Scriptiebank overzicht

Voor vele mensen verwijst het woord “carrière” naar activiteiten op het werk en opwaartse mobiliteit in termen van promotie. Men spreekt ook vaak van “carrière maken”, waarbij men over het algemeen verwijst naar het geleidelijk evolueren naar een hogere positie in zijn/haar job. Deze populaire interpretatie van de loopbaan geraakt echter meer op de achtergrond.Heden wordt de arbeidsmarkt gekenmerkt door snelle veranderingen. Dit brengt ook gevolgen met zich mee voor de carrière van medewerkers. In het traditionele psychologische contract staan stabiliteit en duurzaamheid centraal.

 
Godsdienstpsychologisch onderzoek wijst uit:
Spiritualiteit centraal voor hoogopgeleide twintigers en dertigers

Niet het grote keuzeaanbod is de belangrijkste moeilijkheid voor hoogopgeleide twintigers en
dertigers, maar hun zoektocht naar spiritualiteit. Dat stelt Tim van Iersel op basis van
godsdienstpsychologisch onderzoek, waarmee hij vorige week afstudeerde aan de faculteit der
Godgeleerdheid van de Vrije Universiteit in Amsterdam.

 
En leid ons niet in bekoring… Het priestercelibaat in het aartsbisdom Mechelen in de Nieuwe Tijd
 
Toen onlangs enkele Oostenrijkse en Belgische bisschoppen het verplichte celibaat voor de clerus in vraag stelden, verslikten in Rome wellicht enkele conservatieve leden van de pauselijke curie zich in hun ochtendelijke cappuccino. Tot op heden immers houdt de Rooms-katholieke Kerk vast aan seksuele onthouding voor eenieder die toetreedt tot de geestelijkheid. Het is ooit anders geweest.

 
Aan (draai)tafel!
-
Stijn Lauwers las
“Onderzoek en aanzet naar de volwaardige erkenning en ondersteuning van dj’s en producers in Vlaanderen.”
-
Lieven Van Keer – Laureaat Popthesisprijs 2007
Universiteit Antwerpen – ManaMa Cultuurmanagement
Promotor: Prof. Dr. P.

Acteur (m/v) met talent                                
Lien Van Steendam
 
Werk, en de vreugde komt vanzelf. Boerenwijsheid, maar dan uit de mond van Goethe, het kunstenaarsideaal zelve. Of hoe werk een basisbehoefte is. Een job waarmee we ‘onze boterham verdienen’ en waarin we ons ei kwijt kunnen. Omdat we ons zonder wat minder mens voelen. Jammer van die economische wetten en andere bezwaren die arbeid liefst in geld uitdrukken en de ene job daarbij al wat meer waarderen dan de andere. Of: hoe die basisbehoefte niet bij iedereen gemakkelijk wordt ingevuld.

Jeltsen Peeters
Veroordeeld tot levenslang… achter de schoolbanken?
 
Zeg eens, wat heb jij geleerd?
 
Levenslang leren. Waarschijnlijk heb je er al wel eens van gehoord of het mogelijks al aan den lijve ondervonden. Een bijscholingscursus hier, een cursus Spaans daar. Door iedereen een leven lang te laten leren, hoopt Europa de meest “concurrerende en dynamische kenniseconomie van de wereld” te worden (Europese Commissie, 2000). De vraag is alleen hoe we een leven lang zullen leren. Worden we verplicht levenslang achter de schoolbanken te kruipen? Wellicht niet.

 
Buitenlandse ervaring geliefd bij Vlaamse student?
Een buitenlandse ervaring opdoen tijdens je studies kan tegenwoordig op een tal van verschillende manieren. Een semester les volgen in Barcelona of Toulouse, een stage volbrengen in Afrika, Indië of Zuid-Amerika, of.... Het staat goed op je CV en bovendien kan het je zowel professioneel als persoonlijk verrijken. Men kan zich dan ook afvragen waarom het  merendeel van de studenten beslist om thuis te blijven tijdens zijn of haar studieloopbaan. Ligt het aan de mentaliteit van de Vlaamse student?

Hoe overleeft een bedrijf de war for talent? Het jaar 2009 wordt overschaduwd door de economische crisis. Wat 2010 zal brengen, is nog koffiedik kijken. Eén zaak staat echter als een paal boven water; bedrijven zullen creatief moeten zijn om hun beste werknemers in huis te houden. Vanaf volgend jaar doet er zich immers een nieuw fenomeen voor in het bedrijfsleven: de war for talent.

Jeroen Horemans
 
 
Mismatch en verdringing op de Vlaamse arbeidsmarkt
 
De crisis slaat in alle hevigheid toe, ook op de arbeidsmarkt. De krantenberichten geven aan dat de tijdelijk werklozen effectief werkloos worden. De uitdaging is nu werkzoekenden niet in de langdurige werkloosheid te laten stranden. Mensen moeten aan het werk, maar zijn er wel voldoende jobs voor iedereen? Zijn dit passende jobs? En hoe moeten we de werkgelegenheid in de toekomst garanderen?
 
Vlaanderen kende in 2008 gemiddeld maandelijks 168 890 werkzoekenden.

 
 
 
Gedurende mijn eigen schoolloopbaan heb ik tijdens de lessen aardrijkskunde vaak het gevoel gehad dat er meer in een les zou kunnen zitten dan dat er nu in zat. Als leerling vond ik de lessen die ik volgde vaak saai, maar ik had het gevoel dat er mogelijkheden moesten bestaan om datgene we aangeleerd kregen op een leuke manier te kunnen zien.  Welke oplossingen er hier dan mogelijk waren, wist ik als leerling uiteraard niet.
 
Tijdens mijn opleiding aan de Hogeschool Antwerpen begon ik als maar meer te begrijpen wat het gevoel dat ik tijdens het middelbaar had, nu juist betekende.

Inneke Berghmans & Leen Mast

HET VERHAAL VAN EEN KLAS.
Een longitudinale studie naar de schoolse levensloop van kinderen.
“Juf, juf! Kom eens kijken wat ik gemaakt heb!” Met pretoogjes laat Robbe zijn creatief
bouwwerk zien. “Als ik dit hier zo zet hé, dan blijft dat hangen!” De juf glimlacht. Robbe is
een ondernemende kleuter, telkens dolenthousiast over zijn nieuwe ontdekkingen. Een
droom van een kind, helemaal rijp om naar het eerste leerjaar te gaan.
Echter, 1 oktober in het eerste leerjaar, Robbe ligt languit op zijn bank.

 
Carrièredromen bij 25 jarigen
 
 
Jong zijn in de wereld van vandaag is niet gemakkelijk, en ik kan daar van meespreken.

De vergrijzing en de bijhorende gevolgen komen eraan. Overheden nemen maatregelen om vijftigplussers langer aan het werk te houden of meer kansen op werk te bieden. Onze Belgische vijftigplussers lopen echter achterstand op tegenover hun Europese collega’s wat betreft werkzaamheid. Vijftigplussers zijn dan ook niet zo een homogene groep dan men denkt. Deze mensen hebben enkel hun leeftijd gemeen. De mannen en vrouwen verschillen in opleiding en achtergrond. In deze masterproef zet men een genderbril op en bestudeert men de vrouwelijke vijftigplussers.

“Ik studeer nu geschiedenis aan de universiteit. Tweedekansonderwijs heeft mij, en ongetwijfeld vele anderen, een tweede kans aangereikt waarvan ik mijn verdere leven de vruchten zal dragen. Het was een keerpunt in mijn leven...” (Afgestudeerde TKO) De leerplichtwet schrijft voor dat Belgische jongeren tot hun achttiende moeten schoollopen. Zo wil de overheid ervoor zorgen dat niemand vroegtijdig de schoolbanken verlaat zonder een diploma op zak te hebben.

Het voorliggende werk verschaft een inzicht in de actuele problematiek van de loonverschillen tussen mannen en vrouwen. Dat vrouwen gemiddeld minder verdienen dan mannen blijkt nog steeds het geval. Ondanks allerlei acties en wettelijke regelingen is het afgelopen decennium nauwelijks vooruitgang geboekt in de loonongelijkheid tussen beide seksen.

Is het verschil in studiekeuze bij autochtonen en allochtonen het gevolg van een echte keuze?
 
 
Hoe kunnen we zorgen voor meer diversiteit in het hoger onderwijs? Waarom zitten er zo weinig allochtonen in het hoger onderwijs in vergelijking met het aandeel allochtonen in de maatschappij? Deze vragen houden heel wat scholen, ouders, onderzoekers en beleidsmensen bezig. Om hierop een antwoord te vinden, wordt vaak gekeken naar de studiekeuze van leerlingen op het einde van het zesde middelbaar. Hierbij worden echter enkele scharniermomenten in de schoolloopbaan over het hoofd gezien.

Is het verschil in studiekeuze bij autochtonen en allochtonen het gevolg van een echte keuze?
 
 
Hoe kunnen we zorgen voor meer diversiteit in het hoger onderwijs? Waarom zitten er zo weinig allochtonen in het hoger onderwijs in vergelijking met het aandeel allochtonen in de maatschappij? Deze vragen houden heel wat scholen, ouders, onderzoekers en beleidsmensen bezig. Om hierop een antwoord te vinden, wordt vaak gekeken naar de studiekeuze van leerlingen op het einde van het zesde middelbaar. Hierbij worden echter enkele scharniermomenten in de schoolloopbaan over het hoofd gezien.

Waar blijft de klassenloze klas? De uitdaging van diversificatie
 
Het is ondertussen geen nieuws meer dat het onderwijslandschap in Vlaanderen geteisterd wordt door hardnekkige ongelijkheden. Zo blijken de leerlingen uit welgestelde en autochtone gezinnen beter te presteren dan kinderen uit minderbedeelde en allochtone ouders. Al zijn we de voorbije twee jaar overspoeld met literatuur over deze problematiek, er ontbreekt nog steeds een grondige discussie over de processen van het ontstaan van deze ongelijkheden.

Het Europees parlement wordt nog al te vaak bekeken als een nest vol oude krokodillen die er komen uitbollen na een succesvolle nationale politieke carrière. Maar zijn Europese parlementsleden dan echt zo weinig effectief in hun werking? Na grondig onderzoek van politieke carrières in het algemeen en een case-study van de Vlaamse en Deense Europarlementsleden tussen 1999-2004 blijkt dat er niet één type politicus bestaat in het Europees parlement.

Het zal niemand ontgaan zijn dat tijdens het laatste decennium de veroudering van de bevolking het discussiepunt bij uitstek geworden is in tal van economische, sociale of politieke debatten. Geen enkel ander thema heeft het internationale forum, het economische beleid van regeringen en de discussies in de huiskamer zo getekend als het verouderingsdebat. Ook binnen de Belgische Defensie stak het thema steevast de kop op. Op vandaag meent de Krijgsmacht dat ze met een overschot aan oudere militairen worstelt en wil daarom het Gemengde Loopbaan Concept (GLC) invoeren.

Bezorgdheid om de gevolgen van de samenstelling van scholen en groepen is een oud zeer. In 1957 diende in de Amerikaanse staat Arkansas het leger ingezet te worden om 9 zwarte leerlingen naar een witte school te laten gaan. Boze blanke ouders probeerden als menselijke buffer dit te verhinderen. Dergelijke situaties deden zich in Vlaanderen nooit voor, maar toch kan ook hier de bezorgdheid om de samenstelling van leerlingengroepen gevoeld worden en flakkert het debat rond concentratiescholen regelmatig op.

Topvrouwen op de arbeidsmarkt

De afgelopen decennia is er een opmerkelijke stijging van het aantal vrouwen in de
bedrijfswereld waar te nemen. Steeds meer vrouwen willen zich profileren om een
topfunctie op de arbeidsmarkt te bekomen. Deze evolutie kan zowel in het binnen- als in
het buitenland worden vastgesteld. De vrouwelijke bevolking begint langzaam maar
zeker te beseffen dat ze in de 21ste eeuw ook kans maakt op een functie in de hogere
regionen van het bedrijfsleven. De vraag is echter of deze vrouwelijke opmars van een
leien dakje zal lopen.

 De school als ondernemingWaarom niemand nog schooldirecteur wil worden In ‘Van Dale’ wordt de school gedefinieerd als ‘een inrichting waar onderwijs gegeven wordt’. Onderwijs is dan weer ‘het systematisch overbrengen van kennis en vaardigheden door bevoegde leraren’. Velen denken daarbij enkel aan dikke cursussen, vervelende huistaken, examens, schoolvakanties enz.. Een school is echter meer dan dat: leerlingen worden er niet alleen onderwezen, maar voor een stuk ook opgevoed en gevormd. Van een schooldirecteur wordt verwacht dat hij/zij dit alles in goede banen leidt.

Kunnen vroegschoolse educatie en opvoedingsondersteuning de onderwijskansen van allochtone kinderen verbeteren ?
 
Hoewel de overheid reeds verscheidene jaren inspanningen doet om ieder kind gelijke onderwijskansen te bieden, blijken bepaalde groepen nog steeds systematisch minder goed te presteren op het vlak van onderwijs. Eén van deze groepen zijn de allochtone kinderen. Allochtone kinderen lopen, in vergelijking met Belgische kinderen, zowel in het lager als in het secundair onderwijs vaker een schoolse achterstand op en worden vaker doorverwezen naar het buitengewoon onderwijs.

Werkende vrouwen krijgen kinderen: hoeveel en wanneer?
 
In tegenstelling tot midden de vorige eeuw is een buitenshuiswerkende vrouw in België in het begin van de 21ste eeuw geen uitzondering meer. Vrouwen gaan uit werken omdat zij hieruit voldoening halen, om sociale contacten te onderhouden, om zich persoonlijk te kunnen ontplooien of, iets minder geromantiseerd, uit financiële noodzaak of omdat ‘dit nu eenmaal van hen verwacht wordt’. Aan de andere kant wordt sinds de jaren ’60 uit de vorige eeuw in de Westerse wereld gewag gemaakt van dalende vruchtbaarheidscijfers.

Vroegtijdige signalisatie van kleuters met een risico voor dyslexie.
 
Aangezien we beiden dyslectisch zijn, hield de volgende vraag ons sterk bezig: Kunnen de hindernissen die wij ondervinden, ten gevolge van dyslexie, beperkt worden door risicokleuters voor dyslexie vroegtijdig te gaan opsporen en zijn er dan ook vroege signalen van dyslexie?
In onze zoektocht naar informatie hieromtrent stelden we vast dat er rond dit onderwerp al heel wat beweegt, vooral in Nederland.
 
Wat is dyslexie?
Wanneer je - in verschillende bronnen - op zoek gaat naar een definitie van dyslexie, tref je vaak

Artikel:
‘Ontstaan en evolutie van de verplichte inburgering in Vlaanderen’
 
Inburgering is een wederzijds onderhandelingsproces. Nieuwkomers die naar Vlaanderen komen, worden verondersteld om een aantal basiswaarden en normen aan te nemen. Dit is het kader, waarover niet meer onderhandeld kan worden. Aan de andere kant moet de ontvangende samenleving deze nieuwkomers aanvaarden als volwaardige en actieve burgers. De overheid zorgt ervoor dat er voldoende middelen worden voorzien om elke nieuwkomer een inburgeringstraject te kunnen aanbieden.

Opvolgers bevolken een derde van de Kamer en een vierde van het Vlaams parlement. Ze worden met de vinger gewezen omdat ze onze instellingen tot “kneusjesparlementen” doen verworden. Opvolgers zouden partijslaafjes zijn die zwijgen en stemmen, om hun politieke carrière te vrijwaren. Zijn die beschuldigingen terecht, en waarom zijn de opvolgers zo talrijk?
 
Sinds 1899 al staan er in ons land kandidaat-opvolgers op de kieslijsten. Oorspronkelijk dienen ze om parlementsleden te vervangen als ze ontslag nemen, ziek vallen of sterven. Aanvankelijk bleef hun aantal altijd beperkt.

Nieuw Roemeens pensioenstelsel minder solidair dan
Belgische tegenpool.
Nu de betaalbaarheid van de pensioenstelsels overal in Europa ter discussie staat,
stijgt de druk op regeringen om belangrijke hervormingen door te voeren. In
Roemenië heeft dit ertoe geleid dat er veel minder solidariteitsmechanismen zijn
ingebouwd in het nieuwe pensioenstelsel dat in april 2001 van kracht werd.

LOUIS WODON: koninklijk jurist, kabinetschef en adviseur
 
In het najaar van 2001 verscheen het boek Koning en onderkoning, van de hand van de twee Wetstraat-specialisten Gui Polspoel en Pol Van Den Driessche. In hun publicatie lieten de journalisten hun licht schijnen op de figuur van Jacques van Ypersele de Strihou, de kabinetschef van koning Albert II. Zij noemden hem een “onderkoning” en probeerden de invloed van “de man achter de schermen” aan te tonen. Jarenlang werd en wordt gespeculeerd over de rol van kabinetschef van de koning in België.