Proefondervindelijk wordt hier het bevrijdende potentieel van de oefening (her)ontdekt als methode om een omweg te nemen binnen een ontwerpproces. Het formuleren en uitvoeren van oefeningen wordt ingezet als tool om een verwonderende en aandachtige blik op onze dagelijkse omgeving uit te lokken. Zo ontstaat beeld- en tekstmateriaal dat vervolgens verwerkt wordt in een grafische output.

In deze bachelorproef vindt u een traject die het begin tot het einde beschrijft voor het ontwerpen en uitwerken van een satelliet op zuurstofwater.

voor dit project heb ik aandacht besteed aan de nieuwkomers die met hun problemen naar het site toevluchten. mijn bedoeling was om hun te omarmen door samen te komen en samen één te worden, en zo kunnen ze pas de vrijheid voelen. centraal is er een open patio waar het vuur zich bevind, waar mensen zich rond het vuur kunnen verzamelen en hun scenario's met elkaar kunnen delen.  dankzij het vuur ontstaat er gezelligheid en warmte zodat er vertrouwensband ontstaat en ze zich vrij kunnen voelen samen.

Verder groeit het programma zich voort rond het patio. Langs de twee kanten van het gevel is lopende pad, dat je geleid naar het vuur als verzamelpunt. Het materialiteit bestaat uit baksteen om de symbool van vuur te kunnen benadrukken, ook in het site is het natuur element vuur en lucht aanwezig, en met baksteen wordt het derde element aarde benadrukt. Op het gelijkvloers wordt er met lagen zones gecreëerd, aan het patio is het waar het diepst liggende zone.  het is de plek waar de diepste conversaties zich afspelen. Met baksteen wordt er continuïteit gecreëerd, het wordt van buiten naar binnen getrokken. Het vormt verder een gevelelement waar het privacy versterkt wordt en dient als zonwering. Zo ontstaat er een sculpturaal geheel.  Wanneer in de avond het vuur aan staat vormt het site een geheel met zich alsof het één grote vuur is.

De “Cours de Faubourg”-buurt in Vilvoorde wordt door een vernieuwde landschapsarchitectuur ontwerp opgewaardeerd. Er wordt meer rust gebracht in de buurt aan de hand van een verkeersluwe infrastructuur. Door de verharding drastisch te verminderen, door aangename ontmoetingsplekken te creëren en door meer biodiversiteit te introduceren met een gelaagde en meer gevarieerde beplanting krijgt de buurt een groene impuls.

Na 55 jaar sluiting van de Sint-Jacobskerk te Leuven maakt deze thesis een volledig overzicht van het verleden tot nu, dit op historisch, als structureel, als sociaal vlak. Hierna wordt een herbestemming voor deze kerk voorgesteld.

Het ontwerp van een meetsysteem die het mogelijk maakt om matblinkende lijnen op te meten. Dit gebeurt door behulp van een visiesysteem.

In deze bachelorproef beschrijven we het ontwerp en de realisatie van een opspankaliber voor het honen, met als deelopdracht het vernieuwen van de hoonstenen. Het is van belang dat de opspantijd van de werkstukken en de hoonstenen verkleind wordt en dat het honen nauwkeuriger verloopt. Daarnaast willen we dat het opspannen van de werkstukken minder arbeidsintensief is.
Om de hoonstenen te vernieuwen hebben we een alternatief gezocht voor het lijmen van de stenen in de houders en het gebruik van schuurpapier, om te finiseren. Dit hebben we kunnen doen met behulp van een klemsysteem, waarbij een klemstuk met behulp van twee bouten de steen in de houder vastzet. Voor het ruwen en finiseren hebben we nieuwe stenen besteld.
Na het testen van de hoonstenen kunnen we vaststellen dat er voldaan wordt aan de opgegeven ruwheid van het stuk. Daarnaast hebben we een tijdsbesparing van ongeveer één uur doordat er niet meer gelijmd hoeft te worden. In de toekomst zal er gekeken worden om deze hoonstenen toe te passen op alle types.
Bij het ontwerpen van het opspankaliber hebben we enkele voorstellen uitgewerkt en deze aan de hand van hun voor- en nadelen vergeleken. Daarna hebben we met behulp van een eisenmatrix het meest geschikte voorstel gekozen.
Nadat we ons hoonkaliber uitgewerkt hebben, konden we deze testen. Tijdens het testen hebben we de opspantijd opgemeten. Deze tijd is gemiddeld zes minuten. De opspantijd van de werkstukken met het oude systeem bedraagt gemiddeld 30 minuten. Met het vernieuwde systeem worden 24 minuten per werkstuk bespaard.
Na enkele testen kunnen we concluderen dat ons opspankaliber aan de vooropgestelde eisen voldoet.

Weg met ontwerpers en ingenieurs!?Wiskundige algoritmen berekenen zelf de optimale structuurEr was eens een tijd waar architecten en ingenieurs weken en maanden bezig waren met het structurele ontwerp van een woning, een brugconstructie, een torengebouw… Die tijd is voorbij! Of toch niet helemaal?

AlgaeHerken je ook dat natuurfenomeen? Wanneer er in de lente en zomer door explosieve algengroei het water er plots groen of rood uitziet? Met als gevolg een verstoring van het waterevenwicht, vissterfte en geurhinder..  Heb je ook een vijver of meer bij jou in de buurt waar ’s zomers niet in te zwemmen valt doordat er smerig afval in drijft.

Een reflectie-studie met betrekking tot de ontwikkeling van duurzame humanitaire tentenWereldwijd leven er ongeveer 35 miljoen vluchtelingen als gevolg van een natuurramp of politiek conflict. Mensen slaan noodgedwongen op de vlucht en noodhulporganisaties dienen snel in te grijpen. Duizenden mensen voorzien van opvang, voeding en medische hulp in een mum van tijd is een hele klus. Er echter voor zorgen dat de opstart van een vluchtelingenkamp ook op lange termijn leefbaar blijft is een uitdaging.Het verlenen van onderdak gebeurt in de vorm van tentenkampen.