Onderzoek op basis van een kritische discoursanalyse naar verkrachtingsmythes in Vlaamse krantenberichtgeving en de impact van #MeToo.

Een kritische analyse omtrent de positie en belangen van dader en slachtoffer binnen de assisenprocedure en het nieuwe wetsvoorstel inzake de criminele kamers. Houdt dit laatste een fundamentele verbetering in voor beide partijen ten opzichte van de assisenprocedure of is er nog werk aan de winkel?

 Iedereen liegt, en meestal is dat helemaal niet zo hinderlijk. Het wordt pas problematisch in het kader van een misdrijf, waar een verdachte zijn onschuld blijft volhouden en een slachtoffer of zijn nabestaanden op antwoorden wachten. Ook voor de rechtsstaat is waarheidsvinding een hoog aangeschreven goed. Zowel het opsluiten van onschuldigen, als het vrijspreken van daders zijn betreurenswaardige voorvallen.De weg naar de waarheid kent echter vele hindernissen. We bespreken de feilbaarheid van het geheugen van slachtoffers en getuigen.

 Traditioneel pesten versus cyberpesten onder jongerenHoewel pestgedrag zo oud is als de mensheid zelf, blijkt het nog steeds brandend actueel. Het laatste decennium is de manier waarop dit gedrag zich kan manifesteren immers aanzienlijk gewijzigd. Met de intrede van nieuwe sociale media en de gsm in de samenleving, kwamen namelijk nieuwe vormen van pesterijen tot uiting, die gevat worden onder de term cyberpesten.

Ik alleen? Of wij samen?
 
‘3 doden na dolle race op A19’, ‘autobestuurder sterft na klap tegen verlichtingspaal’, ‘jongeman raakt vast aan auto en wordt meegesleept’, ‘Sander sterft onder de wielen van een vrachtwagen’, ‘Sneeuw veroorzaakt dodelijke crash’; ‘55- jarige man rijdt zich te pletter’. Dagelijks horen we dit in de media of lezen we dit in de krant. Mensen leiden vaak een zorgloze leventje maar een fractie van een seconde kan hun hele leven overhoop gooien.