Scriptiebank overzicht

APPS ALS MEDICIJNOver de toepassing van tablet-applicaties bij personen met cognitieve stoornissen, ten gevolge van een niet-aangeboren hersenletselZeven uur dertig, daar is het rinkelende geluid van je smartphone. Voor je uit bed stapt, bekijk je je afspraken voor vandaag. Snel check je nog even het weer en de files.

Een leven verspelen met een onsterfelijke avatarGekluisterd aan een computerscherm met een heus tekort aan vitamine D, leeft Bart[1] van brood met chocoladepasta overgoten met liters frisdrank en Energy Drinks. Studeren is niet langer een prioriteit en zijn vrienden ziet hij niet meer. Hij is 20 jaar en wil een kampioen worden in een online virtuele wereld; een fictieve omgeving zonder grenzen en talloze mogelijkheden.

Smaak jij naar chocolade?De man die in de Turkse bakker werkt verschilt even veel van jou als de blanke zestigjarige vrouw die over jou woont, de jongen met de pet en een veel te grote vest die naast je komt zitten in de tram of dat kleine, blonde meisje dat aan moeders rokken hangt terwijl moeder haar boodschappen doet.Diversiteit, het is een gegeven waar men dagelijks mee geconfronteerd wordt. Ik wil  mijn eindwerk baseren op twee principes, het eerste principe is dat iedereen anders is. Mensen zijn een mix van aanleg en omgeving.

Waar cultuur en zorg samenkomenAl gehoord dat het in vele culturen of religies belangrijk is om met je rechterhand te eten en dingen aan te geven? Ooit in een cultureel conflict beland of in een situatie waar jij anders dacht en handelde dan de persoon met een andere etnische-culturele achtergrond dan de jouwe? Wist je hoe je om moest omgaan met die situatie of was dat eerder moeilijk? Door de groeiende diversiteit in de samenleving zijn er dagelijks veel mensen die in contact komen of werken met mensen met een andere etnische-culturele achtergrond dan die van henzelf.

KanjerKetting betekenisvol in strijd tegen kankerElk jaar worden er in België ongeveer 320 kinderen en 175 adolescenten gediagnosticeerd met kanker. Bij de start van de intensieve behandeling krijgt elk kind een rijgdraad met startkralen en letterkralen die zijn of haar naam vormen. Bij elke behandeling, onderzoek of gebeurtenis komen er nieuwe kralen bij.

De boog kan niet altijd gespannen staanPersonen met een verstandelijke beperking hebben recht op vrije tijd zoals iedere mens dit heeft. Ook binnen een dagcentrum waar personen met een verstandelijke beperking werken. Maar hoe kan deze vrije tijd ingevuld worden, u verveelt zich soms toch ook?Makkelijker gezegd dan gedaanBinnen het dagcentrum waar de personen werken, wordt er tijdens de middag tijd ter beschikking gesteld om even op adem te komen. Iedereen is vrij om te doen wat hij wil (in de mate van het mogelijke).

En waar kunnen WIJ terecht?                                                                                                       Auteur: Nele Jordaens“Ik ging niet instorten, maar ik weende ook gelijk een klein kind. Hier was geen uitkomst meer. Die psychologe stuurde aan: “het wordt wel eens tijd dat jullie aan jezelf gaan denken”. (…) Toen werden we met de neus op de feiten gedrukt.”  “Mijn kind gebruikt drugs!”, “Mijn kind is verslaafd aan drugs!”, “Hoe moet ik mijn kind helpen?”. Dat zijn slechts enkele van de vele gedachten waarmee ouders van drugverslaafde kinderen rondlopen.

Sociaal netwerk: wat willen adolescenten met kankerAdolescenten met kanker krijgen sinds enkele jaren meer aandacht in de gezondheidszorg. De adolescenten beschrijven verschillende processen en mechanisme voor de aansturing van hun sociaal netwerk. Het uitgevoerde onderzoek zal verder worden toegelicht.Noden en behoeftenDe adolescenten hebben noden en behoeften door de diagnose van kanker. Het zijn zaken waar de adolescent ondersteuning voor zoekt. Daarnaast weet de adolescent dat hij een diagnose van kanker nooit alleen zou kunnen verwerken.

“Als je stenen op de weg laat liggen, dan struikelen je kinderen daar later over.”De vele voordelen van zelfbewust opvoeden voor zowel ouders als kinderen.“Ik wil zo graag tonen dat ik trots ben op mijn kind.”“ Ik wil mijn kind ‘nee’ leren zeggen.”“ Ik heb dàt, dàt en dàt al geprobeerd en het lukt me nog niet! Hoe kan dat?!”Of herken je deze belofte : “Ik zal NOOIT dezelfde fouten maken als mijn ouders!”  Je gaat het anders doen… of net niet?

Het Red Light District: door de ogen van een sociaal werker“Hallo, ik ben Anna en ik ben afkomstig van Hongarije. Ik was 19 toen ik via een kennis een job in de horeca aangeboden kreeg in België. Aangezien er in Hongarije veel armoede is en ik voor mijn zieke moeder en mijn kind moest kunnen zorgen nam ik de job aan. Eenmaal aangekomen in België bleek niets van het beloofde waar. Ik werd als prostituee tewerkgesteld in het schipperskwartier, het Red Light District van Antwerpen.

Met spraakproblemen en afwijkende mondgewoonten naar de orthodontistWat hebben spraak en orthodontie met elkaar te maken? Niet veel, hoor ik u denken. Nochtans kampt 7 op de 10 kinderen die consulteren bij een orthodontist met spraakproblemen. Dit werd bewezen in een uniek wetenschappelijk onderzoek naar spraakproblemen en afwijkend mondgedrag bij kinderen die een orthodontische behandeling starten.Tegenwoordig wordt er veel aandacht besteed aan het uiterlijk in onze maatschappij. Het voorkomen speelt een prominente rol in onze sociale contacten.

Dit onderzoek poogt meer inzicht te verkrijgen in de hulpverlening aan allochtone jongeren. Knelpunten waarmee begeleiders worden geconfronteerd in het werken met deze doelgroep vormen de kern van dit onderzoek. Bestaande studies met betrekking tot de interculturele hulpverlening richten zich vooral op interculturalisering en hoe een voorziening zo’n proces kan realiseren. Daarom wordt in dit onderzoek een ander perspectief vooropgesteld. In dit onderzoek wordt nagegaan in welke mate de hulpverlening aan allochtone jongeren verschillend is van de hulpverlening aan autochtone jongeren.

“Kom, we gaan een beetje slapen hé”Kinderlijk taalgebruik in Vlaamse woonzorgcentra“Oké, gade een beetje rusten?”, “We gaan slapen hé.”, “Ga gij eerst uw robeke aandoen?”. Misschien associeert u die zinnen vooral met opvoeders in een kinderdagverblijf, maar het zijn uitspraken van hulpverleners in een Vlaams woonzorgcentrum. Bij hun taalgebruik staat Evelien Verstraeten, studente Meertalige Communicatie, stil. Voor haar meesterproef heeft ze gesprekken tussen hulpverleners en bewoners van een woonzorgcentrum opgenomen en taalkundig geanalyseerd.

Automutilatie bij jongeren is iets dat steeds vaker voorkomt. Steeds meer hulpverleners binnen het CAW krijgen jongeren aan de andere kant van de chat (chathulpverlening) die praten over automutilatie. Vanuit het CAW the Ieper wilden we hieraan iets doen. We moesten om zoek naar een methode om deze jongeren te helpen, maar dat kan enkel als we signalen kunnen opvangen van jongeren die automutileren, ook al vernoemen ze dit gedrag niet. Pas wanneer we signalen opvangen kunnen we preventief inspelen.

Kinderen zijn een verdoken slachtoffer van partnergeweld. Vaak wordt dit door ouders en de omgeving niet gezien, waardoor er weinig hulp kan gezocht worden voor het kind. Er zijn talrijke algemene hulpverleningsinstanties waar een kind terecht kan om zijn/haar verhaal te doen, maar wat met kinderen die nog niet het vermogen hebben om met bepaalde communicatiemiddelen om te gaan? De mens ontwikkelt zich vanaf de verwekking tot de dood. Wanneer er vanwege partnergeweld een trauma ontstaat, moet dit ook verwerkt worden om de ontwikkeling verder te kunnen laten verlopen.

Hiv en Disclosure: welke rol vervult de hulpverlener?“Dat is een thema dat heel fel leeft en waar veel mensen vragen rond hebben (…) En veel staat of valt eigenlijk met disclosure. Dat komt altijd wel ergens terug: naar werkgever, partner, … . Dus ik hoop daar nog veel in te kunnen leren.” – Respondent 9Omdat het aantal nieuwe hiv-diagnoses aanhoudt en mensen met de ziekte steeds langer leven, worden meer en meer seropositieven geconfronteerd met de moeilijke beslissing hun hiv-status al dan niet bekend te maken aan hun omgeving.

Hiv en Disclosure: welke rol vervult de hulpverlener?“Dat is een thema dat heel fel leeft en waar veel mensen vragen rond hebben (…) En veel staat of valt eigenlijk met disclosure. Dat komt altijd wel ergens terug: naar werkgever, naar partner, … . Dus ik hoop daar nog veel in te kunnen leren.” – Respondent 9Omdat het aantal nieuwe hiv-diagnoses aanhoudt en mensen met de ziekte steeds langer leven, worden meer en meer seropositieven geconfronteerd met de moeilijke beslissing hun hiv-status al dan niet bekend te maken aan hun omgeving.

 Een nieuwe kijk op het profiel van de veelpleger Krantenartikelen en nieuwsberichten over veelplegers verschijnen om de haverklap, maar wie zijn deze veelplegers eigenlijk? Mariska Vaes heeft het voorbije jaar in functie van haar masterscriptie criminologische wetenschappen gezocht naar een antwoord op de vraag wie de veelplegers zijn. De veelpleger wordt omschreven als iemand die één zwaar delict heeft gepleegd (bestraft met een gevangenisstraf van minstens 3 jaar) en daarenboven minstens 4 bijkomende veroordelingen heeft.

Een vergeten generatie?    Maghrebijnse senioren in Gent aan het woordIn de 60er jaren kwamen de eerste Maghrebijnse migranten naar Gent. De eerste generatie is ondertussen senior geworden. Het is een stille generatie die weinig opvalt. Toch hebben ook zij zorg en aangepaste vrijetijdsbesteding nodig. De Vlaamse organisaties voor senioren zijn echter niet of onvoldoende voorbereid op hun komst.Als student ‘ Sociaal Werk’  heb ik mijn bachelorproef gemaakt over Maghrebijnse senioren en hun vrije tijd. Vrije tijd is maar een deel van iemands leven.

Contextueel te werk gaan in bijzondere situaties met alledaagse thema’sGezellig samen aan tafel gaan. Een moment in het dagdagelijkse gebeuren waar we eventjes kunnen stilstaan over wat ons heeft beziggehouden die dag. Een moment waar we kunnen luisteren naar elkaars verhalen en waar we eventjes tot rust kunnen komen. Althans, dat is het beeld dat de maatschappij ons oplegt als het gaat over het “ideale tafelmoment.” In de praktijk, blijkt dat toch dikwijls heel anders te zijn.

De samenwerkingsverhouding tussen justitie en hulpverlening wint op alle gebied aan belangstelling. In deze masterscriptie wordt de samenwerking tussen beide instituten onder de juridische loep genomen, en dit tegen de complexe achtergrond van drugsproblematiek. In een eerste deel wordt dit bijzonder interessante en actuele thema ingeleid en worden probleem- en doelstellingen scherpgesteld.Justitie en hulpverlening trachten beiden het drugsgebruik te beheersen, maar hanteren hierbij een compleet verschillende invalshoek.

“Onze meeste zorgen gaan naar onze kleinzoon, omdat hij helemaal anders is.”Grootouders van een kleinkind met een beperkingDe geboorte van een kind met een beperking brengt binnen een gezin veel emoties en veranderingen met zich mee. Er werd reeds veel onderzoek gedaan naar de emotionele en praktische gevolgen voor ouders, broers en zussen van een kind met een beperking. Een ander belangrijk deel van het gezin, de grootouders, wordt echter zelden bekeken. In Vlaanderen werd naar deze doelgroep nog geen onderzoek gevoerd.

Een van de eerste methodes/begrippen die ik heb geleerd op school tijdens mijn opleiding tot maatschappelijk assistent is empowerment. Een mooi streven en prachtige methodiek om mensen te versterken en aan te spreken op eigen kracht. Echter naarmate de opleiding vorderde en er een einde in zicht kwam ben ik erg sceptisch geworden en gaan  twijfelen aan de mogelijkheid van het uitwerken van deze methodiek.Er is in deze tijden van crisis met zijn besparingen geen tijd meer om te luisteren naar wat mensen willen, in dialoog te gaan en mensen aan te spreken op hun eigen krachten.

In de huidige samenleving waar de digitalisering sterk naar voor komt, zal men steeds trachten manieren te zoeken die de kwaliteit van het leven verbeteren. Dit geldt ook voor het inkorten van de lange wachtlijsten binnen de psychologische hulpverlening. De balans tussen vraag en aanbod ligt niet meer in evenwicht. Serious games werden ontwikkeld om dit probleem te verhelpen. Maar wat werkt er nu juist in een serious game? Welke factoren spelen mee in de aantrekkelijkheid en effectiviteit van deze behandelingsvorm?

  Wat als je kind “mama” zegt tegen iemand anders? Ouders worden ouders op het moment dat hun kind geboren wordt. Ze blijven altijd de ouders van hun kind. Ook al kunnen of willen ze door omstandigheden die verantwoordelijkheid niet dragen. Als het niet lukt om die verantwoordelijkheid op te nemen, worden die soms doorgegeven aan een pleeggezin. Toch mogen we niet vergeten dat de ouders er zijn en zou het goed zijn als we ze kunnen blijven ondersteunen.

Een wereld van verschil9 september 2012, het einde van de veertiende editie van de Paralympics en meteen ook de meest succesvolle. Het Belgisch boegbeeld Marieke Vervoort, die op de 100 meter rolstoelsprint, een gouden en op de 200 meter rolstoelsprint een zilveren medaille haalde, beaamt dit volmondig.Een heuse prestatie voor iemand die lijdt aan een zeldzame spierziekte.Niet alleen Marieke verdient een warm applaus, maar ook alle andere deelnemers van de Paralympics voor hun inzet en prestaties. Het was knokken om mee te kunnen aan de top, het vroeg kracht, inzet, positivisme en geduld.

Digihulp, ook voor uw kind?Geel –Dat het internet niet meer weg te denken is uit de ontwikkeling van onze kinderen, hoeft geen verdere uitleg. Rik Van Kerckhoven is pas afgestudeerd aan het Hoger Instituut voor Readaptatiewetenschappen te Leuven en liep 2 jaar stage aan de Waaiburg in Geel, een organisatie voor kinderen uit de Bijzondere Jeugdzorg. In samenspraak met de organisatie heeft hij een bachelorproef geschreven over het gebruik van internet bij het begeleiden van kinderen.

“Als erkend vluchteling verwierf ik heel wat rechten. Ik kon er niets mee doen…”Mensen die in ons land officieel erkend worden als vluchteling, kunnen volgens de verblijfswetgeving rekenen op een omvattend verblijfsstatuut en een goede sociale rechtspositie. Uit een studie van Iris Fruru blijkt echter dat de meerderheid van alle erkende vluchtelingen er niet in slaagt onmiddellijk aanspraak te maken op deze rechten. Een totaal gebrek aan coördinatie en begeleiding in de overgang van materiële naar financiële steun ligt hieraan ten grondslag. De gevolgen zijn niet min.

“Als erkend vluchteling verwierf ik heel wat rechten. Ik kon er niets mee doen…”Mensen die in ons land officieel erkend worden als vluchteling, kunnen volgens de verblijfswetgeving rekenen op een omvattend verblijfsstatuut en een goede sociale rechtspositie. Uit een studie van Iris Fruru blijkt echter dat de meerderheid van alle erkende vluchtelingen er niet in slaagt onmiddellijk aanspraak te maken op deze rechten. Een totaal gebrek aan coördinatie en begeleiding in de overgang van materiële naar financiële steun ligt hieraan ten grondslag. De gevolgen zijn niet min.

“Brus zijn is voor een deel niet echt leuk, maar voor een ander deel wel goed”Deze uitspraak is een citaat uit mijn masterproefonderzoek dat handelt over de levenskwaliteit van broers en zussen van slechthorende en dove kinderen en jongeren, kortweg brussen genoemd.