Sociale interactie in een publieke ruimte draagt bij tot de leefbaarheid van de stad en zitplaatsen zijn cruciaal voor een levendige en comfortabele publieke ruimte. De collectie van drie stadsmeubels moest beide uitgangspunten combineren en zo fungeren als een eerste hulp bij nood aan sociaal contact in de stad.

'zonder zonde' is een reeks van 8 meubels in de publieke ruimte met als doel intimiteit te stimuleren tussen de twee gebruikers.
Het ene ontwerp creëert psychologische intimiteit, het andere lichamelijke. 4 meubels zijn geïnspireerd op zintuigen (ruiken, horen, zien en voelen). De 4 andere op standjes uit de Kama Sutra. Deze laatste zijn - vanzelfsprekend - meer lichamelijk en ook ingewikkelder.

De Geest in de Machine: Kan een Gamepersonage Aanvoelen als een Mens?“Ik weet nog dat ik Portal gespeeld heb in één namiddag,” vertelt Adam[1] gedurende ons gesprek, “dus pakweg tegen 7 of 8 uur ’s avonds was ik klaar. Ik was volledig mee in dat spel, in die wereld, ik was mee het personage. Chell, dat was ik.” Aan de oppervlakte lijkt het voor buitenstaanders allicht bevreemdend wanneer iemand een game-ervaring beschrijft. Hoe kan iemand immers het gevoel krijgen dat ze deel uitmaakt van een virtuele wereld, alsof deze écht bestaat?