Deze masterproef werd geschreven in samenwerking met de Stadsacademie. Binnen de groep ‘Wonen in diversiteit’ werd de individuele focus gelegd op sociaal energetisch renoveren. Deze masterproef onderzoekt de koppeling van elkaar beïnvloedende onderwerpen die het sociaal betaalbaar, maar ook duurzaam wonen omvatten. Deze thematieken worden gekoppeld aan de éénmaking van de sociale huisvestingsmaatschappijen en verhuurkantoren tot de woonmaatschappij. Het onderzoek wordt gevoerd aan de hand van een dubbele invalshoek. Enerzijds wordt een kwalitatief onderzoek uitgewerkt. Hierin worden actoren binnen verschillende niveaus, gelinkt aan de éénmaking, bevraagd naar de vooropgestelde onderwerpen. De focus wordt daarbij gelegd op de Gentse situatie. Anderzijds wordt een kwantitatief onderzoek gevoerd waarin een referentiewoning en -bewoners als leidraad gebruikt worden. De doelgroep maakt deel uit van het huidig patrimonium van Volkshaard in Nieuw Gent. Het geldend sociaal beleid wordt hierbij in vraag gesteld. Er wordt gekeken naar alternatieve woonmodellen en de manier waarop deze hun eventueel sociaal en betaalbaar karakter verkrijgen. Dit onderzoek wordt gehanteerd om een toetsing te maken van de betaalbaarheid van het wonen en de renovatie binnen deze verschillende woonmodellen. Tot slot wordt een koppeling gemaakt van de dubbele onderzoeksstrategie waarbij een adviesrapport opgesteld wordt. De conclusies worden hierin opgenomen en gehanteerd om een opzet te maken van alternatieve scenario’s voor de toekomst. Het eerste alternatieve scenario geeft antwoord op de resultaten uit de onderzoeken. Dit geeft meer bepaald aan dat het huidig sociaal woonmodel als het enige haalbare middel naar voren geschoven kan worden. Daarnaast worden ook de bedenkingen en opportuniteiten omtrent de renovatie en de éénmaking verwerkt. Het tweede scenario geeft antwoord op het stigmaprobleem van het sociaal wonen en het contrasterende woonrecht voor iedereen. Dit wordt opgezet, niet als inzetbaar scenario, maar als aanleiding voor een gesprek binnen de gehele maatschappij.

Een kritische discoursanalyse over wat en wie er onder het concept 'integratie' werd gezien in Het Nieuwsblad tussen 1974 en 2003. Een speciale aandacht gaat uit naar de rol van gender in dit discours.

Via een kritische discoursanalyse van acht Belgische verzetskranten probeert deze scriptie om tools aan te reiken om een beter inzicht te verkrijgen in de berichtgeving rond de Jodenvervolging. Op de vraag waarom de sluikbladen er zo weinig over berichten, is het belangrijk om bij de basis te beginnen: de eigenschappen en doelstellingen van de verzetspers, frames als bouwstenen van discours en de mechanismen van nieuwsselectie.

Taal is het medium waarlangs betekenis en dus ook cultuur wordt uitgewisseld tussen mensen. Maar wat als onze Nederlandse taal niet iedereen omvat? Binnen deze scriptie werd androcentrisch taalgebruik onder de loep genomen. Hierbij worden mannelijke vormen van woorden als de norm beschouwd, waardoor er symbolische annihilatie ontstaat van woorden die naar vrouwen verwijzen. Het zelfontworpen classificatiesysteem werd nadien gebruikt om het Nederlands taalgebruik binnen het radioprogramma Hautekiet te analyseren.

De scriptie tracht Ronald Reagan en Donald Trump te vergelijken als historische figuren en, rekening houdend met de sociologische en historische factoren, een taalkundige vergelijking te maken van enkele speeches van de beide presidenten.

In dit onderzoek wordt op basis van een kritische discoursanalyse bekeken hoe vier Vlaamse kranten de waarden menselijkheid, solidariteit en mededogen evalueren in artikels over de Europese vluchtelingencrisis. Een belangrijk aspect is of er in deze evaluatie een zeker eenheidsdenken is terug te vinden, wat verontrustend zou kunnen zijn aangezien een pers waarin verschillende stemmen aan bod komen onontbeerlijk is voor een goed functionerende democratie.

Deze thesis bestudeert de discursieve strategieën binnen de publieke communicatie van vluchtelingenorganisaties en de achterliggende, verklarende productie- en bredere maatschappelijke context. Gebruikmakend van een kritische discoursanalyse (Fairclough, 1995), onderzoeken we de persberichten van 2014 tot en met 2015 over de Syrische vluchtelingencrisis van drie internationale vluchtelingenorganisaties. Semi-gestructureerde diepte-interviews met pers- en regioverantwoordelijken van de onderzochte vluchtelingenorganisaties vormen aanvullend onderzoeksmateriaal. We komen tot de conclusie dat vluchtelingen binnen de onderzochte persberichten ontmenselijkt worden en ondergeschikt zijn aan de zelfontplooiing van het brede publiek en nationale staatsbelangen.