Scriptiebank overzicht

 
De verschillende levens in theater – of hoe blinden laten zien
 
Audiobeschrijving of AD (afkorting van het Engelse audio description) is een relatief nieuwe tak in het jonge en snelgroeiende domein van audiovisuele vertaling, waaronder ook ondertiteling, ondertiteling voor doven en slechthorenden en boventiteling voor theater en opera worden gerekend, waarin visuele informatie in woorden wordt omgezet voor slechtzienden. Audiobeschrijving zit in de lift. Jawel.

 
Vlaamse cultuurcentra en gemeenschapsvorming
Symbiose of paradox?
Debbie Van Laere
Inleiding
 
 
De oorsprong van deze scriptie ligt in de lancering van een decreet waar de cultuur- en gemeenschapscentra in Vlaanderen een nieuwe richting inslaan. Het decreet houdende het stimuleren van een kwalitatief en integraal lokaal cultuurbeleid (verder het decreet lokaal cultuurbeleid genoemd) werd door het Vlaamse Parlement goedgekeurd op 13 juli 2001 en hield een aantal fundamentele wijzigingen in. De belangrijkste wijziging is de opdracht van de cultuur- en gemeenschapscentra.

Het Huis van Seksen-Coburg
In het najaar van 1999 maakte het grote publiek kennis met de Delphine Boël. Ze verwierf enige faam met het boetseren van beeldjes uit papier maché, maar deed liters inkt vloeien omdat haar vader de huidige Belgische koning Albert II was. De Vlaamse pers vulde ontelbare katernen met de kleinste details over de affaire. Het Laatste Nieuws schreef: “Burgers willen over de paleismuren meekijken.

 
Kijk eens naar wat ik zeg!                 
 
Maarten zit op de mat, hij wil de bal nemen maar hij kan er niet bij. Hij begint te wenen. Iemand snelt ter hulp en geeft hem de blokkendoos…
Hanne is erg onrustig en staart me vol onbegrip aan. Normaal is er altijd een rustmoment na het eten maar vandaag is er een spelactiviteit. Waarom heeft niemand haar gewaarschuwd?
 
Hanne en Maarten, 2 kinderen van 8 jaar oud. Ze houden net als alle kinderen van spelen, zingen, lachen, dansen, … maar ze zijn niet zoals ‘andere’ kinderen.

  – www.roltoels.be
ROLTOELS, EN ALLES LOOPT OP ROLLETJES
RolToels is een nieuw online magazine voor jonge rolstoelers in Vlaanderen. Het concept werd bedacht en gerealiseerd door Philip Struyf, laatstejaarsstudent onlinejournalistiek aan de Katholieke Hogeschool Mechelen.
Philip wilde al langer iets journalistieks voor rolstoelers maken. Rolstoelen maken immers al jarenlang deel uit van zijn leven: Philips stiefvader zit in een rolstoel, en als adolescent begeleidde hij vakanties voor mindervalide jongeren.

In onze samenleving worden we overspoeld door een massa beelden die alle onder hun broze huid van uiterlijke schijn zeer veel zeggen over onze eigen culturele waarden en normen. Elk beeld is, gewild of ongewild, een reflectie van de houding van zijn maker tegenover de zich omringende wereld. Wanneer deze beelden gaan over dingen die ons eigen zijn dan begeven we ons op relatief veilige paden, in die zin dat we enkel een weergave bieden van hetgeen ons bekend is.

 
De vrouwen in niemandsland
 
Er zijn mannen en er zijn vrouwen, er zijn blanke en er zijn gekleurde mensen. Een waarheid als een koe en toch is de realiteit complexer dan dat. Bepaalde sociale, culturele en etnische groepen hebben immers problemen met deze (te) rigoureuze opdeling. Zo onder andere de gekleurde vrouwen. Hoewel zij als zwarten bepaalde eigenschappen, gevoelens en ervaringen delen met (bijvoorbeeld) de Afro-Amerikanen en zij zich als vrouwen ten dele kunnen vinden in het feminisme, kunnen ze zich met geen van beide minderheidsgroepen volledig identificeren.

 
 
 
“Beeldvorming van de Arabisch-islamitische wereld in Vlaamse leerboeken geschiedenis van 1979 tot nu: buffer tegen groeiend islamofobisme?”
 
(Master/Licenciaatsscriptie voorgelegd ter behalen van de graad Master/Licenciaat in de geschiedenis, afstudeerrichting Nieuwste Tijden, AJ 2007-2008, Ugent, Promotor: Prof. Dr. Bruno De Wever, 198p.)
 
 
Over engagement & wetenschappelijkheid.
Vanuit een weloverwogen wetenschappelijke benadering van het concept ‘engagement’ kwam deze scriptie tot stand.

Nintendo Wii 2.0?

 
Hoe kan een gamer zich meer inleven in een computerspel? Hoe kan muzikaliteit bij kleuters gemeten worden? Hoe kunnen epilepsieaanvallen betrouwbaar en eenvoudig gedetecteerd worden zonder opzichter? En hoe kan dit alles gecombineerd worden door een en hetzelfde systeem?
 

Centraal in dit artikel staat het woord beweging. De uitdaging is om menselijke beweging eenvoudig en nauwkeurig in kaart te brengen.

 
Onderzoek rond stigmatisering en discriminatie van AIDS-(wees)kinderen in Guinee
 
Met de explosieve toename in Guinee van het aantal met AIDS besmette volwassenen, stijgt ook het aantal kinderen dat wees wordt door AIDS of dat erdoor getroffen wordt aangezien één of beide ouders besmet zijn. Deze kinderen zijn vaak kwetsbaarder dan andere kinderen, want ze worden aan meer gevaren blootgesteld: ze worden uitgebuit, ze kunnen vaak niet (meer) naar school wegens geen geld of daar worden ze geweerd.

Schaduwschermen

...mais j’ai attendu dans la cour sous un platane... A. Camus, l’Etranger.

Elk product dat onze maatschappij voortbrengt is de moeite waard om over na te denken. Van de meest banale stationsroman, de kledij van Barbie en Ken, de affiches waar we onze wereld mee behangen tot en met de films die we bekijken, het zijn allemaal ‘cultuurproducten’ van de maatschappij waarin we leven. Het is duidelijk dat voor velen onder ons deze cultuurproducten ons niets kunnen bijleren in de wijze waarop we ons leven leiden en invullen.

Kansrijk onderwijs voor kansarm … hoe krijg je hen voor leren warm ?


Inleiding

De onderwijswereld kende de laatste jaren een niet te stuiten vernieuwingsdrang. Deze vernieuwingen zetten de scholen aan tot structurele aanpassingen. In de vernieuwde leerplannen met de eindtermen of ontwikkelingsdoelen, in het GOK-beleid waarbij het hele team een gemeenschappelijke en ethische keuze rond gelijke onderwijskansen uitwerkt en in het zorg-decreet voor extra ondersteuning, is een rode draad merkbaar.

Dubbelzinnig, dubbel leerrijk

Hoe woordspelingen kunnen helpen bij het leren van een vreemde taal

Dat humor niet geanalyseerd dient te worden, lijkt een ongeschreven wet. Humoristen zullen dan ook ten stelligste afraden om grappen uit te leggen. Toch is juist dit een van de centrale punten in een nieuwe methode voor het vreemdetalenonderwijs.

Publiek-Private Samenwerking (PPS): een win-win situatie?
 
Wereldwijd is er een trend tot meer private betrokkenheid bij de uitvoering van overheidstaken. In de huidige Vlaamse regering is er zelfs een hype tot het opzetten van  Publiek-Private Samenwerkingsvormen (of kortweg ‘PPS’). PPS is een innoverend samenwerkingsverband, waarin het de bedoeling is dat de overheid en de privé, met behoud van hun eigen identiteit en verantwoordelijkheid, gezamenlijk een project realiseren.

WOORD VOORAF
 
 
Graag had ik volgende mensen willen bedanken voor hun steun bij het realiseren van mijn eindwerk:
 
Mevrouw Annemie Thijs, mijn copromotor, heeft mij geholpen bij het opzoeken van nuttige informatie en heeft ervoor gezorgd dat ik mijn leerstage kon volgen in haar dansschool te Mechelen. Daarnaast heeft ze me zo ver kunnen brengen, deel te nemen aan een wedstrijd van Ierse dans, waar ik als derde eindigde bij de “Ligt Jig”. Ik wil haar bedanken voor de steun en voor al de ervaring die ze mij heeft meegegeven.

‘Meer dan pret op het Tinkerbed?’

Jolien Aerts studeerde af als ergotherapeute aan de Hogeschool Antwerpen in juni 2007.
Haar scriptie ‘Meer dan pret op het Tinkerbed?’ kreeg de prijs van het Vlaams Ergotherapeutenverbond voor meest innovatieve project. In het volgende artikel vertelt zij over dit eindwerk.

Als jij ’s ochtends wakker wordt, stap je uit bed en neem je een verfrissende douche. Op een mooie dag ben je in een goed humeur. Al dansend ga je naar de keuken en maakt een lekker ontbijt klaar.

Negentiende-eeuwse variététheaters: verrassend hedendaags

Het archiefonderzoek van Evelien Jonckheere naar de Gentse variététheaters van 1880 tot 1914 wierp een licht op een onontgonnen amusementsvorm. Nooit voorheen verscheen in België een publicatie over het variététheater.

 
Dikomitis Elena
 
 
‘We Don’t Cut European Hair’: klein Afrika in Gent? [1]
 
Iedereen kent de Sleepstraat als de Turkse buurt in Gent. Is er zoiets als ‘klein Afrika’ in Gent? Ik ging op onderzoek in de omgeving van het Gentse Dampoortstation tussen de Afroshops, Afrikaanse kapsalons, Afrikaanse vzw’s en vooral tussen de talrijke Afrikanen. Ik stelde de vraag ‘bestaat er een exclusief Afrikaans netwerk in Gent’ aan de Gentse Afrikanen.
 
Leden van diaspora gemeenschappen, zoals mijn gesprekspartners, bevinden zich op het kruispunt van heel wat verschillende identiteiten.

Danssessies voor personen met ernstig meervoudige beperking.

Een groepsactiviteit samenstellen voor personen bij wie de individuele behoeften primeren. Het is geen evidentie. Maar net zij hebben er de meeste behoefte aan. Om een aangepaste activiteit te realiseren, moeten een aantal aandachtspunten geïntegreerd worden. Ik doe mijn verhaal vanuit de ervaringen in de leefgroep waar ik stage liep.


Leven met een beperking

Het heersende beeld in de samenleving rond mensen met een functiebeperking is er nog altijd een van medelijden.

‘We Don’t Cut European Hair’: klein Afrika in Gent? 

Iedereen kent de Sleepstraat als de Turkse buurt in Gent. Is er zoiets als ‘klein Afrika’ in Gent? Ik ging op onderzoek in de omgeving van het Gentse Dampoortstation tussen de Afroshops, Afrikaanse kapsalons, Afrikaanse vzw’s en vooral tussen de talrijke Afrikanen. Ik stelde de vraag ‘bestaat er een exclusief Afrikaans netwerk in Gent’ aan de Gentse Afrikanen.

Leden van diaspora gemeenschappen, zoals mijn gesprekspartners, bevinden zich op het kruispunt van heel wat verschillende identiteiten.

Jonge Zuid-Afrikaanse mannen strijden tegen HIV/AIDS


Preventie van HIV/AIDS is uitermate belangrijk en levensreddend. Wereldwijd zijn al meer dan 23 miljoen mensen aan de ziekte gestorven. Sub Sahara Afrika is het zwaarst getroffen door de ziekte. In 2006 zijn in dit gebied gemiddeld 2.8 miljoen mensen geïnfecteerd geraakt, meer dan overal elders in de wereld samen. Ondanks alle inspanningen om de epidemie terug te dringen, geraken alsmaar meer mensen besmet met het virus.

‘Mijn water is gebroken’ … wat nu ???
 Inleiding
 
In deze scriptie verdiept Alinoë Van Looveren zich - op wetenschappelijk sterk gefundeerde wijze - in het gebeuren van PROM (Prelabour Rupture of Membranes) à terme. Het spontaan breken van de vliezen bij een voldragen zwangerschap (meer dan 37 zwangerschapsweken), is in de volksmond beter gekend als ‘Mijn water is gebroken!’ .

 
“Ik ben niet geïnteresseerd in het verleden. Ik ben geïnteresseerd in de toekomst,
want daar verwacht ik de rest van mijn leven te vertoeven.” - Charles Kettering
 
Toekomstverhalen over hulpverlening in sciencefictionfilms vormen een waardige ‘instrumental tool’. Huidige tendensen worden er haast karikaturaal in gerepresenteerd dankzij het stereotype ‘what if?’ template van het genre. Op die manier alarmeren ze ons en verhogen ze het bewustzijn omtrent actuele trends.

Lichaam en dans: mag er wat patina op het instrument?
 
Onze westerse cultuur wordt sinds Plato en Augustinus gekenmerkt door een tweespalt tussen lichaam en geest waarin het lichamelijke steevast het onderspit moest delven. Interessant voer voor onderzoekers is hoe de aandacht voor het lichaam in de laatste decennia overhelde naar een lichaamsfascisme opgelegd door reclame en commercie. Pogingen om modellen met een te lage BMI van de catwalk te weren worden steevast onderuit gehaald. Anderzijds bezwijkt een deel van de bevolking onder overgewicht.

Vorm is essentieel    
                                    
    “Vorm is essentieel” de titel van mijn scriptie vormt een besluit op een hele reeks vragen
die ik me tijdens mijn opleiding als jonge kunstenaar ben gaan stellen. Vragen die
uiteindelijk ook mijn inhoudelijk parcours mee zijn gaan bepalen. Het zijn ook die
vragen die ik in mijn scriptie behandel.
Is vorm essentieel? Laten we deze vraag als overkoepelend beschouwen om een beeld te
geven van mijn scriptie.

DE FILOSOOF EN DE FANTASIE
De pen van Sarah Kofman
 
Een pen heeft een geschiedenis, alleen weet niemand welke. Op de werktafel van Sarah Kofman lag een pen die klungelig met plakband was gerepareerd, zo’n vulpen die niet meer wordt gemaakt en die je met inkt moest vullen. Ze lag voor haar en dwong haar te schrijven, te schrijven. Het was de pen van haar vader, een herinnering, een spoor. Het was persoonlijk.

Kindermishandeling slaat ook animatoren van de jeugdbeweging!
 
 “Tijdens een douchemoment op kamp zag ik brandwonden op Vanessa’s billen. Het waren mooie ronde vlekken; onnatuurlijk ronde vlekken, als van een uitgeduwde sigaret. Ik ging er niet op in.’s Avonds op de teamvergadering deelde ik mijn waarnemingen en vermoedens met de andere animatoren. We wisten niet wat we moesten doen; we spraken af er niet tegen haar over te praten, maar wel te luisteren als ze iets wou vertellen.

Koorddansers in de Congolese politiek: de evenwichtsoefening
van de “Banyarwanda” - Stefanie van Melis
De Congolese onafhankelijkheidsdag werd dit jaar minder feestelijk herdacht dan anders. In
verschillende grote steden van het land kwamen misnoegde Congolezen op straat om te
protesteren tegen het aangekondigde verkiezingsuitstel. De organisatie van democratische
verkiezingen moet het sluitstuk vormen van de moeizame transitieperiode die na de
ondertekening van het vredesakkoord in 2003 werd ingesteld. De kroon op het werk, maar
veel Congolezen zien hun hoop nu al in rook opgaan.

Opvolgers bevolken een derde van de Kamer en een vierde van het Vlaams parlement. Ze worden met de vinger gewezen omdat ze onze instellingen tot “kneusjesparlementen” doen verworden. Opvolgers zouden partijslaafjes zijn die zwijgen en stemmen, om hun politieke carrière te vrijwaren. Zijn die beschuldigingen terecht, en waarom zijn de opvolgers zo talrijk?
 
Sinds 1899 al staan er in ons land kandidaat-opvolgers op de kieslijsten. Oorspronkelijk dienen ze om parlementsleden te vervangen als ze ontslag nemen, ziek vallen of sterven. Aanvankelijk bleef hun aantal altijd beperkt.