Blindspot en architectuur

Jolien

De Nijs

Alles waar we geen vat op hebben, bevindt zich in de blindspot. Je kan een blindspot waarnemen, maar je hebt geen weet over wat deze verbergt.

Architectuur zou zo kunnen fungeren als blindspot, waar we herinneringen waarlijk aan kunnen toevertrouwen. Een ZONDER TITEL dat herinneringen tastbaar maakt en er een reëel bestaan aan geeft in de tactiele wereld. Een blindspot als architectuur gaat verder dan het begrip monument, zoals we deze nog steeds definiëren. Middels onder- en opschrift projecteren we een zeer specifieke herinnering op elk van deze monumenten met hun kenmerkende vorm en materie. Als we de architectuur echter beschouwen als blindspot (ZONDER TITEL), zou het individu deze zelf kunnen invullen en er zijn trauma’s kunnen achterlaten.

Ik heb mijn ontwerpstelling (omtrent architectuur, mentale ruimte, monument en blindspot) getoetst op zowel een collectief als een individueel niveau.

In ZONDER TITEL #1 bedien ik me van architectuur voor een persoonlijke kadrering van mijn eigen blindspot. Het is een therapeutisch verwerkingsproces middels de architectuur. Het omschrijft een architectuur in mijn eigen mentale ruimte.

ZONDER TITEL #2 is een concrete toepassing binnen het kader van de recent afgelopen BLACK TAJ-architectuurontwerp-wedstrijd voor Agra, India. Het betreft een her-ontwerpen van de nooit gerealiseerde Black Taj, een mausoleum dat Shah Jahan voor zichzelf ontwierp tegenover de Taj Mahal, het mausoleum voor zijn favoriete vrouw. Een persoonlijke gebeurtenis, een trauma als het ware, dat buiten mij staat, geeft aanleiding voor het creëren van een architectuur voor een groot draagvlak. Een architectuur van concreet stadsopwaarderende structuren dat tegelijk werkt als mentale ruimte. Hier wordt de architectuur zelf de blindspot waar herinneringen reëel aan toe kunnen worden vertrouwd, een waterzuiveringssysteem dat mede de psyche van het individu reinigt. De reiniging gebeurt in 8 fasen. Elke fase vernoemd naar een stadium van persoonlijke ontwikkeling, naar idee van psycholoog Erik Erikson, dat telkens bestaat uit een conflict. De verschillende waterbassins dienen als transitieobjecten, Donald Woods Winnicott, ter begeleiding bij de faseovergangen. De herinnering wordt geabsorbeerd door de diepte van het waterbassin.

In BLINDSPOT worden ZONDER TITEL #1 en #2 gekoppeld door een scharnier, een bewustzijn omtrent de problematiek van het verwerken en het overstijgen van het persoonlijke. Een confrontatie tussen een persoonlijk gecodeerd werk uit de reeks ZONDER TITEL en een collectief gekend en begrepen schilderij, de Incredulità di san Tommaso (Ongelovige Thomas) (1601) van Caravaggio.

BlindspotArchiprixdig01