Scriptiebank overzicht

Om de dementie-epidemie te beteugelen en het lijden in dementeren te verzachten, stelt de persoonsgerichte lens, moeten we leren 'dementen' als 'personen met dementie' te zien en de relaties rond hen professionaliseren. Deze problematisering en de ontwikkeling van expertise hebben ertoe geleid dat meer banale, alledaagse maar existentiële processen van samenleven en voortleven ongezien en ongehoord blijven. Dit onderzoek is het resultaat van een intieme samenwerking met ouderen in de leefomgeving van een gesloten afdeling voor personen met de diagnose dementie die een stem geeft aan de creativiteit en onvoorspelbaarheid van hun alledaagse waar het lang niet altijd duidelijk is hoe herinneringen werken, wat zorg betekent of wie er nu eigenlijk ziek is.

Deze studie onderzoekt het verband tussen geluk en interieur, toegepast op ouderenzorg. Zowel het objectieve als het subjectieve aspect van welzijn wordt geanalyseerd, waarna er oplossingen geboden worden voor het ontwerpen van woonzorgcentra met geluk op de voorgrond.

Het vervangen van de suprapubische sonde is een verpleegkundige handeling die wordt besproken in deze bachelorproef. In het theoriedeel wordt onder andere besproken wat een suprapubische sonde is en wat de (contra)indicaties zijn. Als praktijkdeel is er een instructiefilm voor studenten, verpleegkundigen en andere geïnteresseerden te vinden op youtube.

Omwille van de vergrijzing van de bevolking komt de evolutie van de eerstelijnsgezondheidszorg in een stroomversnelling. De nood dringt zich op om efficiënter te werken. Digitalisering biedt hiervoor een oplossing. Een gestandaardiseerde digitale versie van de Valrisico’s Opsporen in de Thuissituatie van de Oudere persoon (VOTO-score) is noodzakelijk.

De invloed van ondersteund wonen op de levenskwaliteit, het dagelijks functioneren en het gedrag bij ouderen met dementie en hun mantelzorgers.

Op basis van een actueel vraagstuk binnen de bouwindustrie, het al of niet renoveren of slopen van appartementsgebouwen uit de jaren 50 tot 70 van vorige eeuw, wordt in deze masterproef een vernieuwende tweevoudige methodiek ontwikkeld:
- Een methode om op het niveau van het bouwproces hoogbouwappartementen doelmatig te renoveren aan de hand van een binnen het masterproefonderzoek ontwikkelde te prefabriceren module in hout
- Een bouwmethode om nieuwe vormen of types van woningen te ontwerpen en te realiseren op basis van die zelfde module.

In het kader van mijn opleiding film aan het Sint-Lukas te Brussel, ging ik in deze thesis op zoek naar de beweegreden achter het maken van mijn film, die gaat over een oude vrouw die wegkwijnt in een rusthuis.
Jarenlang verborgen frustraties zijn aan de oppervlakte gekomen, en hebben zich in deze thesis geuit in een kritiek op de positie van ouderen in onze maatschappij. Om mijn standpunten aan te tonen heb ik er herinneringen aan mijn oma bij betrokken, gecombineerd met films en kunst die over dezelfde thematiek handelen. Dit alles is geschreven in de vorm van brieven aan mijn overleden oma.
De visuele vorm van de thesis, met schilderingen en poëzie, zijn een verwerking van mijn eigen herinneringen en emoties, gelinkt aan mijn oma.

Dit onderzoek richt zich op de wensen en behoeften van onderen met een migratieachtergrond, inzake een residentieel verblijf in het woonzorgcentrum Daar zij stilaan mee de ouderenzorg zullen 'kleuren' is het van groot belang om onderzoek te verrichten inzake dit thema, zodat er ook voor hen afgestemde zorg kan geboden worden.

Bewoners van woonzorgcentra dragen stilaan meer en meer een hoorapparaat. Uit onderzoek blijkt dat zorgverleners in woonzorgcentra niet voldoende kennis hebben omtrent de zorg die hoorapparaten vereisen. Dit leidt tot inadequaat gebruik en hoorapparaten die in de kast blijven liggen.

Om het medicatieproces in woonzorgcentra veiliger te maken, wordt er onder andere gebruik gemaakt van automatische distributiesystemen voor geneesmiddelen. Aangezien verpleegkundigen schakelfiguren zijn binnen dit proces, werd er via een kwalitatieve studie gezocht naar hoe deze zorgverleners staan tegenover het gebruik van dergelijke systemen. Op deze manier kan de implementatie van automatisering alsmaar meer geoptimaliseerd worden.

In deze masterproef worden enkele ideeën en conceptuele kaders verkend om een ethisch beleid en morele zorg in woon-zorgcentra uit te tekenen. Uitgaande van specifieke politieke ontwikkelingen en praktijkervaringen, komen fundamentele vragen naar voor. Welke ideeën kunnen goeddeels worden gedeeld? Hoe kunnen we een degelijke maar flexibele leidraad ontwikkelen binnen een seculiere ethiek, met respect voor spiritualiteit en allerlei religieuze en andere overtuigingen? Enkele aanwijzingen worden opgespoord in verschillende disciplines: zorgethiek, bio-ethiek, filosofie, psychologie, narratieve gerontologie en menswetenschappen in het algemeen. Het resultaat kan worden beschouwd als een verder te schrijven verhaal, vriendelijk verzoekend om deel te nemen.

Onderzoeksstudie naar de positieve gevolgen van zwemmen voor mensen met dementie en de haalbaarheid van deze activiteit in de praktijk. Welke aandachtspunten zijn er en hoe kan de verpleegkundige hier een meerwaarde betekenen.

Binnen deze bachelorproef is een toolbox ontwikkeld waarmee ergotherapeuten efficiënter aan de slag kunnen gaan tijdens een huisbezoek bij personen met dementie. Het heeft als doel om personen met dementie zo lang mogelijk zelfstandig thuis te laten wonen waarbij gestreefd wordt naar een optimale kwaliteit van leven.

Met een literatuurstudie wordt de problematiek van fysieke fixatie bij ouderen in woonzorgcentra geschetst. In de praktijk wordt een bijscholing ontwikkeld en onderzocht of afbouwen van fysieke fixatie veilig en haalbaar is .

In deze masterproef wordt de financiële situatie van thuiswonende ouderen met zorgnoden onderzocht. Dit gebeurt aan de hand van een kwantitatief, door middel van een enquête afgenomen bij 173 ouderen.

Dit kwalitatief onderzoek gaat na wat de visies van woonzorgcentra zijn omtrent het houden van huisdieren binnen het woonzorgcentrum. Daarbij wordt in kaart gebracht hoe men omgaat met gesignaleerde problemen om woonzorgcentra aan te spreken om toch een huisdier(en) te houden omwille van de meerwaarde die zij kunnen bieden.

Wzc de Ruyschaert heeft een applicatie ontwikkeld ter ondersteuning van het vroegtijdig zorgplanningsgesprek bij personen met dementie door middel van foto’s en andere innovaties. Het project bevindt zich nog in een beginfase en is op zoek naar constante kwalitatieve verbetering. Om de meerwaarde van de applicatie na te gaan wil dit onderzoek een antwoord geven op de vraag: ‘Wat zijn de ervaringen van hulpverleners in Vlaamse woonzorgcentra aangaande drempels en verbeteringen i.v.m. het gebruik van de VZP-applicatie bij personen met dementie?’. Het onderzoek bestaat uit twee vragenrondes. In de eerste ronde wordt het gebruik voor de app nagegaan. In de tweede ronde wordt het gebruik met de app nagegaan. Als afsluiter wordt een top 10 van aanbevelingen tot aanpassingen voor de app voorgesteld.

Inclusie is een filosofie, een manier van denken en naar de wereld kijken. In deze scriptie ontdekken we hoe de attitude en de benadering van de professional naar de persoon met dementie een cruciale rol kan spelen in de maaltijdbeleving. Omringen zonder in te sluiten!

Nutritionele screening is noodzakelijk om de levenskwaliteit van ouderen te bevorderen. Er is een relatie tussen malnutritie en infecties bij ouderen. Er is voldoende preventie, screening en behandeling noodzakelijk van malnutritie om het risico op inflammatie en de weerslag op het fysiek functioneren van de bewoners in een woonzorgcentrum te beperken.

Het aantal personen met dementie zal de komende jaren exponentieel toenemen. Ongeveer 35% van hen komt in een woonzorgcentrum terecht en verblijft daar tot aan het overlijden. In woonzorgcentra worden regelmatig activiteiten georganiseerd, maar er wordt ook vaak teruggegrepen naar de tv om de bewoners bezig te houden. Er is reeds onderzoek gebeurd naar de capaciteit van personen met dementie om naar tv te kijken. Daarnaast werd meermaals aangetoond dat oude voorwerpen, oude muziek,... personen met dementie kunnen helpen met het ophalen van herinneringen en dat dit een positieve invloed kan hebben op hun levenskwaliteit. In dit onderzoek werd getracht het huidige onderzoek een andere richting in te sturen en na te gaan wat het effect is van oude tv-programma’s op de televisiebeleving van personen met een lichte vorm dementie.
Er werd een experiment uitgevoerd bij twaalf personen met een lichte vorm van dementie, verspreid over drie Leuvense woonzorgcentra. Televisiebeleving werd gemeten aan de hand van de aandacht en emoties (commentaar geven op de inhoud, lachen, glimlachen en reageren op muziek) tijdens het kijken. Er werd een vergelijking gemaakt van de aandacht en emoties tijdens een oud- en tijdens een recent tv-programma.
Personen met dementie bleken significant meer zonder afleiding te kijken naar een oud tv-programma dan naar een recent tv-programma. Bovendien werd er significant meer commentaar gegeven op de inhoud en lachten de proefpersonen significant meer tijdens een oud- dan tijdens een recent tv-programma.
De resultaten tonen aan dat oude televisiecontent een positieve invloed kan hebben op personen met dementie. Dit onderzoek was slechts een eerste stap in de goede richting. Toekomstige onderzoekers kunnen dit experiment op grotere schaal uitvoeren. Een volgende stap is dat het tonen van oude tv-programma’s geïntegreerd wordt in de dagelijkse zorg binnen woonzorgcentra.

Deze masterproef omvat in eerste instantie een onderzoek naar elderspeak in Spanje. In tweede instantie wordt er ook een vergelijking gegeven in het gebruik van elderspeak tussen Spanje en Vlaanderen. Daarbij probeert dit onderzoek een cultureel perspectief te geven met betrekking tot de verschillende karakteristieken van het gebruik van elderspeak.

Het theoretische deel van deze masterproef bestaat uit drie hoofdstukken. Het eerste hoofdstuk geeft een grondige kijk op elderspeak en spitst zich vooral toe op werken van Backhaus (2011), Williams (2004), etc. Het tweede hoofdstuk legt de focus op de crossculturaliteit tussen Spanje en Vlaanderen met behulp van de theorieën van Hofstede (1994, 2002, 2010 & 2011) en Hall (1990). De preliminaire onderzoeken van Pans (2015) en Verstraeten (2014) vinden hun plaats in het laatste hoofdstuk.

In het tweede deel van deze masterproef, de methodologie, treden twee onderzoeksvragen met hun respectievelijk subvragen naar voren. De onderzoeksvragen zijn gebaseerd op voorspellingen die uit de steekproef of pilot study konden worden opgemaakt. Ook de woonzorgcentra, de observaties, etc. worden hier verder besproken.

Het laatste deel gaat over de resultaten van de studie in Spanje, maar bevat ook een vergelijking van de Vlaamse en Spaanse studies. Daarbij worden de (crossculturele) conclusies ook toegelicht.

Literatuur omtrent het leren van werknemers, biedt meer en meer bevestiging voor het feit dat hulpzoekgedrag een positieve invloed kan hebben op de prestaties van werknemers én dat het een sociaal proces is. Verschillende onderzoekers stellen echter dat nog te weinig geweten is over de relationele kenmerken die hulpzoekgedrag faciliteren. Met deze studie dragen we bij tot dit tekort. We onderzoeken immers het effect van een aantal relationele kenmerken op het hulpzoekgedrag van werknemers in hun netwerk. Uit voorgaand onderzoek blijkt dat ‘zicht hebben op kennis van’, ‘vertrouwen hebben in’ en ‘toegang hebben tot’ een mogelijke hulpbieder een positieve invloed hebben op de frequentie van het hulpzoekgedrag. Daarnaast zou het hiërarchische verschil tussen hulpzoeker en –bieder een effect hebben op de hoeveelheid hulpzoekgedrag. Daarenboven suggereert de literatuur om naast de frequentie ook de kwaliteit van de geboden hulp te monitoren. Ook op dit vraagstuk bieden we met deze studie een antwoord. We gaan na of er een positief effect is van de relationele kenmerken op de kwaliteit van de geboden hulp. De methodologie die we hierbij hanteren, is gebaseerd op de principes van de sociale netwerk analyse. We verzamelden sociale netwerk data via vragenlijsten bij 85 zorgverleners van één woonzorgcentrum. We testten de beide modellen vijf keer, op organisatie- en afdelingsniveau. Resultaten tonen aan dat collega’s inderdaad veel hulp vragen aan elkaar, maar niet zomaar bij de eerste de beste. Uit de studie blijkt immers dat de perceptie van de respondenten op ‘vertrouwen hebben in’ en ‘toegang hebben tot’ een mogelijke hulpbieder zowel de frequentie als ook de kwaliteit van het hulpzoekgedrag bevorderen. Hulp van iemand waarvan de respondent ‘weet wat hij weet’ en van iemand in een ‘hogere positie’ levert daarnaast ook meer kwaliteit op. Als werkgever investeren in werkrelaties tussen collega’s blijkt dus de moeite waard.

Via een literatuurstudie wordt nagegaan wat er geweten is over seksualiteit en intimiteit van bewoners in woonzorgcentra. Nadien worden 10 personeelsleden uit de verzorgende en verpleegkundige discipline geïnterviewd over hun ervaringen hiermee. Tot slot wordt een vorming uitgeschreven voor personeelsleden in woonzorgcentra.

Mantelzorgers spelen een centrale rol in de zorg voor palliatieve personen. Ze maken het mogelijk dat hun naaste thuis kan overlijden. Niet alleen de zorgvrager, maar ook de mantelzorger heeft noden in deze zorgsituatie. Palliatieve thuiszorg is op verschillende vlakken voor de mantelzorger niet vanzelfsprekend.

Fietsverhuur bedrijf Cycall als commerciële functie voor het nieuwe woonzorgcentrum Hof van Egmont.

Samen op weg naar betere zorg voor lichaam en mondOpstaan, eten, douchen, tandenpoetsen, haren kammen. Ziet jou dagelijks ochtendritueel er ook ongeveer zo uit? Of neem je liever een bad voor het slapengaan? Aan jou de keuze! Maar stel je eens voor: je wordt wakker gemaakt, je krijgt eten, je wordt gewassen, je tanden worden gepoetst, je haren worden gekamd. Is dit luxe? Neen, dit is het ochtendritueel van een hulpbehoevende bejaarde man of vrouw in het ziekenhuis. En vroeg of laat komen ook wij of één van onze geliefden in deze situatie terecht.

OP PENSIOEN EN … TERUG OP KOTCollectief wonen van ouderen in eigen dorp‘Op kot’ zegt u?Hoe zou ú het vinden om op uw oude dag te kunnen blijven wonen in uw vertrouwde dorp? Stel dat u er samenwoont met enkele leeftijdsgenoten, op uw eigen flat in een gerenoveerd pand. De sfeer is er huiselijk, uw flat is comfortabel en aangepast aan uw noden. Eten doet u op vaste tijdstippen, samen met de andere bewoners. Het menu voor de volgende week bepaalt u op een wekelijks overlegmoment. Daarnaast kiest u zelf hoe u uw dag invult. Wanneer u zin heeft in een praatje, kan u bij elkaar op bezoek.

Hoe kan een woon- en zorgcentrum niet als een eiland op zich functioneren, maar verweven worden met de stedelijke omgeving, zonder te leiden tot desoriëntatie bij de bewoners ervan. Kan een woon- en zorgcentrum meer zijn dan een zorgplatform, een thuis. Wanneer een dorpsplein uit zijn voegen barst en uitvloeit op de site van een woon- en zorgcentrum ontstaat er een nieuwe symbiose midden in de stad. Een plaats van verweving.  Het dorpsplein wordt een plek voor alle leeftijdscategorieën waarbij ontmoeten, uitrusten, publieke activiteiten en zorg worden samengebracht.

Een hond die twee keer in de week aanwezig zal zijn in het woonzorgcentrum zal ervoor zorgen dat de bewoner na enige tijd zijn kamer zal verlaten. Hij begeleidt hennaar de huiskamer van het Hof Van Egmont waar de hond zijn rustplek heeft. Hier zijn verschillende zones waar de bewoner zelf kan kiezen waar hij/zij zich het meestop zijn gemak voelt.

Bewoners veiliger transfereren tussen woonzorgcentra en ziekenhuizen in VlaanderenStel even:  je grootmoeder woont in een woonzorgcentrum. Zij lijdt aan een hartziekte, is beginnend dement en heeft suikerziekte waardoor ze ook slechtziend en heel erg slecht te been is. Door de schommelende suikerwaarden in haar bloed is een ziekenhuisopname noodzakelijk. De verpleegkundige van het woonzorgcentrum geeft met een gerust hart een uitgebreid overdrachtsdossier mee met de ambulancier. Maar ze vergeet te zeggen dat je oma lijdt aan beginnende dementie.