Scriptiebank overzicht

 Fukushima: Van ‘revival’ naar ‘meltdown’? 11 maart 2011, Fukushima, Japan. De aarde beeft, de zee beeft mee en brengt destructie en chaos naar het vaste land. De aardbeving van 9,0 op de schaal van Richter is een der zwaarste in de geschiedenis van het land. Het land krijgt letterlijk en figuurlijk een stevige dreun, doch kan men verwachten dat Japan zich zal herstellen. Alsof dat niet genoeg komt even later het onheilspellende nieuws dat een kernramp nakend is in de kerncentrale van Fukushima.

DE IDENTITEIT VAN DE OORLOGSREPORTER GEÜPDATET.Veertig jaar lang al worden oorlogsjournalisten omschreven als helden, propagandisten en mythe-makers. Phillip Knightley, journalist en auteur, was de laatste die zich waagde aan een diepgaande studie van deze speciale specie van reporters. In 1975. Tijd dus om een frisse wind te laten waaien in medialand. Of hoe een masterstudente journalistiek op zoek ging naar de oorlogscorrespondent van vandaag.Oorlogsverslaggeving oefent een grote invloed uit op de maatschappij.

Het verkiezingsfenomeen Bart De Wever bekeken door Franstalige ogen: volksheld of dwarsligger?13 juni 2010: de dag waarop N-VA met groot overwicht de federale verkiezingen wint aan Vlaamse kant. De uitgesproken score van deze partij en haar kopman De Wever heeft bijna niemand onberoerd gelaten. Iedereen in het land had wel een mening over de standpunten en het overwicht van Bart De Wevers partij. Deze politieke aardverschuiving vormt de aanleiding voor dit onderzoek.

PR-agent versus journalist?
 
Gent, 6 juli 2010 – Liesl De Ruyck, oud-studente Communicatiemanagement aan de Arteveldehogeschool Gent onderzocht het veelbesproken verstandshuwelijk tussen PR-agentschappen en journalisten. Beide partijen leven van elkaars brood. Toch blijkt dat er sprake is van een belangenconflict waardoor het weleens botst in de relatie: PR-consultants dienen hun cliënten tevreden te stellen en journalisten willen hun lezers behagen. PR-agentschappen en journalisten gaven hun visie op de stelling ‘PR-agent versus journalist?’. Beschouw dit onderzoek als relatietherapie.

                                                              Desmicht Fabian
Het mysterie van Kapuscinski’s genie  
 
 
 
Op 23 januari 2007 ging er een schokgolf door de journalistieke en de literaire wereld. Ryszard Kapuscinki, de Poolse auteur die decennia lang een unieke brug sloeg tussen beide werelden, was dood. Nu, bijna drie jaar na zijn overlijden, blijft Kapuscinski’s oeuvre nog altijd duizenden lezers inspireren, tot Salman Rushdie en Gabriel García Márquez toe. Toch werd zijn werk nog maar zelden onder de loep genomen. Waarin schuilt nu het genie van Kapuscinski?

Goed nieuws is geen nieuws… Behalve over jezelf
Er zijn drie soorten leugens: lies, damned lies en statistics. Het is een eeuwenoude boutade die nog niets van haar pluimen verloren heeft. Want als we de statistieken moeten geloven, boekt elke krant kwartaal na kwartaal en jaar na jaar vooruitgang en bereiken de Vlaamse kranten steeds meer en jongere lezers én vervrouwelijkt hun publiek. Relevante informatie of zuivere reclame, de kranten vullen er gewillig hun pagina’s mee. “Ik stoor me vooral aan het gebrek aan continuïteit.

 
Het klimaat teistert de krant
 
Het klimaat is hot. Het leeft in de hoofden van de mensen en in de politieke arena, en beheerst ook de media. In kranten, weekbladen en nieuwsuitzendingen besteden journalisten hoe langer hoe meer tijd en ruimte aan het klimaat. Begin dit jaar vatte de Britse wetenschapsjournalist Fred Pearce in De Standaard de rol van elke wetenschapsjournalist samen:‘Ik wil weergeven wat ik lees en hoor, zo eerlijk mogelijk. Ik ben een reporter, geen activist.’.

Beter beschermd
De wet op het bronnengeheim
 
De persvrijheid is een van de hoekstenen van de democratie én het bronnengeheim is een hoeksteen van de persvrijheid. Geen bronnengeheim betekent geen persvrijheid en dat resulteert dan in geen democratie. Pas zes jaar na de veroordeling door het Europees Hof voor de Rechten van de Mens kwam het bronnengeheim op de politieke agenda te staan. Hoeveel zaken hadden eigenlijk vermeden moeten worden?
 
In 1985 zat Martin Coenen, toenmalig HUMO-journalist vier dagen in voorhechtenis omdat hij weigerde zijn bronnen te noemen.

De illusie van objectiviteit
 
Wanneer we een krant openslaan of de televisie aanzetten om het journaal te bekijken, verwachten we dat de informatie die we voorgeschoteld krijgen, neutraal en waarheidsgetrouw weergegeven wordt. We gaan ervan uit dat de media ons op een objectieve manier informeren over de gebeurtenissen in onze maatschappij. Maar is het niet naïef om onze mening te baseren op datgene wat de media ons influisteren?

VERSTRAETE (P.), “Wat doen de Amerikanen eigenlijk in Vietnam?” Discoursanalytische benadering van de Actueel-berichtgeving over het Vietnamconflict 1966 – 1975, Onuitgegeven licentiaatsverhandeling UGent, 2004, 269 p.
 
De aanslepende vijandelijkheden in Irak tonen aan dat de Verenigde Staten de situatie niet onder controle krijgen. Het is dan ook niet verwonderlijk dat de analogie met het Vietnamconflict steeds hardnekkiger de kop opsteekt.

Objectieve oorlogsverslaggeving, waar blijven de emoties?
 
Oorlogsverslaggeving wordt de afgelopen jaren letterlijk en figuurlijk onder vuur genomen. Na Operatie Vrij Irak klinken zowel in academische als in journalistieke kringen kritische stemmen. De verslaggeving over Irak toonde opnieuw aan hoe moeilijk het wel is om te voldoen aan de eisen van objectiviteit. Hoe denken oorlogsverslaggevers nu zelf over het begrip objectiviteit? Hoe gaan zij in extreme oorlogsomstandigheden om met hun emoties?
 
Journalistieke objectiviteit is een moeilijk begrip.

Dit artikel is gebaseerd op een scriptie, maar omdat de ruimte hier beperkt is bespreek ik slechts één onderwerp; de hang naar alternatieve zingeving.
 
Wie de advertentiepagina’s van een willekeurige krant openslaat kan er niet naast kijken: talloze zelfverklaarde zielsexperten bieden hun diensten aan op wat je de ‘alternatieve zingevingsmarkt’ zou kunnen noemen. Dit fenomeen, dat vaak wordt aangeduid met de term New Age, kent veel succes.
Anderzijds geniet de wetenschap, het symbool van de rede, meer vertrouwen dan ooit.