Scriptiebank overzicht

Landschap als drager voor stedelijke ontwikkeling. Case study Amsterdam west. Amsterdam wil tegen 2040 met 90.000 woningen uitbreiden.(1) Het zwaartepunt van deze stadsuitbreiding bevindt zich ten westen van het stadscentrum. Op deze plek, waar 14.000 nieuwe woningen worden verwacht, ontmoeten de haven, de stad en het groene landschap elkaar. Deze landschapsconditie kan je nergens anders tegenkomen in de gehele Metropoolregio Amsterdam en zal dus van immense waarde zijn voor kwalitatief wonen. Maar hoe gaan we om met deze conditie in de toekomst?

Hoe kan een woon- en zorgcentrum niet als een eiland op zich functioneren, maar verweven worden met de stedelijke omgeving, zonder te leiden tot desoriëntatie bij de bewoners ervan. Kan een woon- en zorgcentrum meer zijn dan een zorgplatform, een thuis. Wanneer een dorpsplein uit zijn voegen barst en uitvloeit op de site van een woon- en zorgcentrum ontstaat er een nieuwe symbiose midden in de stad. Een plaats van verweving.  Het dorpsplein wordt een plek voor alle leeftijdscategorieën waarbij ontmoeten, uitrusten, publieke activiteiten en zorg worden samengebracht.

Towards a territorial and urban integration of Gaza Camp (Jordan)                                                                The main road as mediating figure 67 jaar Palestijnse vluchtelingencrisisSinds de dramatische evolutie van het conflict in Syrië en de daarmee gepaard gaande verdere destabilisatie van verschillende landen in het Midden-Oosten zijn vluchtelingen permanent aanwezig in onze media. De huidige toestroom van vluchtelingen in Europese landen wordt door experts omschreven als de grootste westerse humanitaire crisis sinds de Tweede Wereldoorlog.

Ook ruimte kunnen we recyclerenUplace: we kennen het ondertussen allemaal. De plannen om een groot winkelcentrum neer te zetten in de buurt van Brussel heeft al voor heel wat ophef en media-aandacht gezorgd. En terecht. Niet alleen is de eerste goedkeuring van het project gebaseerd op valse beloftes en onjuiste veronderstellingen, zulke megaprojecten werken vooral ook leegstand in de hand — en laat dat nu net het probleem zijn dat vandaag in elke stad meer en meer zichtbaar wordt.De stad groeit en krimpt Door verstedelijking wordt de stad de dagelijkse leefomgeving van meer en meer mensen.

Genua-Antwerpen: op weg naar een kruisbestuiving?Het is zondagochtend in Multedo (Genua, Italië). Je zou de hele dag in bed kunnen blijven liggen als je wil, maar de geur van foccacia en het geluid van de zee lokken je naar buiten. Je zoekt snel wat kleren bij mekaar, steekt je schoenen aan, bevestigt vlug de halsband rond de nek van je hond (deze stond uiteraard al ongeduldig te wachten), en slaat de deur open... Geen idyllisch beeld van de Ligurische kust spijtig genoeg, maar twee gigantische olietanks en verschillende loodsen en trucks.

Raamprostitutie: weg ermee! Of toch niet…                                                                                                                                                                   Onlangs heeft een voormalige prostituee in Frankrijk een mars gehouden om prostitutie af te schaffen. Haar actie bracht echter weinig verandering in de situatie. Ondanks dat er op prostitutie een negatief label wordt geplakt en dat de bevolking het liever niet in zijn of haar buurt heeft, moet er toch rekening worden gehouden met de neveneffecten van het verbieden van het fenomeen.

De paradox van Europa: racisme verboden, mensen uitsluiten verplicht!Als men spreekt over mensen zonder papieren, aan wie denkt u dan? Een Syrisch gezin dat IS ontvlucht via de Middellandse Zee? Een Erasmus-studente die ‘vergeet’ terug te keren na afloop van het programma? Een Soedanese jonge man die het Kanaal probeert over te steken? Een bedelend Roma-kind in de winkelstraat?“Mensen zonder papieren” is eigenlijk een foutieve term: vaak heeft men wel documenten, maar niet de juiste. Anno 2015 herbergt elke Europese stad mensen met een onwettig of irregulier verblijf.

De meest gefotografeerde woonwijk in de stadsrandNiemand herinnerde zich nog wanneer de eerste toeristen onze straten kwamen bezichtigen. Maar eenmaal ze er waren, was het onmogelijk geworden onze wijk nog zonder ze in te beelden.Die ochtend stond ik in de deuropening, starend naar de vrouw waarmee ik samenwoonde. “Ik zag daarnet weer één van die toeristen,” zei ik, “foto’s aan het nemen van onze voordeur.” Ze stond aan het aanrecht haar kop koffie uit te spoelen.

Diagnose over de noodzakelijkheid van een ventilatiesysteem bij keten en gerelateerde studie van de seininrichting  InleidingDe opdracht bestond eruit om in een seinkeet, de noodzakelijkheid van een ventilatiesysteem na te gaan. Ik heb stage gelopen bij het bedrijf Infrabel, op de dienst signalisatie. Deze dienst was gevestigd in het Flandria gebouw aan het station Gent-Sint-Pieters.In het station van Gent-Sint-Pieters zijn een aantal seinketen uitgerust met een ventilatiesysteem. Tot op heden werkte dit systeem volledig autonoom.

Van burgerlijke ongehoorzaamheid tot ontwerppraktijkBrusselse inwoners maken de stadEen self-made park aanleggen op een braakliggend terrein. Feestjes organiseren op het dak van een oud parkeergebouw. Guerilla acties op promblematische mobiliteitsknopen. Protest picknicks voor een autovrij stadscentrum. Nachtelijke artistieke interventies met afvalhout. En nog veel meer. Steeds meer verrijzen dergelijke spontane acties in de stedelijke ruimte. Stedelingen lijken de behoefte te voelen om zelf het heft in handen te nemen. Dat doen ze bovendien verdomd goed.

Tahrir voorbijEen ruimtelijke lezing van de Egyptische revolutie in Caïrodoor Lize Nevens & Laure De VroeyWanneer in januari 2011 de Egyptische revolutie op gang getrokken wordt met betogingen in verschillende grote steden, betekent dit de start van een 18-daagse protestbeweging waarvan niemand op dat moment de gevolgen kan overzien. Aan een razend tempo verspreidt het revolutionaire virus zich door het land, met als spilpunt het beroemde Tahrirplein, centraal gelegen in Downtown Caïro. Hier wordt het volk verenigd in slagkrachtige slogans - ‘Hubz! Hurria! Adala-agtimaiah!’ (Brood! Vrijheid!

Compound-wooncultuur in Tema, Ghana: verleden of toekomst?De westerse wooncultuur heeft een onmiskenbare invloed op de traditionele compoundcultuur in Tema, een industriële havenstad in Ghana. Is er nog toekomst voor de traditionele manier van wonen of nemen binnen enkele jaren villa’s en hoogbouw het straatbeeld over? Kortom kunnen nieuw aangebrachte standaarden en comfort worden verenigd met traditie en zo ja, op welke manier?Voor- en nadelen van compoundwoningen afgewogenNiet enkel de Ghanese woningbouw maar ook de cultuur en levenswijze in het algemeen zijn sterk beïnvloed door compounds.

De onzichtbare architectuur van de Afrikaanse kerken in GentLuchthavens en treinstations, detentiekampen en asielcentra, grensposten en -muren, maar ook fenomenen als 'de sociale mix' en 'gentrificatie': ze illustreren dat architectuur, stedenbouw en planning voor – of vaak eerder tegen – de migrant vrij aanwijsbaar is. Moeilijker is om die migrant als actor te beschouwen in architecturale en stedenbouwkundige activiteiten.

Wat als het goud op is? Een visie voor het landschap en de bewoners van de West Rand, Johannesburg.door Griet Juwet & Marjolien LyssensHoe zou jouw streek eruit zien als er een eeuw geleden goud was ontdekt in de ondergrond? Voor de bewoners van de West Rand, een regio ten westen van Johannesburg, is dit geen hypothetische vraag, maar dagelijkse realiteit. De goudkoorts laat heuvels met mijnafval achter, zuur water heeft de lokale ecosystemen en rivieren vervuild, en jaren van exploitatie en segregatie veroorzaakten vele sociale problemen.

En ze speelden nog lang en gelukkig…Speeltuinen voor bejaarden, een oplossing voor de toenemende vergrijzing?‘En ze leefden nog lang (en gelukkig)…’ De zin waarmee sprookjes eindigen begint steeds meer ook een eigentijdse realiteit te beschrijven. Een lang leven is namelijk niet langer enkel gereserveerd voor sprookjesfiguren, maar ook voor de wereldbevolking die ieder jaar – met iedere verjaardag als het ware – langer leeft. Dit fenomeen wordt ‘vergrijzing’ genoemd en geeft beleidsmakers grijze haren. Zij dienen namelijk het langer leven van ouderen ook tot een gelukkig leven te maken.

 Op zoek naar leefbare stadsruimteHoe zal de stad er in de toekomst uitzien? Hoe kunnen wij ervoor zorgen dat de stad leefbaar blijft? Wat doen we nu met grote stukken stadsruimte die vrijkomen? Met onze masterproef hebben we op deze vragen een antwoord willen bieden aan de hand van het gebied Spoor Oost te Antwerpen.

Stadslandbouw in Gent. Motor voor duurzame stedelijke ontwikkeling?Daktuinen, volkstuintjes, stads- en zelfoogstboerderijen, gemeenschapstuinen, groentepakketten … Stadslandbouw is meer en meer aanwezig in het stadsbeeld en ook in de media is het thema niet weg te slaan. Onvermijdelijk stelt zich de vraag wat een stad en haar bestuur kan aanvangen met dit fenomeen. Hoe kan stadslandbouw ingezet worden in een groter verhaal en welke ruimtelijke potenties zijn eraan verbonden voor een duurzame stadsontwikkeling? In Vlaanderen ligt een kwart van het landbouwareaal in stedelijk gebied.

Vijftien vierkante meter toekomst?Een moderne stad is een schone stad. Een moderne plaats heeft geen plaats voor sloppenwijken, geen plaats voor rieten hutten in de barsten van de stad. Een moderne stad is rechtlijnig, duidelijk, glimt en is proper. Dat is het adagium dat vele steden in ontwikkeling zich voorhouden, het doel voor ogen.Wanneer steden claimen om te ontwikkelen, moeten mensen vaak wijken. In vele steden in het globale zuiden wordt wie niet past (lees: vaak de armere bevolking) door ontwikkelingslogica uit de zichtbare stad geweerd.

De traditionele structuur van stad en platteland in Vlaanderen heeft de laatste jaren zowel morfologisch als functioneel belangrijke wijzigingen ondergaan. Gedurende de twintigste eeuw groeide de stad — door sterke uitbreiding van de bebouwde ruimte — uit tot een stedelijke agglomeratie. Ze was herkenbaar door haar omvangrijk geheel van aaneengesloten bebouwing. Vanaf de Tweede Wereldoorlog zal de woonfunctie zich echter over een veel ruimere oppervlakte gaan verspreiden, waardoor het stedelijk gebied zich zal uitstrekken ver buiten de grenzen van de traditionele stad.

‘Zij wonen dicht en ik woon ver en dat is niet eerlijk’ – de link tussen capaciteitsproblemen en bereikbaarheid van Gentse kleuterscholenHoewel onderwijs als een basisrecht wordt beschouwd, slagen Vlaamse steden er niet in alle kleuters van een school te voorzien. Reeds enkele jaren halen deze capaciteitsproblemen de koppen van alle kranten. Onder het motto “Elk kind krijgt een plaats bij het begin van het schooljaar” van Vlaams Minister van Onderwijs Pascal Smet blijkt het uitbreiden van de capaciteit met behulp van containerklassen vanuit een beleidsstandpunt de beste oplossing.

Gentse volksbuurt Brugse Poort gesloopt door (a)sociale nieuwbouw?De Brugse Poort is een bekende – of eerder beruchte – woonwijk in de grootstad Gent. Bekend en gewild wegens zijn ligging,vlakbij het historische centrum. Berucht vanwege de soms problematische multiculturaliteit, overlast, drugsproblematiek en slechte woonkwaliteit.“Zelfs de Turken willen hier niet meer wonen”.   (MELS Thomas, artikel « Brugse Poort, tussen bluts en buil »)Sinds 2000 is de buurt prioritair in de Gentse stadsvernieuwing.

Stadsontwikkeling in post-apartheid Zuid-Afrika: de universiteit als stedelijke actor? Wie vandaag een luchtfoto van Kaapstad bekijkt, ziet een uitdijend landschap waarin dichtbevolkte woongebieden en onontgonnen niemandsland elkaar afwisselen. Dit vreemde patchwork is het resultaat van de jarenlange ideologie van rassenscheiding, die niet alleen het dagelijks leven in Zuid-Afrika bepaalde, maar zich ook in het landschap aftekende. Stadsplanning werd het middel bij uitstek om de scheiding van bevolkingsgroepen ook ruimtelijk te consolideren.

 Het fysisch antropologisch onderzoek van 103 (post)middeleeuwse skeletindividuen uit het landelijk gesitueerde Moorsel in Vlaanderen vormde de aanzet van een comparatieve analyse m.b.t. de algemene gezondheidstoestand van rurale middeleeuwse populaties uit Noordwest-Europa. Om tot deze doelstelling te komen, hanteerden we, indien toegankelijk, de fysisch antropologische rapporten van elf geselecteerde casussen en waarbij tevens de problematiek inzake de discipline van de fysische antropologie per besproken land aan het licht kwam.

Een architect voor de sloppenwijken?Mijn thesis begon als een studie rond een sloppenwijk in de Indiase stad Hyderabad. Vanuit mijn opleiding als architect wou ik op zoek gaan naar mogelijkheden om met dit fenomeen om te gaan en er architecturale ontwerpen voor te maken. Voor dit onderzoek deed ik twee maanden veldwerk in Hyderabad, een Indiase grootstad die de laatste decennia een explosieve groei heeft gekend.

Hoe kan een lokale investering in toegankelijkheid een investering zijn in de toekomst?Dat het aantal mensen met een beperking in de komende jaren, mede als gevolg van de vergrijzing van bevolking en de vooruitgang van de wetenschap, zal wel niemand verbazen. Neem daarnaast noch een persoon met een gebroken been  die het moeilijk heeft om het openbaar vervoer te gebruiken of een leverancier met een zware last moet doos per doos binnenbrengen omdat zijn wagentje de vijf treden naar de ingang niet kan nemen dan komt men tot een zeer grote groep van mensen die met een ‘toegankelijkheidsprobleem’

Afbetaald, niet afgeschreven: de fermetteDe Vlamingen die nog nooit een fermette ontmoet hebben zijn dun gezaaid. In elk zichzelf respecterend Vlaams dorp zijn er wel fermettes neergestreken in verkavelde groengebieden of maken ze deel uit van de al even typische lange bouwlinten. Maar hoe goed ken jij deze woning, waarmee je elke dag geconfronteerd wordt? Wat is nu juist een fermette? Waarom koos en kiest de Vlaming voor zo’n woning terwijl de architect haar niet lijkt te kunnen verdragen?

DE KWALITEIT VAN JE LEVEN IN HET 21STE-EEUWSE GEGEVEN
Moet het nog gezegd worden dat de manier waarop de mens de laatste decennia met de Aarde omspringt kwalijke gevolgen heeft en dreigt te hebben voor de wereld waarin we leven?

 
De kaaien zijn van iedereen. Elke Antwerpenaar ziet deze plek als een verlengde van zijn eigen leefwereld. Vanuit zijn eigen woonwijk ziet hij de schepen en de meeuwen die het maritieme karakter van zijn stad verraden. Vervolgens probeert hij via de kaaien zo dicht mogelijk bij het water te komen. Het gaat om een plek op een ademhaal van thuis, waar het stedelijke leven dichtbij maar toch veraf is. De mogelijkheid tot participatie bij de ontwikkeling van een masterplan voor de Scheldekaaien en wat hieruit voortvloeit, mag daarom niet onderschat worden.

Kan een imagoverbetering van autoalternatieven voor minder files op de weg zorgen?
Dagelijks staan in Vlaanderen duizenden pendelaars vast in de file. De oorzaak van dit (im)mobiliteitsprobleem ligt grotendeels bij het hoge autogebruik. Na de Tweede Wereldoorlog is het gebruik van de auto spectaculair toegenomen waardoor het vandaag het verplaatsingsmiddel bij uitstek is. Deze dominantie van de auto zorgt echter steeds meer voor verkeerscongestie en luchtvervuiling.

De Universele Verklaring van de Rechten van de Mens vierde in 2008 haar zestigste verjaardag. Gelukkige verjaardag? De ironie van het toeval wil dat in 1948 twee situaties begonnen waarbij de mensenrechten flagrant werden geschonden. In 1948 deed in Zuid-Afrika de apartheid zijn intrede. Een blanke minderheid voerde een racistisch beleid van discriminatie en segregatie tegenover een zwarte meerderheid. De regering dwong zwarten te leven in bantustans (reservaten) en townships (stedelijke getto’s).