Zowel het diagnoseproces als de behandeling van Trombotische Trombocytopenische Purpura (TTP) blijven een struikelblok. Daarom handelt deze studie over beide aspecten van deze zeldzame maar levensbedreigende ziekte.

Deze thesis beschrijft het ontwerpen, opzuiveren en karakteriseren van nieuwe stabiele, symmetrische proteïnes die nu gemodificeerd kunnen worden voor integratie in verschillende applicaties gaande van bio-farmaceutica tot groene katalyse.

De zebravis in de strijd tegen de ziektes van Alzheimer en ParkinsonZebravissen; amper 3 cm grote visjes, horizontale strepen op hun buik en levend in de tropische rivieren van Zuid-Azië. Wat zouden deze kleine visjes spontaan kunnen wat de ‘machtige’ mens niet kan? Schade aan hersencellen herstellen! Inderdaad, de ziektes van Alzheimer en Parkinson, ALS, dementie en MS, allemaal hebben ze gemeen dat hersencellen afsterven en dat de mens er niet op kan reageren door de schade te herstellen.

Gist brengt nieuw inzicht in de ziekte van ParkinsonDe immense toename van de medische kennis en de ontwikkeling van nieuwe medicijnen heeft een stijging in de levensverwachting van mensen in de Westerse wereld teweeggebracht. Deze stijging zorgt voor een enorme groep 60-plussers met als gevolg  dat bepaalde ziekten, waarbij ouderdom een risico-factor is, meer voorkomen en dus meer van belang worden voor de gezondheidszorg. Voorbeelden van ouderdomsziekten met een enorme impact op de gezondheidszorg en economie zijn de hersenaandoeningen Alzheimer en Parkinson.

Wormen in de troonzaal: wat één eiwit uit koninginnengelei kan betekenen voor mens en dierIn de bijenkorf heerst een absolute monarchie: de koningin is groter dan de werksterbijen, leeft tien keer langer en legt tot 1.500 eieren per dag. Een scherp contrast met de grotendeels steriele onderklasse dus, en dat heeft wetenschappers al jaren lang geïntrigeerd. Hoe komt het dat sommige bijen uitgroeien tot koninginnen en anderen niet? Het antwoord heeft voor één keer niets met genetica te maken, maar alles met voeding.

Wapenwedloop: de mens versus het minusculeWe worden steeds ouder, maar voor hoe lang nog? Voor de Tweede Wereldoorlog waren antibiotica nog niet ontdekt. In die tijd lag de levensverwachting rond de 50 jaar. Toen na Tweede Wereldoorlog penicilline ontdekt en verspreid werd, steeg de levensverwachting snel. Niet lang daarna werden al de eerste resistente bacteriën ontdekt waardoor onze lange levensverwachting nu in het gedrang komt. . Resistentiemechanismen van bacteriën en schimmelsMaar wat betekent resistentie nu eigenlijk? Wel, bacteriën en schimmels kunnen antibiotica onschadelijk maken.

Hoe wormen ons helpen ons leergedrag te verstaanDit is Caenorhabditis elegans. Van een bescheiden bodemwormpje dat nauwelijks te zien is met het blote oog zou je misschien niet veel verwachten in het neurobiologisch onderzoek. Het ziet er niet echt uit als het soort beestje dat leergedrag zou vertonen. Wel, schijn bedriegt. Figuur 1: Door genetische manipulatie kan men verschillende cellen van C. elegans een fluorescente merker geven.

Het herstellen van het centraal zenuwstelsel,vandaag en morgen De ziekte van Alzheimer, de ziekte van Parkinson, de ziekte van Huntington, multiple sclerose, glaucoom, het zijn maar enkele van de meer dan 600 neurodegeneratieve aandoeningen waarbij na verloop van tijd zenuwcellen afsterven. Dit laatste is onomkeerbaar en leidt tot symptomen als dementie, slikproblemen, bewegings-, loop-, of spraakstoornissen. Wat is nu de exacte oorzaak waardoor het centraal zenuwstelsel (CZS) van de mens zich niet spontaan kan herstellen?

KEIZERSNEDE ALS MODEGRIL?Wanneer bekeek u laatst uw stoelgang na een bezoek aan het kleine kamertje? Hopelijk antwoordde u daarop volmondig “daarnet, zoals gewoonlijk” en keek u niet beschaamd weg. Het taboe kan maar beter snel doorprikt worden, aangezien onze stoelgang eigenlijk de spiegel vormt van onze gezondheid. Het is immers een reflectie van wat zich afspeelt in onze darmen.Menselijke minderheidAangezien een mens ongeveer tien keer meer cellen van micro-organismen meedraagt dan menselijke, mag hun bijdrage niet onderschat worden.

De kap van suikerbomen gaat onverbiddelijk door!“Ik heb nog nooit een suikerboom gezien, in welk sprookjesland komen deze voor?” hoor ik u al vragen. Deze bomen bezetten het oppervlak van eiwitten, dus niet meteen vergelijkbaar met een doordeweekse berk of beuk. Recent werd een technologie ontwikkeld om deze suikerbomen weg te maaien. Een vorm van ontbossing met vele voordelen, vooral in de farmaceutische industrie. Eiwitten zijn één van de voornaamste bouwstenen van ons lichaam, ze komen voor in en op elke cel en stromen rijkelijk in het bloed.