Scriptiebank overzicht

Het doel van de Green-Home is het creëren van een totale en onafhankelijke maatschappij, dat inspeelt op de maatschappelijke noden. Het idee van het project als intergenerationele cluster waarbij verschillende leefgroepen in één ontwerp worden samengebracht zal bijdragen aan het ontstaan van een totale maatschappij.

Deze thesis voert onderzoek naar de non-architectuur van Fedasil bij het omvormen van leegstaande institutionele gebouwen naar opvangcentra voor asielzoekers. Een eerste deel biedt een historisch en theoretisch kader, waarna een tweede deel aan de hand van twee concrete casestudies het argument verder onderbouwt.

Aan de hand van een cartografische analyse van verschillende nederzettingen wordt onderzocht hoe sociale beweging FLM in São Paulo tracht te bouwen aan een meer inclusieve stad. Verschillende schalen ondersteunen een dialoog tussen het individuele en de snel ontwikkelende stedelijk context. Ten slotte vat een ontwerpoefening verschillende lessen en paradoxen samen en stelt deze eveneens de vraag naar de mogelijke bijdrage van de architect-stedenbouwkundige.

Collectieve beweging is een alomtegenwoordig en fascinerend fenomeen in de natuur en onze maatschappij. Een voorbeeld ervan is de vorming van zwermen bij vogels, waarbij groepen — in aantal soms groter dan tienduizenden — spectaculaire patronen creëren. Wat zijn nu net de noodzakelijke omstandigheden voor het ontstaan van zulke groepen?

Een interdisciplinaire analyze van de relatie tussen burgers en de staat in de post-conflict context van Bosnië-Herzegovina, waarbij specifieke aandacht wordt besteed aan de invloed van politiek en sociaal activisme

Aan de hand van een cartografische analyse van verschillende nederzettingen wordt onderzocht hoe sociale beweging FLM in São Paulo tracht te bouwen aan een meer inclusieve, sociale stad. Door te schakelen tussen verschillende schalen, ontstaat een dialoog tussen het individuele en de snel ontwikkelende stedelijk context. Een ontwerpoefening vat tot slot verschillende lessen en paradoxen samen en stelt de vraag naar de mogelijke bijdrage van de architect-urbanist.

In een steeds restrictiever wordende samenleving tracht de lokale diensteneconomie doelgroepwerknemers door te stromen naar de reguliere arbeidsmarkt. Dit onderzoek tracht te peilen naar belemmerende en faciliterende factoren bij doorstroom.

Na een grondige literatuurstudie omtrent de bijensterfte werd een criterialijst opgesteld die de gemeentes moeten helpen om hun openbaar groen te screenen naar bijvriendelijkheid. Het is een eenvoudig werkinstrument die ter plaatse kan gebruikt worden. Via een score kan men nagaan of welke acties men moet uitvoeren.

De masterproef behandelt de relatie tussen inburgering en burgerschap in het Inloopteam De Mobil in Leuven. De medewerkers van De Mobil voelen een spanning tussen het inburgeringstraject en de eigen werkingsprincipes. In deze masterproef wordt de spanning geconcretiseerd vanuit een reeks verschillende invullingen die aan burgerschap gegeven worden. Er wordt gezocht naar een plaats van De Mobil in het gehele inburgeringsverhaal.

De betogingsvrijheid betekent een grote meerwaarde voor een democratie, maar heeft ook een grote impact op de openbare orde. In deze scriptie wordt nagegaan hoe de Belgische rechtscolleges de betogingsvrijheid en de bescherming van de openbare orde verzoenen.

Wat zijn de typologische eigenschappen van de Fierensblokken en hun invloeden, en hoe kunnen deze eigenschappen, die waardevolle erfgoedelementen zijn, een kwaliteitsvolle plaats krijgen in de toekomstige herbestemming? Vanuit deze onderzoeksvraag vertrekt het onderzoek over het sociale wooncomplex de Fierensblokken, een prominent voorbeeld van een Weens hof, met als afbakening in de ruimte de stad Antwerpen, en in de tijd het interbellum. Naast de beperkte literatuur, zijn vooral bouwaanvragen, historisch fotomateriaal, en de gebouwen behorende tot deze typologie de voornaamste bouwstenen voor het onderzoek.

In mijn scriptie ga ik uit van 'de mens' in de rol van hulpverlener of -vrager binnen de maatschappelijke context. Ik onderscheid drie mensbeelden; economisch, biologisch en relationeel. De dominantie van de twee eerstgenoemde op de laatste is daarbij een hindernis voor hedendaagse hulpverlening.

OP PENSIOEN EN … TERUG OP KOTCollectief wonen van ouderen in eigen dorp‘Op kot’ zegt u?Hoe zou ú het vinden om op uw oude dag te kunnen blijven wonen in uw vertrouwde dorp? Stel dat u er samenwoont met enkele leeftijdsgenoten, op uw eigen flat in een gerenoveerd pand. De sfeer is er huiselijk, uw flat is comfortabel en aangepast aan uw noden. Eten doet u op vaste tijdstippen, samen met de andere bewoners. Het menu voor de volgende week bepaalt u op een wekelijks overlegmoment. Daarnaast kiest u zelf hoe u uw dag invult. Wanneer u zin heeft in een praatje, kan u bij elkaar op bezoek.

Collectief wonen in Vlaanderen en BrusselCollectief wonen is niet populair in België. In 2012 liet onze minister van Ruimtelijke Ordening Philippe Muyters zich nog ontvallen dat hij cohousing een goede vorm van verdichting vindt, “Maar er specifieke zones voor bepalen, zou de vrije keuze beknotten.”Deze uitspraak duidt op twee heersende tendensen.Ten eerste geeft de overheid vooralsnog niet veel blijk van interesse als het over collectief wonen gaat.

Publieke ruimte als motor voor duurzame stadsontwikkelingHoe willen we dat onze steden evolueren? Kantoordistricten die niets teruggeven aan de stad buiten een weerspiegeling van de wolken zijn vaak nog het gevolg van stoffige 20e-eeuwse concepten. Stadsvernieuwing moet telkens opnieuw herdacht worden in het licht van veranderende contextuele en maatschappelijke factoren. Desalniettemin bepaalt het in een steeds meer individuele en digitale wereld de ruimte die verschillende partijen fysiek kan samenbrengen.

‘Soert van oever ’t woater?’De vraag of het imago van een buurt invloed heeft op de manier waarop het stedelijk beleid en de politie met die buurt omgaat, stond centraal in de scriptie ‘Beïnvloedt het imago van een buurt beleid en praktijk? Een historische analyse van Rechteroever Aalst als case-study’. Er werd geopteerd voor een historisch-criminologisch perspectief om mogelijke tendensen (veranderingen en gelijkenissen) in het imago en de aandacht voor de buurt te onderzoeken gedurende de periode 1980-2014. De buurt die onderzocht werd, was ‘Rechteroever Aalst’.

Ongelijke educatie in KaapstadMeer dan twintig jaar na het afschaffen van apartheid wordt Zuid-Afrika gezien als het meest ongelijke land ter wereld. Een land waar geen verschil bestaat tussen mensen op basis van ras of afkomst, is voor vele Zuid-Afrikanen nog steeds een droom. Die ongelijkheid weerspiegelt zich ook in het onderwijs waar jonge mensen geen toegang hebben tot basisvoorzieningen en het verschil met rijkere scholen immens is.

De meest gefotografeerde woonwijk in de stadsrandNiemand herinnerde zich nog wanneer de eerste toeristen onze straten kwamen bezichtigen. Maar eenmaal ze er waren, was het onmogelijk geworden onze wijk nog zonder ze in te beelden.Die ochtend stond ik in de deuropening, starend naar de vrouw waarmee ik samenwoonde. “Ik zag daarnet weer één van die toeristen,” zei ik, “foto’s aan het nemen van onze voordeur.” Ze stond aan het aanrecht haar kop koffie uit te spoelen.

Inzending Vlaamse Scriptieprijs 2015.Emma Vanderstraeten, Master of science in de Stedenbouw en Ruimtelijke Planning. De baksteen in de maag. Kijk eens rond. Wat zie je? Een stad die kreunt onder de vele auto’s die er nog steeds proberen in geraken? Bomen die hun best doen om een stukje natuur te vormen? Her en der verspreide bebouwing met stukken tuin erom heen? Wat je ook ziet, onder elk stukje grond in Vlaanderen zit een plan dat bepaalt wat mag en wat niet.

ABSTRACTVanuit mijn fascinatie voor Portugese regionale architectuur en de interesse voor hoe ‘Collectieve identiteit’ in sociale huisvesting wordt bereikt, besloot ik om enkele realisaties van de dienst SAAL (Serviço Ambulatório de Apoio Local, de Portugese dienst voor sociale huisvesting) tijdens de economisch en politiek kritieke jaren ’70 te onderzoeken. Deze dienst presenteert zich in de recente geschiedenis van sociale huisvesting als één van de meest interessante en unieke processen. De dienst impliceert o.a.

Van burgerlijke ongehoorzaamheid tot ontwerppraktijkBrusselse inwoners maken de stadEen self-made park aanleggen op een braakliggend terrein. Feestjes organiseren op het dak van een oud parkeergebouw. Guerilla acties op promblematische mobiliteitsknopen. Protest picknicks voor een autovrij stadscentrum. Nachtelijke artistieke interventies met afvalhout. En nog veel meer. Steeds meer verrijzen dergelijke spontane acties in de stedelijke ruimte. Stedelingen lijken de behoefte te voelen om zelf het heft in handen te nemen. Dat doen ze bovendien verdomd goed.

Duurzame vrede in Colombia? Niet zonder politieke druk vanuit het middenveld.Colombia is een middeninkomensland en de oudste en meest stabiele democratie in Latijns-Amerika, toch gaat Colombia al vijf decennia lang gebukt onder een gewapend conflict en zijn de sociale ongelijkheden schrijnend. Het conflict heeft vooral voor de burgerbevolking zijn tol geëist en heeft een immense impact op genderrelaties. Met de huidige vredesonderhandelingen tussen de overheid en de FARC ziet het ernaar uit dat politieke onderhandelingen voor het eerst de bovenhand zullen halen in Colombia.

Compound-wooncultuur in Tema, Ghana: verleden of toekomst?De westerse wooncultuur heeft een onmiskenbare invloed op de traditionele compoundcultuur in Tema, een industriële havenstad in Ghana. Is er nog toekomst voor de traditionele manier van wonen of nemen binnen enkele jaren villa’s en hoogbouw het straatbeeld over? Kortom kunnen nieuw aangebrachte standaarden en comfort worden verenigd met traditie en zo ja, op welke manier?Voor- en nadelen van compoundwoningen afgewogenNiet enkel de Ghanese woningbouw maar ook de cultuur en levenswijze in het algemeen zijn sterk beïnvloed door compounds.

Vlaanderen raakt stilaan volgebouwd. De schaarse open ruimte wordt meer en meer ingenomen door grote appartementencomplexen. De huidige maatschappij wordt individualistischer met de minuut en mensen vervreemden van elkaar. Deze stellingen klinken weinig optimistisch, maar zijn de harde realiteit vandaag de dag. Onze levenswijze is door de jaren heen geëvolueerd naar een woonideaal met zo veel mogelijk privacy en zo weinig mogelijk contact met anderen. We bouwen het liefst een ruime eengezinswoning op een lap grond met hoge en vooral ondoorzichtige omheiningen.

  Renovaties van sociale hoogbouw in BelgiëVan modernistisch naar hedendaags wooncomfort  Alexandra Hoet     Grote wooneenheden zijn na de tweede wereldoorlog overal in Europa ingezet als strategie om tegemoet te komen aan de grote woningnood. Het nieuwe industriële bouwen kon snel in goede huisvesting voorzien voor grote aantallen. Collectief gebruik van nieuwe technieken konden er bijvoorbeeld voor zorgen dat stromend water en centrale verwarming konden geïntegreerd worden, terwijl dit nog niet rendabel was voor de individuele woningen.

De traditionele structuur van stad en platteland in Vlaanderen heeft de laatste jaren zowel morfologisch als functioneel belangrijke wijzigingen ondergaan. Gedurende de twintigste eeuw groeide de stad — door sterke uitbreiding van de bebouwde ruimte — uit tot een stedelijke agglomeratie. Ze was herkenbaar door haar omvangrijk geheel van aaneengesloten bebouwing. Vanaf de Tweede Wereldoorlog zal de woonfunctie zich echter over een veel ruimere oppervlakte gaan verspreiden, waardoor het stedelijk gebied zich zal uitstrekken ver buiten de grenzen van de traditionele stad.

 
Teamleren van leerkrachten als hefboom voor onderwijsinnovatie
 
Commissies onderzoeken hoe het Vlaamse onderwijs vernieuwd kan worden. Leerkrachten zuchten en beschouwen het vaak als de zoveelste ontkenning van hun professionaliteit en vragen zich af of deze ingrijpende veranderingen werkelijk noodzakelijk zijn. Internationaal onderzoek[1] toont namelijk aan dat Vlaamse 15-jarigen tot de wereldtop behoren op het vlak van taalvaardigheid en wiskundige en wetenschappelijke geletterdheid.

 
Van lotgenoten onder gelijken, naar kennismaking met vreemden
 
In bijna elk wetenschappelijk armoedeonderzoek vind je het terug: mensen in armoede hebben niet alleen erg weinig contacten, ze blijven daarenboven ook grotendeels beperkt tot die met hun lotgenoten. Mensen in armoede komen met andere woorden zelden in contact met mensen die niet in armoede leven, en als dat dan wel al eens voorvalt, voelen ze zich heel vaak door hen bekeken en beschimpt…
 
“… je krijgt dikwijls een stempel van die mensen.

Dit onderzoek gaat over het wereldtalenstelsel. Het wereldtalenstelsel is een begrip dat geïntroduceerd werd door Abram de Swaan, bekend voor zijn figuratiesociologisch werk in de lijn van Norbert Elias. Hij bedacht het begrip om aan te geven dat de sociologische studie van natuurlijke talen dient te vertrekken van het uitgangspunt dat talen een samenhangend geheel vormen. Ze werken op elkaar in, beconcurreren elkaar en zijn verwikkeld in een machtsstrijd. Dat klinkt op het eerste gezicht vreemd.

Archeologie van een denkbeeldig bouwwerk: Paul Otlets wereldstadutopie



Een alternatief voor het Atomium
Als een paal boven water staat het Atomium te blinken op de Heizel. Een bouwwerk is een onweerlegbaar feit, dat weinig discussie duldt. Onwrikbaar bezet het Atomium niet alleen de fysieke ruimte, maar ook de mentale ruimte van ons collectief nationaal geheugen. Men zou bijna vergeten dat het ook anders had kunnen lopen. Bijna.
In 1958 was immers niet iedereen tevreden met de plannen voor de wereldtentoonstelling. Le Corbusier had het bijvoorbeeld liever anders gezien.