Scriptiebank overzicht

Snoer mij niet de mond!Wanneer ik mijn stem gebruik dan produceren mijn stembanden klanken die tot slot woorden vormen. Zo komen er hele zinnen uit mijn mond. In vele gevallen wordt er naar mijn woorden geluisterd. Maar, wat met mensen met een verstandelijke beperking? Zij hebben ook een stem, maar wordt er naar hen ook ‘echt’ geluisterd?Velen onder ons gaan ervan uit dat mensen met een verstandelijke beperking niet in staat zijn om hun eigen gedachten, gevoelens en wensen kenbaar te maken.

Coördinatie-ontwikkelingsstoornis & lichamelijke opvoeding: een uitdaging?Welke aanpassingen kunnen begeleiders integreren bij het voorbereiden van sportactiviteiten voor lagere schoolkinderen met een coördinatie-ontwikkelingsstoornis?Kinderen en jongeren brengen de meeste tijd door op school, maar daarnaast hebben ze ook tijd nodig om te ontspannen. Voor lagere schoolkinderen met een coördinatie-ontwikkelingsstoornis kan het moeilijk zijn om een vorm van ontspanning te vinden, doordat zij problemen ondervinden met zowel fijne als grove motoriek.

Kwaliteit van leven! Hoe wordt dit bereikt bij volwassen personen met een verstandelijke beperking?Kwaliteit van leven is een steeds belangrijker begrip binnen onze samenleving. Indien er aan personen wordt gevraagd wat voor hen kwaliteit van leven is, zullen zij elk een verschillend antwoord geven. Schalock beschrijft dat kwaliteit van leven bereikt wordt aan de hand van verschillende factoren. De mate waarin iemand zelfstandigheid, sociale participatie en welzijn ervaart, in combinatie met het belang dat een persoon hieraan hecht, bepaalt de kwaliteit van het leven (Schalock, 2010).

“Hij heeft levenslang, maar wij hebben ook levenslang!” Joke is de moeder van Bart, een geïnterneerde man die na een langdurig verblijf in de gevangenis momenteel in de psychiatrie is opgenomen. Over de diagnose (schizofrenie), de maatregel (internering) en de mogelijke gevolgen, kreeg ze tekst noch uitleg. Ze ervoer heel wat stigmatisering en stootte meermaals op onbegrip en gebrek aan ondersteuning. Joke besloot zich daarom zelf actief in te zetten voor de toekomst van haar zoon. Jokes getuigenis illustreert de situatie van vele sociaal netwerkleden van geïnterneerden in Vlaanderen.

Een speeltuin voor iedereenOp daguitstap met een inclusieve jeugdbeweging, zowel voor kinderen met een beperking als voor kinderen zonder beperking, wil de leiding graag met de kinderen even in een speeltuin spelen. De meeste kinderen vinden al snel hun weg in de speeltuin maar enkele kinderen blijven staan.

Iedereen online (http://www.iedereenonline.eu) is een initiatief van 5 studenten orthopedagogie aan de Artesis Plantijn Hogeschool te Antwerpen. Naar aanleiding van ons project in verband met sociale media bij personen met een verstandelijke beperking hebben we deze website en bijhorende workshop ontwikkeld.De website heeft als doel om mensen met een verstandelijke beperking specifiek en mensen met een afstand tot technologie in het algemeen, kennis te laten maken met enkele internettoepassingen.

De boog kan niet altijd gespannen staanPersonen met een verstandelijke beperking hebben recht op vrije tijd zoals iedere mens dit heeft. Ook binnen een dagcentrum waar personen met een verstandelijke beperking werken. Maar hoe kan deze vrije tijd ingevuld worden, u verveelt zich soms toch ook?Makkelijker gezegd dan gedaanBinnen het dagcentrum waar de personen werken, wordt er tijdens de middag tijd ter beschikking gesteld om even op adem te komen. Iedereen is vrij om te doen wat hij wil (in de mate van het mogelijke).

Drie portretten van personen met een verstandelijke beperking: samen inzetten op talent.Drie praktijkvoorbeelden van talenten achter organisaties. Mensen met een verstandelijke beperking hebben talenten, toch worden deze niet altijd in de verf gezet. Dit onderzoek wil net de nadruk leggen op wat mensen wel kunnen, wat zijn hun sterktes. We gaan in de samenleving steeds verder weg van het deficitdenken, wat betekent dat we niet meer enkel focussen op wat iemand begrenst, wat mensen niet kunnen.

Bewust BEPERKT of beperkt BEWUST?Kunnen mensen met een beperking meebouwen aan een duurzame toekomst?‘Duivelse hagelstormen’, ‘Opwarming van de aarde’, ‘Ligt de Sahara binnenkort op de Brusselse Grote Markt?’. Nergens is een actueler thema te bespeuren dan de huidige klimaatperikelen. Jarenlang verruilden wereldleiders CO2 voor schone lucht, maar bakten er op de klimaatsconventies verder niet veel van.Noem het idealistisch of naïef, maar iedereen kan nu (nog) zijn steentje bijdragen.

We kozen voor deze bachelorproef vanuit een sociale bewogenheid. Veel studenten vinden ‘onderzoek’ misschien nietszeggend, maar wij zijn overtuigd dat we via dit onderzoek een kleine bijdrage kunnen leveren aan meer sociale inclusie voor mensen met een verstandelijke beperking. Sociale inclusie staat voor gelijkwaardigheid en volwaardig burgerschap vanuit het perspectief dat de verantwoordelijkheid voor de integratie van mensen met een functiebeperking in grote mate bij de samenleving ligt. We moeten de instituties van de samenleving veranderen, om tot meer sociale inclusie te komen.

Wat als … er leerlingen met ernstig meervoudige beperkingen (EMB) in je klas zitten?door Lies De Pauw en Hanne EngelsKinderen en jongeren met ernstig verstandelijke én ernstig motorische beperkingen hebben net als iedereen recht op onderwijs. Maar wat als deze leerlingen in jouw klas terecht komen? Leerlingen met EMB zijn door hun beperkingen volledig afhankelijk van hulp bij alledaagse activiteiten, zoals eten, spelen, aankleden,… Daarnaast kunnen ze vaak niet praten en is het aan de leerkracht om hun subtiele signalen te begrijpen.

Hoe kijken moslims in Vlaanderen naar een handicap?Waarom moet een doof kind het gehoorapparaat uitdoen als er familiebezoek is? Waarom mag een meisje haar kousenbroek nooit uitdoen in het dagcentrum? Waarom is de opkomst van moslimouders op oudercontacten zo laag in het buitengewoon onderwijs? Hebben allochtone gezinnen een ‘andere’ aanpak nodig? Het zijn slechts enkele van de vele vragen die gesteld worden in het onderwijs en in de zorgsector.In de praktijk kunnen moslims positief, maar ook negatief tegenover een handicap staan.

“Brus zijn is voor een deel niet echt leuk, maar voor een ander deel wel goed”Deze uitspraak is een citaat uit mijn masterproefonderzoek dat handelt over de levenskwaliteit van broers en zussen van slechthorende en dove kinderen en jongeren, kortweg brussen genoemd.

Empowerment oftewel de moed zich te oefenen in vrijheidHet concept empowerment put uit een lange traditie van emancipatiebewegingen, maar kan er zijn inhoud niet louter aan ontlenen. Empowerment gaat immers verder dan het wegwerken van achterstallige rechten, plichten en kansen. Het omarmt dus meer dan het zich losweken van de betuttelende hulpverlener. Het concept empowerment belichaamt eerder het proces waarbij mensen, vanuit de eigen krachten, vorm en inhoud aan hun leven geven. Hoewel het woord wijdverspreid is in de literatuur, hunkert de praktijk naar de verwerkelijking ervan.

Onder invloed van het hedendaagse burgerschapsparadigma, dat streeft naar een positieve kijk op mensen met een beperking, is het woord 'toegankelijkheid' enorm belangrijk geworden. De maatschappij doet allerlei aanpassingen en verbeteringen om de omgeving zo toegankelijk als mogelijk te maken voor personen met een beperking. Zo wordt er de laatste jaren veel aandacht besteed aan de toegankelijkheid van openbare wegen, gebouwen, het openbaar vervoer... Dit zijn allerlei aanpassingen die bijdragen tot de fysieke toegankelijkheid.

  Seksualiteitsbeleving en relaties bij jongeren en volwassenen met een verstandelijke beperking  Een complexe realiteit in het gezin en de samenleving of een toekomst in dialoog? Seksualiteit en relaties, intimiteit en nabijheid, liefde en verliefdheid… Ieder van ons ervaart dergelijke gevoelens als wezenlijke aspecten van het leven. Meer nog, het is een fundamenteel recht van iedere mens. De seksuele ontwikkeling verloopt bij personen met een aangeboren verstandelijke beperking net zoals iedereen, geïntegreerd binnen het groeiproces. Zo wijst ontwikkelingspsychologisch onderzoek uit.

Artikel
 
"Totdat een mens zijn emotie heeft getoond, weet hij nog niet welke emotie het is. Het tonen ervan is derhalve een ontdekking van zijn eigen emoties." (R.G. Collingwood)
 
Elke persoon heeft emoties, al zijn deze bij de ene al wat duidelijker te merken dan bij de andere. Meestal herken je de emoties wel, maar is het moeilijk te achterhalen waar ze vandaan komen.
Zeker bij personen met een verstandelijke beperking is dit een hele opgave.

Voor personen met een verstandelijke beperking en bijkomende psychiatrische- en/of gedragsproblemen is het vaak moeilijk om gepaste zorg te vinden. De plaatsen in de voorzieningen binnen het “Vlaams Agentschap voor Personen met een Handicap” zijn te beperkt en er is vaak te weinig expertise aanwezig over de bijkomende psychiatrische- en/of gedragsproblemen. Deze cliënten worden vaak bestempeld als “moeilijke” gasten.
Binnen gespecialiseerde opnameafdelingen van psychiatrische ziekenhuizen is er wel voldoende expertise aanwezig, maar deze zorgeenheden zijn geen definitieve woonvorm.

Sociale netwerken. Een zaak van levens(be)lang
 
Sociale netwerken. Niet alleen zijn ze belangrijk voor ieders leven en ondersteunen ze op vele vlakken de behoeften van een persoon. Ook gaan deze relaties het hele leven lang door en moeten ze onderhouden worden. Voor personen zonder een beperking of handicap is dit niet altijd vanzelfsprekend. Hoe is dit dan voor personen met een meervoudige beperking?
 
Een belangrijke leidraad in het ondersteunen van personen met beperkingen is Quality of life (Shalock, 2004, p.4) , de kwaliteit van iemand zijn leven.

 
Vlaamse cultuurcentra en gemeenschapsvorming
Symbiose of paradox?
Debbie Van Laere
Inleiding
 
 
De oorsprong van deze scriptie ligt in de lancering van een decreet waar de cultuur- en gemeenschapscentra in Vlaanderen een nieuwe richting inslaan. Het decreet houdende het stimuleren van een kwalitatief en integraal lokaal cultuurbeleid (verder het decreet lokaal cultuurbeleid genoemd) werd door het Vlaamse Parlement goedgekeurd op 13 juli 2001 en hield een aantal fundamentele wijzigingen in. De belangrijkste wijziging is de opdracht van de cultuur- en gemeenschapscentra.

 
“Onder ons zijn er die niet werken en wij nodigen hen uit, in de naam van Jezus Christus, te gaan werken en zo hun eigen brood te eten.” 
 
De verwijzing naar Jezus verraadt dat dit een stuk uit de Bijbel is. Maar het zou  evenzeer een uittreksel uit een recente regeringsverklaring kunnen zijn.
‘Werken’ is blijkbaar van alle tijden. De plaats die arbeid inneemt in de samenleving is echter voortdurend in verandering. Al  lijkt het er op dat werken tweeduizend jaar geleden ook de enige mogelijkheid was om gewaardeerd te worden.

 
Kijk eens naar wat ik zeg!                 
 
Maarten zit op de mat, hij wil de bal nemen maar hij kan er niet bij. Hij begint te wenen. Iemand snelt ter hulp en geeft hem de blokkendoos…
Hanne is erg onrustig en staart me vol onbegrip aan. Normaal is er altijd een rustmoment na het eten maar vandaag is er een spelactiviteit. Waarom heeft niemand haar gewaarschuwd?
 
Hanne en Maarten, 2 kinderen van 8 jaar oud. Ze houden net als alle kinderen van spelen, zingen, lachen, dansen, … maar ze zijn niet zoals ‘andere’ kinderen.

Synopsis scriptie PAB voor personen met een verstandelijke handicap

Sinds 2000 kunnen mensen met een handicap gebruik maken van een persoonlijke assistentiebudget of PAB. Hierdoor organiseren zij zelf hun ondersteuning en worden ze minder afhankelijk van de professionele hulpverleners in voorzieningen.
De geest van het PAB bestaat uit zelfbeschikking. De persoon met een handicap kiest zelf op welke domeinen van zijn leven hij ondersteuning nodig heeft. Hij kiest ook wie hem daarbij mag helpen, en de wijze waarop die assistentie uitgevoerd wordt.

CREATIEF MUSICEREN
 
Inleiding
 
 Het is goed om jezelf te zijn in deze wereld, jezelf te ontplooien en je talenten te ontwikkelen. Voor jongeren met een verstandelijke beperking is dat een opgave die niet te onderschatten is.

Cyberspace en de opheffing van lichamelijkheid.
Het virtuele ‘Self’, mythe of realiteit?
 
Als Internet ter sprake komt, schuift het laatje van de grote woorden al snel open. De virtuele ruimte overstijgt wat we voorheen konden, met nieuwe werelden, een anders georganiseerde samenleving en zelfs nieuwe persoonlijkheden tot gevolg. Als immateriële elimineert cyberspace het fysische wat niet enkel afstanden, maar ook onze eigen lichamen irrelevant maakt, zo klinkt dat dan. Vooral groepen die met hun eigen lichaam beperkingen zagen opdoemen halen deze retoriek aan.