Scriptiebank overzicht

Beter beschermd
De wet op het bronnengeheim
 
De persvrijheid is een van de hoekstenen van de democratie én het bronnengeheim is een hoeksteen van de persvrijheid. Geen bronnengeheim betekent geen persvrijheid en dat resulteert dan in geen democratie. Pas zes jaar na de veroordeling door het Europees Hof voor de Rechten van de Mens kwam het bronnengeheim op de politieke agenda te staan. Hoeveel zaken hadden eigenlijk vermeden moeten worden?
 
In 1985 zat Martin Coenen, toenmalig HUMO-journalist vier dagen in voorhechtenis omdat hij weigerde zijn bronnen te noemen.

Waarom wordt een Argentijn zo aangetrokken tot Parijs en Frankrijk in het algemeen?

Dit is een vraag die we helaas niet meer kunnen stellen aan de inmiddels overleden schrijver Julio Cortázar (1914-1984). Wel kunnen we aan de hand van zijn kortverhaaltjes zijn levensverhaal en zijn visie op de wereld onder de schijnwerpers plaatsen. Een kortverhaal dat zijn leven en visie goed samenvat, is ‘Brief aan een meisje in Parijs’ (oftewel ‘Carta a una señorita en París’).

Ongewapende Congolese oppositie in moeilijkheden

Minister van Buitenlandse Zaken Karel De Gucht heeft vorige week gewerkt aan een oplossing voor het conflict in Oost-Congo. Hij pleit voor een vrijgeleide voor generaal Laurent Nkunda naar Zuid-Afrika. Nkunda’s militie zou vrijuit gaan en geïntegreerd worden in het Congolese leger. De ongewapende Congolese oppositiepartij UDPS stuurt al maanden aan op onderhandelingen met de regering. Tevergeefs. In Congo is de kortste weg naar de onderhandelingstafel nog altijd die van het gewapende verzet.

Loopt het mis met “de jeugd van tegenwoordig”?

Wat moeten jongeren met problemen doen om de aandacht te krijgen van volwassenen? Veel jongeren voelen zich misbegrepen en hebben de steun van volwassenen ten volste nodig. Wanneer ze deze echter niet op een gewone manier kunnen krijgen, zoeken ze die aandacht via omwegen.

De mentaliteit en de leefgewoonten van de maatschappij zijn erg veranderd tegenover enkele jaren geleden. Dit uit zich onder andere in het gedrag van de jongeren.

Kunnen de Academie het poëzieonderwijs redden?

Hans Groenewegen uitte onlangs in De Groene Amsterdammer vrijuit diens afschuw bij de idee dat poëzie en onderwijs iets met elkaar te maken zouden kunnen hebben. “School”, stelt hij, “betekent kinderen, en hoewel kinderen in de volksmond wel eens van poëtische gaven voorzien worden, zijn ze geen dichters, en meestal ook geen poëzielezers. Een dichter schrijft meestal niet om kinderen of groter, halfwas grut te verrassen, te ontroeren, te choqueren of op een andere manier voor de poëzie te winnen.

WOORD VOORAF
 
 
Graag had ik volgende mensen willen bedanken voor hun steun bij het realiseren van mijn eindwerk:
 
Mevrouw Annemie Thijs, mijn copromotor, heeft mij geholpen bij het opzoeken van nuttige informatie en heeft ervoor gezorgd dat ik mijn leerstage kon volgen in haar dansschool te Mechelen. Daarnaast heeft ze me zo ver kunnen brengen, deel te nemen aan een wedstrijd van Ierse dans, waar ik als derde eindigde bij de “Ligt Jig”. Ik wil haar bedanken voor de steun en voor al de ervaring die ze mij heeft meegegeven.

Kan Afrika zichzelf redden?
 
 
“Het was vroeg in de ochtend toen we ze hoorden komen op hun paarden- dreunende hoeven wekten ons. Met mijn ogen tegelijk vol slaap en adrenaline zocht ik naar een manier om mijn familie te beschermen. Niemand wist waarheen en spottende doodskreten weerklonken in het dorp. 150 Janjaweed omsingelden onze hutten en staken ze in brand.

Dom Evi
De linkeroeverontwikkeling en de belangenstrijd tussen Antwerpen en het Waasland (1962-1983)
“De haven en haar nijverheid horen thuis op de rechteroever en hebben niets te zoeken op de andere oever”. Zo reageerde de Antwerpse autoriteiten in 1872 op de plannen om de Wase linkeroever tot haven- en industriegebied om te schakelen. Het water was te diep, de afstand tussen Antwerpen en het Waasland te groot om een economische brug te slaan.

De linkeroeverontwikkeling en de belangenstrijd tussen Antwerpen en het Waasland (1962-1983)


“De haven en haar nijverheid horen thuis op de rechteroever en hebben niets te zoeken op de andere oever”. Zo reageerde de Antwerpse autoriteiten in 1872 op de plannen om de Wase linkeroever tot haven- en industriegebied om te schakelen. Het water was te diep, de afstand tussen Antwerpen en het Waasland te groot om een economische brug te slaan.

Waarom mysterieuze syndromen zoals het chronisch vermoeidheidssyndroom mysterieus blijven


Een typisch westerse aandoening volgens de ene, een modefenomeen of hersenschim volgens de andere.  Kortom, een hoop speculaties en verdachtmakingen die ervoor zorgen dat mensen met het chronisch vermoeidheidssyndroom dubbel lijden.
 
Hoe komt het dat deze mensen door de mazen van het medische net blijven slippen terwijl syndromen zoals CVS (afkorting chronisch vermoeidheidssyndroom) een steeds zwaardere economische tol eisen?

Iran: een eigen, islamitische weg naar democratie?
 
Op 6 november 2002 werd Hashem Aghajari, docent geschiedenis aan de Iraanse universiteit van Hamadan, ter dood veroordeeld. Deze historicus had in juni van datzelfde jaar een bewogen speech gegeven waarin hij voor een 'islamitisch protestantisme' pleitte dat de macht van de Iraanse ulama, de geestelijke elites, aan banden zou leggen.

Het stelsel van de Definitief Belaste Inkomsten
                                                              
We schrijven 31 december 2002. Én evenzeer als dit een memorabele
dag hoorde te zijn voor het Belgisch Staatsblad, evenzeer was het dit
voor de Definitief Belaste Inkomsten (DBI’s). Het Belgisch Staatsblad
kende toen immers zijn allerlaatste papieren versie. De DBI–aftrek zijn
zoveelste wijziging. En toch, zovele rechtzaken verder blijven DBI’s
discrimineren.
De Definitief Belaste Inkomsten vormen het Belgische antwoord op een
internationaal probleem.

Mohammed zijn eerste vrouw was een zakenvrouw
 
In 2003 breekt het hoofddoekendebat in alle hevigheid los. Moslima’s die een hoofddoek dragen, zijn volgens de Westerse media onderdrukte vrouwen zonder eigen mening. Ze zijn het slachtoffer van hun religie en het wordt hoog tijd dat zij door de Westerse vrouwen bevrijd en geëmancipeerd worden. Maar klopt dat beeld wel? Vier moslima’s met een eigen zaak willen met hun succesverhaal het stereotiepe beeld dat over hen bestaat, afzwakken.
 
Machocultuur
Voor moslima’s is het zwaar om tegen de vooroordelen van hun religie op te boksen.

Verborgen Kinderen.

Een explorerende analyse van veertig getuigenissen van ondergedoken joodse kinderen.
 
Anne Frank, het joodse meisje dat ondergedoken zat in het achterhuis, hield een dagboek bij over de oorlogsgebeurtenissen. Het werd ontdekt, waardoor ze uitgroeide tot een van de belangrijkste iconen van de jodenmoord, de verpersoonlijking van de uitroeiing van joodse generaties, dromen en verwachtingen.

De valkuilen van R2P
 
V.N.-secretaris-generaal Kofi Annan beschouwde het midden september als een van de spaarzame lichtpuntjes van de jaarlijkse opening van de Algemene Vergadering van de VN: de vermelding van het ‘responsibility to protect’-principe. ‘R2P’ in de letterwoordengekke VN-ambtenarij. Na vier jaar het buzzword geweest te zijn van politieke denktanks en academische conferenties, was het de eerste keer dat de term in een resolutie te vinden was van de hoogmis van staats- en regeringsleiders.
 
R2P gaat uit van twee basisprincipes.

 
In de schaduw van de Tweede Wereldoorlog vond in Oost-Centraal-Europa een tragedie plaats, die in het westen nauwelijks bekendheid geniet. In 1943-1944 vochten Polen en Oekraïners een oorlog uit in Volhynië en (Oost-)Galicië (in het huidige West-Oekraïne). Het was echter geen oorlog van 'heldhaftige' veldslagen tussen partizanen van beide naties, maar van slachtpartijen onder de burgerbevolking. Poolse en Oekraïense partizanen brandden elkaars dorpen plat en vermoordden de inwoners op een beestachtige manier.

De ‘war on terrorism’ en het conflict in Noord-Oeganda: larema ono lamone?
 
Een studie naar de invloed van de ‘war on terrorism’ op het conflict in Noord-Oeganda
 

Scriptie neergelegd tot het behalen van
Licentiaat in de politieke wetenschappen
door
 
Evert Saver
 
Stamnummer: 20013495
 
Optie: internationale politiek,
studie van de Derde Wereld
 
Promotor: prof. dr. K. Vlassenroot                                     Commissarissen: prof. dr. A. Walraet
        prof. dr. R.

Lobbyen bij het Europees Parlement: de mythe ontkracht Voor Europese parlementsleden zijn lobbyisten de normaalste zaak van de wereld. Ze worden dagelijks overstelpt met telefoons, e-mails en brieven van organisaties die hun belang kenbaar willen maken. Lobbyen is een business als een ander: je hebt er die hun vak goed beheersen en je hebt er die verloren lopen. Om invloed te kunnen uitoefenen op het Europees Parlement moet je als lobbyist je weg kennen in het labyrint van de Europese besluitvorming.

Catherine’s Room.De Romantische lyriek van Bill Viola.door Alison LuytenArtikel met betrekking tot Eindverhandeling ter behaling van de graad van Licentiaat in de Kunstwetenschappen aan de Universiteit Gent - Academiejaar 2004 - 2005Er gaan stemmen op die beweren dat we nog steeds in een Romantisch tijdperk  leven.

Voor het Duitse vuurpeloton: executies in bezet België tijdens de Eerste Wereldoorlog: tussen realiteit en mythe“Hoe gaat dat doodschieting toe? En de geest verplaatst zich in het vroege schemeruur. De zon is nog niet opgestaan; het donker celrijtuig, dat u naar de strafplaats voert houdt stil en ge stapt af. Is het van schrik of van koude, dat ge beeft en dat uw kin knakt? Het is ook zoo killig daar aan dien muur, waar ge zijt gereedgesteld. Voor u, in nog twijfelduister is er een wemeling van enkele soldaten, een zwakke flikkering van staal. Het gaat zoo vlug niet toe, als ge denken zoudt.

Is het œuvre van de markies de Sade immoreel?
 
Donatien Alphonse François, markies de Sade is één van de meest bizarre maar tevens ook belangrijkste auteurs uit de Westerse geschiedenis. Hij heeft het grootste deel van zijn leven in verschillende gevangenissen doorgebracht, omdat zijn ideeën in de 18de eeuwse maatschappij niet getolereerd werden. Ik stel me in mijn licentiaatsverhandeling Sades anti-moraalfilosofie. Een omkering in het denken over de moraal de vraag of Sades werk niet te snel afgeschilderd wordt als immoreel.

 
Het lijkt het soort vraag dat alleen tot verhitte diskussies leidt bij ontmoetingen tussen Star Trek adepten. Maar, geloof het of niet, dit is geen stukje over science-fiction. De titelvraag houdt al enkele eeuwen, sinds René Descartes ongeveer, de grootste onder de filosofen bezig maar werd pas in 1950 expliciet geformuleerd door Alan Turing. En – niet anders als meestal op café – verdeelt deze vraag de filosofen in 2 kampen. In de ene hoek vinden we de mensen van de strikte en pure logica, de Dr. Spock’s als U wil.

 
In een artikel in NRC Handelsblad beschrijft India-correspondent Anil Ramdas hoe een traditioneel Indiaas visserslied door een Amerikaanse rapartiest wordt gesampled, herschreven en vervolgens een wereldhit wordt. Omdat de nieuwe tekst obsceen klinkt en de melodie van het lied ‘gestolen’ is, wordt het nummer in India verboden. Het gevolg is dat de Indiase jeugd het massaal van het Internet downloadt om er semi-clandestien op te dansen. Althans, de jongens dansen erop, want in India mogen meisjes zelfs semi-clandestien niet dansen, roken of drinken.

Waarom moest Tsjechoslowakije splitsen?
 
Tsjechië en Slowakije zijn op 1 mei hand in hand de Europese Unie binnengestapt. Nochtans vonden beide landen het eind 1992 nodig om elkaar na maandenlange onderhandelingen de rug toe te keren. De splitsing was volgens de meeste Tsjechoslowaken absoluut niet noodzakelijk, maar toch besliste een kleine politieke elite dat beide landen vanaf 1 januari 1993 elk hun eigen koers zouden varen. Ruim een decennium later zijn vele vragen nog steeds niet opgelost.

 
Een vergelijking van het mededingingsbeleid in de VSA en in Continentaal Europa
(1800-1965)
 
In de tweede helft van de 19de eeuw schoten in de VSA grote bedrijfscombinaties -zoals Rockefellers Standard Oil- als paddestoelen uit de grond. Het laissez-faire kapitalisme -dat die periode domineerde en dat dergelijke grote concentraties aanmoedigde- werd gesteund door een rechterlijke macht die reageerde tegen diegenen die het systeem aanvochten.

 
We leven in slechte tijden: de mensen zijn verdorven en de leiders corrupt. Maar niet getreurd: weldra zal de Albedwinger aan al deze praktijken een einde stellen. Talrijke tekenen zullen het Oordeel voorafgaan, de gelovigen zullen door vele beproevingen uitgezuiverd worden, en slechts een select groepje van echte gelovigen zal deel kunnen uitmaken van de door God ingestelde maatschappij.
 
Apocalyptiek noemen we dit. Iedere godsdienst kent het wel onder de ene of andere vorm, en geen enkele apocalyptische dreiging is compleet zonder de verschijning van een antichrist.

De traan van Peter Kihara Young
 
Nairobi, juli 2003. Vanwege mijn statuut als buitenlands ‘onderzoeker’ was ik na vele omzwervingen beland op een kantoor dat ‘Credo’ werd genoemd. Een secretaresse verwelkomde me en liet me plaats nemen op één van de stoeltjes in wat men een wachtzaaltje zou kunnen noemen. Ik kreeg een schamel kopje thee met melk en las wat in een plaatselijke krant. Mutumishi, de eindverantwoordelijke van Credo, met wie ik een gesprek had gepland, zou me daar wel vinden.
 
Niet veel later kwam een oude man binnen en ging naast me zitten.

Noodzakelijke Redundantie
een zoektocht naar nergens niets
 
In 1965 schilderde Roman Opalka op een zwart doek met witte verf het getal 1. Van 1 ging hij naar 2, vandaar naar drie en zo was hij begonnen aan een oneindig werk. Toen het eerste doek van boven tot beneden vol stond met opeenvolgende getallen ging hij op een tweede doek van identieke afmetingen verder. De jaren gingen voorbij en Opalka bleef verder tellen en verder getallen schilderen. Vanaf 1972 voegde hij voor elk nieuw doek één procent witte verf toe aan de aanvankelijk zwarte achtergrondkleur van het vorige doek.

Een nieuwe Afrikaanse dans
 
Afrika danst, Afrikanen dansen. Een oeroud cliché. Maar dansen ze enkel en alleen hun traditioneel repertoire? Heeft mondialisering dan geen impact gehad op hun danskunsten? Afrikaanse dans goes contemporary ! Hoort u het ook in Keulen donderen?
 
Artiesten uit Afrika worden nog steeds te vaak het imago van authentieke traditie, zoetzuur exotisme en een tikkeltje primitiviteit aangesmeerd: dansers met naakte torso opgesmukt met pluimen, armbanden, kaurischelpen, maskers en amuletten, begeleid op de eeuwig roffelende tamtam.

 
Kunst te koop
De Brusselse avant-gardegalerie 1919-1932
 
Lotte De Voeght
 
Op 5 mei 2004 werd bij Sotheby’s in New York Picasso’s Garçon à la pipe uit 1905 geveild tegen een bedrag van 104,2 miljoen dollar (of 85 miljoen euro). Het werd daarmee het duurste schilderij aller tijden. Critici noemen deze recordprijs een ‘culturele obsceniteit’ die een gevolg is van een ‘hysterische markt’.