde auteur aller tijden schreef erover: William Shakespeare. We hebben het over Shylock, een Joods personage uit The Merchant of Venice. Hoe heeft Shakespeare hem neergeschreven, hoe werd hij op Vlaamse podia geïnterpreteerd en wat zegt dat alles over het theater in Vlaanderen?
 
De koopman van Venetië doet ongetwijfeld een belletje rinkelen.

                                                                                             Sebastianarchie.

Niet te beroerd
 
Elk half uur één. Dat is het ijltempo waaraan Belgen door een beroerte getroffen worden. En dat terwijl een beroerte in veel gevallen te voorkomen is. Patiënten, (para)medici en een politica analyseren de pijnpunten in de preventie van beroerte. Moedige mensen. Niet te beroerd om het taboe rond beroerte te doorbreken.
 
Ze werd wakker en voelde zich wat versuft. Een glas water, dat zou haar opkrikken. Het glas glipte uit haar rechterhand. Wat zou dat nu? Ze had geen kracht meer in die hand. Klanken en onvolledige woorden vloeiden uit haar mond.