Scriptiebank overzicht

In deze thesis wordt het Belgische en Nederlandse discriminatierecht vanuit een progressief-liberale invalshoek geanalyseerd en bekritiseerd. De auteur pleit voor een restrictieve invulling van het discriminatiebegrip, met 'menselijke waardigheid' en 'vrijheid' als onderliggende grondslagen.

De masterproef wou inzicht brengen in de wijze waarop contact, gevoelens van bedreiging en context een invloed hebben op de attitude van buurtbewoners ten opzichte van de asielzoekers van het nabije opvangcentrum.

Dit onderzoek handelt over de beleving van beginnende leerkrachten van hun loopbaan. Meer specifiek focust dit onderzoek zich op het web van relaties waarin de beginnende leerkracht zich bevindt en verbindt dit met zijn professioneel ontwikkelingsproces.

Blootleggen van het heteronormatief karakter van onze maatschappij. Een oplossing hiervoor kan worden gevonden bij de opvoeding en het onderwijs.

Draagmoederschap kent in België nog geen wetgeving wat de uitvoering zeer moeilijk maakt. Als vroedvrouw is het belangrijk de adviezen en richtlijnen te kennen wanneer je een draagzwangerschap zult opvolgen. In deze scriptie komen de huidige adviezen aan bod alsook de tekortkomingen en aandachtspunten voor de vroedvrouw met focus op het juridische aspect,prenatale en intapartum begeleiding.

Constructief omgaan met diversiteit is een basiscompetentie voor elke leraar. Etnisch-culturele diversiteit blijft echter een moeilijk terrein. Leraren gaan vaak moeizaam om met allochtone jongeren, waardoor maar al te vaak misverstanden en zelfs conflicten ontstaan. Als gevolg daarvan hebben veel jongeren van allochtone afkomst weinig voeling met het huidige onderwijs en is er geen sprake van een vertrouwensband. Toch is kwalitatief onderwijs voor allochtone leerlingen absoluut noodzakelijk om hen te helpen een plaats te vinden in onze samenleving.

De transgenderpopulatie wordt dagelijks geconfronteerd met uiteenlopende vormen van discriminatie. Een grondige screening van de bestaande literatuur toonde echter aan dat er tot op heden bijzonder weinig onderzoek is uitgevoerd naar de publieke attitudes ten aanzien deze sociale minderheidsgroep. Het doel van deze masterproef was dan ook om een beter inzicht te verwerven in de bestaande attitudes van de Vlaamse bevolking alsook om verschillende mogelijke beschermende factoren in de actuele strijd tegen transfobie en discriminatie te onderzoeken. De resultaten tonen aan dat zowel sociaal als parasociaal contact met transgenders over aanzienlijk potentieel beschikken om om negatieve attitudes ten aanzien van de transgenderpopulatie te reduceren alsook een meer tolerante en inclusieve samenleving te stimuleren.

Onderzoek naar het effect van literatuur op het empathisch vermogen. Met een nadruk op transportatie en verhaalwerelden of "possible worlds".

Een breed juridisch onderzoek naar etnisch profileren vanuit het oogpunt van het recht op gelijke behandeling en non-discriminatie, met focus op België.

In België worden we af en toe geconfronteerd met levensdelicten. Hierbij gaat onze aandacht steeds uit naar de nabestaanden van het slachtoffer. Maar wat met de familie van de dader?

Deze scriptie exploreert de mythevorming van Adamastor en zijn racistische achtergrond. Daarna wordt onderzocht hoe Zuid-Afrikaanse auteurs deze figuur heroveren en opnieuw introduceren in de literatuur van de twintigste en eenentwintigste eeuw. De hoofdvraag is of deze figuur hierdoor een veranderende ideologische invulling krijgt.

Deze scriptie bestudeert de berichtgeving van de Britse geschreven pers over de politieke partij UKIP en de partijleider Nigel Farage. Aan de hand van een kritische discours analyse wordt gekeken of die berichtgeving objectief is. De berichtgeving over UKIP wordt eveneens vergeleken met die over de zogenaamde 'mainstream' partijen.

.Krachtgerichte en netwerkversterkende methodieken zoals Eigen Kracht-conferenties worden vaak toegepast in de jeugdhulpverlening maar vinden tot op vandaag weinig ingang in de Geestelijke Gezondheidszorg. Stigmatisering en vooroordelen maken dat sommige hulpverleners te weinig geloven in de kracht en competenties van hun cliënt en zijn netwerk. Wil men streven naar een meer herstelgerichte zorg waar de cliënt zijn leven en zorg in eigen hand heeft dan kan EK-c een positieve aanvulling zijn op het bestaande aanbod.

In dit onderzoek werd artikel 60 op mesoniveau, binnen het OCMW van Aalst, onderzocht. Dit met als doel een zo duidelijk mogelijk beeld te krijgen over hoe deze tewerkstelling loopt en waar er eventueel marge is voor verbetering.

Mijn onderzoeksopzet bestond enerzijds uit een interview met de beleidsmensen, met de ambtenaren die verantwoordelijk zijn voor deze sociale tewerkstelling. Anderzijds uit een focusgesprek met ervaringsdeskundigen, met mensen die of een sociale tewerkstelling positief hebben beëindigd of nog steeds aan het werk zijn als artikel 60.

Aan de hand van mijn ervaring en mijn onderzoeksopzet heb ik mijn veranderingsdoelen opgemaakt. Gezien de ervaringsdeskundigen artikel 60 als een positieve ervaring beschouwden denk ik dat men eerst en vooral moet proberen meer tewerkstelling plaatsen te creëren. Meer plaatsen geeft ook meer kansen dus meer kwetsbare mensen die men zo kan helpen naar werkervaring of zelfs naar een doorstroom naar de reguliere arbeidsmarkt. Hiervoor zal de begeleiding anders moeten worden aangepakt en zal ook de bijhorende subsidiëring moeten herbekeken worden. Zowel op mesoniveau binnen het OCMW te Aalst als op macroniveau en dus op Vlaams, gezien dit recent is overgeheveld van Federaal naar Vlaams.

Een tweede veranderingsdoel, wat ik zou willen gerealiseerd zien, is het verbeteren van de sfeer op de werkvloer ten opzichte van de mensen in artikel 60. Het welbevinden op het werk draagt volgens mij ook bij naar enerzijds je goed voelen in je vel maar anderzijds ook het goed presteren op het werk zelf. Voor mensen in sociale tewerkstelling denk ik dat de motivatie om op zoek te gaan naar een job na artikel 60 groter zal zijn als men een positieve ervaring heeft mogen ervaren.

Ook na begeleiding moet volgens mij beter. In het focusgesprek gaf elke deelnemer aan dat men in het spreekwoordelijke zwarte gat valt na artikel 60. Ook hier zouden we door in te zetten op betere, intensievere begeleiding, de doorstroom naar de reguliere markt kunnen bevorderen.

Ik ben dit eerst en vooral juridisch gaan bekijken, wetgeving versus toepassingen die men hanteert in het OCMW te Aalst. Daaruit bleek onder andere dat een flexibel werktraject, bijvoorbeeld deeltijds werken, wettelijk wel kan. Iets wat mogelijk zou moeten zijn voor iedereen in deze hectische maatschappij, zeker voor kwetsbare mensen die geen (groot) sociaal opvangnet hebben. Ook het loon voor de artikels 60 bepaalt men zelf als OCMW. Naar privé werkgevers toe factureert men 740 euro, openbare instanties die mensen tewerk stelt in artikel 60 betalen niets. Ook het feit dat men enkel leefloon gerechtigden in artikel 60 toelaat, is specifiek voor Aalst en zou dus ook anders kunnen. Er is dus een duidelijk verschil tussen wat er wetmatig mag en wat er in Aalst wordt toegepast. De reden hiervoor ligt meestal bij de subsidiëring die men hiervoor krijgt.

In een tweede invalshoek heb ik de psychosociale bril opgezet. Daar bleek, door de analyse van verschillende theorieën met betrekking tot het welbevinden en het hebben van een job, dat er wel effectief gevolgen kunnen zijn door het al dan niet hebben van een job. Zeker naar kwetsbare mensen toe moeten we hiermee rekening houden, zij hebben misschien bepaalde werkattitudes niet meegekregen van thuis. Doordat ze niet aan het werk zijn, worden ze uitgesloten uit de maatschappij. Men verliest zijn status en heeft niet het gevoel ergens bij te horen, ergens deel vanuit te maken. Aan het werk zijn zal hen dus empoweren, zal hun psychosociaal welzijn erop verbeteren.

Een laatste invalshoek is de hulpverlening. Doordat onze maatschappij volop in transitie is, dient de hulpverlening herbekeken te worden. Sleutelwoord bij hulpverlening is empoweren. Niet enkel doen wat wetmatig moet maar mensen helpen hun doelen te laten stellen en deze te verwezenlijken. De houding van de hulpverlener moet op voet van gelijkwaardigheid zijn en met een onvoorwaardelijke positieve houding ten opzichte van de cliënt met als doel zijn eigenwaarde te versterken.

Ik breng aan de hand van mijn onderzoeksopzet en theoretische staving vijf veranderingsstrategieën naar voor. Eerst en vooral moet artikel 60 voor iedereen kunnen en niet enkel voor mensen met een leefloon. Zo sluiten we mensen uit die ook zouden geholpen zijn door op deze manier aan het werk te kunnen. Ik denk bijvoorbeeld van een vrouw op leeftijd die van haar man is gescheiden en jaren voor de kinderen heeft gezorgd. Iemand van een iets oudere leeftijd, met een ‘black hole’ in haar CV van enkele jaren, zal niet makkelijk werk vinden.

Een tweede veranderingsstrategie is de mogelijkheid naar een flexibeler traject. Zeker nu we langer zullen moeten werken, is dit geen overbodige luxe. Zoals we ook in Finland zien, werkt zo’n systeem. Meer en meer mensen nemen ook hier ouderschapsverlof, tijdskrediet of loopbaanonderbreking om voor hun gezin of voor zichzelf te kunnen zorgen. Ook en zelfs vooral kwetsbare mensen die weinig of geen ervaring hebben en vaak niet beschikken over een sociaal opvangnet, zouden dit dus zeker moeten kunnen doen. Meer mensen zullen slagen in hun te presteren dagen in de opgegeven referteperiode en mensen gaan ook meer gemotiveerd zijn aan het werk te blijven in deze drukke geluksmaatschpapij.

Een derde strategie is de begeleiding van de mensen op de werkvloer die met mensen in artikel 60 moeten werken. Het stigmatiseren van deze groep tegen gaan door preventief de mensen op de werkvloer zelf grondig te informeren en hen te duiden wat de intentie is. Zo kunnen we taboes en vooroordelen wegwerken en eventuele pesterijen voorkomen. Een ‘workbuddy’, een gezinswetenschapper die niet alleen de mensen in sociale tewerkstelling maar ook de collega’s hierin begeleidt.

Een vierde strategie is het herbekijken van de kosten die men factureert aan privé firma’s. Zij krijgen een factuur van 740 euro per maand voor een werknemer, openbare instanties en vzw’s niet. Men hanteert dit omdat dit de kost is die het OCMW zelf zou moeten bijleggen, die men dus niet krijgt via subsidieringen. Op macroniveau zouden we dus moeten inzetten in het herbekijken van deze subsidieringen om deze gelijk te stellen. Maar ook OCMW Aalst zou zelf de beslissing kunnen nemen dit niet als grondvoorwaarde te hanteren. Zo creëren we meer tewerkstellingsplaatsen en vergroten we ook de doorstroom.

Een laatste voorstel naar verandering is de betere (na)begeleiding. Mensen in de laatste weken goed toeleiden naar het einde van hun tewerkstelling en al klaarstomen naar solliciteren op de reguliere arbeidsmarkt. Ook een betere samenwerking met onder andere VDAB is opportuun zijn. Ook hier is een rol weggelegd die perfect zou zijn voor een gezinswetenschapper.

Referentielijst:

Adriaens, C. L. (2013). Praktisch handboek voor OCMW-recht. 612 Loopbaan met zorg. (2015). Betekenis van werk. Betekenis van werk.

Tine Van Regenmortel, K. H. (2013. Het concept ‘empowerende academische werkplaats’. Een innovatieve vorm van samenwerken aan werkzame kennis. Tijdschrift voor Welzijnswerk, 36-48 Van Regenmortel, S. (2015, april). Sociaal werk moet anders in de nieuwe samenleving. Entry-media

Vlieger, S. D. (2008, Juni). Schuld en schaamte: een vergelijkende studie tussen werkenden en werklozen. Gent: Universiteit Gent.

Vries, S. D. (2010). Basismethodiek psychosociale hulpverlening. In S. D. Vries, Basismethodiek psychosociale hulpverlening (p. 425). Hoten, Nederland: Bohn Stafleu van Loghum.

Een kwalitatieve analyse van de invloed van interculturele verschillen in non-verbale communicatie op de perceptie van Vladimir Poetin in het Westen.

Steeds meer mensen worden geconfronteerd met een depressie. Mediaberichtgeving heeft een aanzienlijke invloed op het ziektebeeld en de maatschappelijke perceptie van de stoornis. Deze framing-analyse bestudeert en vergelijkt artikels uit De Standaard en Het Laatste Nieuws.

“Ik, autismespectrumstoornis?!”Filosofische bespiegelingen over het stellen van en het leven met een psychiatrische diagnoseIk herinner me het nog goed. Het was een stralende zomerdag aan het desolate Tunevannetmeer in Sarpsborg, een gemeente in de Noorse provincie Østfold. Tussen het lachen, lezen en leuteren door sloeg Nore plots in alle stilte aan het huilen. ‘ASS’, blokletterde het sms-bericht dat ze zopas van haar moeder Laura ontvangen had. Drie letters zouden het leven van een hele familie drastisch veranderen.

 Personen met een beperking: wat maakt een slachtoffer ook dader van seksueel misbruik?  “Ik besef nu dat het niet mijn fout is dat ik als kind misbruikt werd. En dat het dus ook niet de fout is van mijn slachtoffer dat ik haar misbruikt heb.”- participant uit het onderzoek van Ricci en Clayton (2008).Seksualiteit is vandaag de dag een aantrekkelijk en veelbesproken thema. De taboesfeer errond is reeds verlaten, maar het betrekken op personen met een verstandelijke beperking is een onderwerp dat nog vaak ontkent of genegeerd wordt.

Tolken in 3D: kan het?Wie zijn ze? Wat doen ze? Wat drijft hen?Reeds in 1945 was hun aanwezigheid tijdens de Neurenberg-processen van onschatbare waarde en ook in de geglobaliseerde wereld van vandaag zijn ze een onmisbare schakel: tolken zijn de bruggenbouwers tussen mensen die elkaars taal en cultuur niet kennen.Een Europese top, een vakbondsvergadering of een consultatie bij de huisarts? Een tolk is van vele markten thuis.

Gaza Camp: de ondenkbare integratieMozaïekgevels, rapmuziek, bruisende winkelstraten en vrijdagnamiddagpicknickjes in het bos. Het zijn zaken die u waarschijnlijk niet meteen met een vluchtelingenkamp associeert. Nochtans zou het goed zijn, als u dat af en toe wel deed.Gaza Camp is één van de dertien Palestijnse vluchtelingenkampen in Jordanië. Het kamp werd in 1968 opgericht op een heuvelachtig terrein vlakbij de stad Jerash - bekend om zijn Romeinse ruïnes - en het prachtige Dibbeen natuurreservaat.

“Ge hebt geen leven meer. Ge wordt geleefd. Dat is echt het woord van een gevangenis: ge wordt geleefd, en ge moet overleven. Er is niets aan te doen.”Probleemstelling en onderzoeksvraagOp dit moment bevinden zich volgens recente cijfers ongeveer 11 769 gedetineerden in de Belgische gevangenissen, waarvan 502 vrouwen. Zij vormen een unieke categorie. In de literatuur valt het dan ook op dat er weinig belangstelling is voor deze groep.

Kleine Uitgeverijen en Grote VerhalenLiteratuur heeft voor vele mensen grote waarde. Onze favoriete boeken vormen voor een klein stuk hoe we de wereld zien. Dat geldt zeker voor kleine, onafhankelijke uitgevers in de V.S., die hun tijd en kapitaal investeren in iets waar ze in geloven: goede boeken uitgeven. Dat is mooi. Alleen – het is maar een deel van het verhaal.Literaire productie heeft de afgelopen decennia grote verschuivingen doorgemaakt onder invloed van de alomtegenwoordige markt.

(H)ERKENNINGDementie is een trage ziekte. Een trage ziekte die veel te snel gaat. Stilaan verdwijnt alles. Meer en meer. Je probeert de dingen te begrijpen. Je volgt de gesprekken niet meer zo goed. Het gaat te snel. Alles zit te diep in je geheugen. Te ver weg. En je kan er niet meer aan.Het belang van dementie in de huidige samenleving valt niet te onderschatten. In Europa ligt de kans om de aandoening te ontwikkelen reeds bijzonder hoog. Zo’n één op de vijf mensen zal gedurende hun leven het slachtoffer worden van dementie.

De ‘homoziekte’ aids. Een viraal verhaal uit de ‘80s.Stigma ondervinden, hoe voelt dat? Bijvoorbeeld: ontdekken dat je geen bloed mag geven omdat je ‘soms met mannen slaapt’. De kans op besmetting met HIV is dan zo groot dat je niet eens langs hoeft te komen. Nochtans valt je levensstijl niet ‘excessief’ te noemen – al had je dat misschien wel gewild. “Logisch toch?”, zeiden sommige vrienden. “Ja,” zei ik, “ vroeger misschien, maar nu?”. Blijkbaar bestaat er nog steeds een idee dat HIV/aids ‘typisch’ is voor ‘mannen die met mannen slapen’.

Kan het project afstandstolken Vlaamse Doven helpen het glazen plafond te doorbreken?“Ik kan vaak niet deelnemen aan vergaderingen of vormingen op het werk, omdat ik te weinig tolkuren ter beschikking heb.”“Eindelijk kan ik bellen in Vlaamse Gebarentaal! Voor korte gesprekken op het werk is het vaak moeilijk om een tolk in te schakelen. Afstandstolken is dan de perfecte oplossing.”Eline Devoldere (KU Leuven) onderzocht voor haar bachelorpaper de arbeidssituatie van Vlaamse Doven en het inzetten van tolken Vlaamse Gebarentaal op de werkvloer. Ook het gebruik van het nieuwe project afstandstolke

Drijfveren van ervaringswerkers in de geestelijke gezondheidszorg.‘Opbouwen van een positieve identiteit’INTRODUCTIEJe kent het wel: een rotdag op het werk, een uitbrander krijgen van je baas of een moeizaam contact met collega’s. Misschien is jouw droomjob helemaal niet wat je ervan had verwacht? Daarom moeten we beseffen dat mensen geen machines zijn maar een eigen wil en drijfveren hebben. Datgene wat iemand drijft beïnvloed zijn of haar gedrag en emoties. Dit draagt dan weer bij aan de vorming van onze identiteit.

Snoer mij niet de mond!Wanneer ik mijn stem gebruik dan produceren mijn stembanden klanken die tot slot woorden vormen. Zo komen er hele zinnen uit mijn mond. In vele gevallen wordt er naar mijn woorden geluisterd. Maar, wat met mensen met een verstandelijke beperking? Zij hebben ook een stem, maar wordt er naar hen ook ‘echt’ geluisterd?Velen onder ons gaan ervan uit dat mensen met een verstandelijke beperking niet in staat zijn om hun eigen gedachten, gevoelens en wensen kenbaar te maken.

Naar een apologie voor humane wetenschappen?“Binnen het aso, dat voorbereidt op voortstuderen, zijn de verschillen groot. Van de studenten die uit de richting Grieks-wiskunde komen, halen meer dan zeven op de tien een academische bachelor (alle richtingen samen) in de normale drie jaar […] bij humane is het niet één op tien.” (Ysebeart, 16.05.2014, p. 1)Het is doorgaans geen positieve berichtgeving die ons bereikt wanneer de pers over de aso-studierichting humane wetenschappen bericht.

Making Sense of the Attack on Charlie HebdoWaarom is er geweld in de wereld? Hoe geven mensen betekenis aan dit geweld? Waarom plegen mensen terroristische daden? Hoe geven zowel terroristen als andere mensen betekenis aan de wereld rondom hen? Deze diepere filosofische vragen vormen de basis voor het kiezen van een onderzoek naar geweld en terrorisme. De verschrikkelijke aanslag op Charlie Hebdo op 7 januari dit jaar leidde tot een stortvloed aan meningen over radicalisering, over terrorisme, over de fundamentele waarden van onze Westerse samenleving.

Als studente gezinswetenschappen heb ik geprobeerd om een antwoord te vinden op mijn veranderingsdoel.  Mijn veranderingsdoel luidde als volgt:Hoe kan ik als gezinswetenschapster het gezin helpen met wat het voor hen als koppel betekent om een tweede kind te hebben of niet.  Daarnaast oog hebben voor signalen van hun eerste zoon wanneer deze met vragen zit in verband met de gezinsvorm waarin hij opgroeit.  Hoe je als een volwassenen hier een antwoord op kan geven.Brengt het eenzijdige verlangen naar een tweede kind het verantwoord ouderschap van Liesbet en Marie niet in gevaar?Deze probleemste