Deze masterproef onderzocht nieuwe mogelijkheden voor de differentiële diagnose van unipolaire majeure depressie en de bipolaire stoornis. Zowel optimalisaties als validaties van verschillende protocols werden uitgevoerd om de verzameling en analyse van perifere mononucleaire cellen en neuronale extracellulaire vesikels verder op punt te stellen. Hierbij lag de focus op het ontwikkelen van een nieuwe potentiële bron van biomerkers voor stemmingsstoornissen.

Deze thesis vergelijkt bloedplasma en witte bloedcellen in functie van hun eigenschappen om gebruikt te worden voor de identificatie van biomerkers voor de psychiatrische gezondheidszorg. Uit de resultaten blijkt dat witte bloedcellen hiervoor beter zijn dan bloedplasma.