Twee Psycho's? Een vergelijkende receptiestudie
Deze verhandeling bespreekt de theoretische omkadering, de aanloop naar en de resultaten van een vergelijkend receptieonderzoek dat gedaan is naar Psycho (1960) van Hitchcock en zijn remake, Psycho (1998) van Gus Van Sant. Beide films werden vertoond tot en met de douchescène aan een overwegend jong publiek.
Er wordt onderzocht hoe dit publiek reageert op beide films of de verschillen tussen de films beleeft. Hiervoor werd hen gevraagd een vragenlijst in te vullen, waarin uiteenlopende onderdelen peilden naar verschillende filmanalytische en filmbeleving-aspecten. De verwerking gebeurde op een grotendeels kwantitatieve manier met behulp van het statistische programma SPSS. De resultaten van twee onderdelen werden kwalitatief verwerkt. Er werd bij het gebruik van beide methodologieën aandacht besteed aan de sterke en minder sterke punten van elke methode.
De meerderheid bleek geen enkele van beide Psychofilms nog niet gezien te hebben, toch had de reputatie van het origineel veel impact op de bevindingen. Voor de meeste vragen die peilden naar de inbreng van of het respect voor de regisseur (sfeervolste decor, creativiteit, subtiliteit, aanraden aan vrienden enzovoort) kozen zowel de respondenten die de film reeds zagen als degenen die hem nog niet zagen massaal voor Hitchcocks Psycho. De deelnemers kozen vooral voor Psycho (1998) bij de vragen die peilden naar ritme en vlotheid. Verder kwamen ook enkele interessante terugkerende antwoorden terug bij de open vragen die aan het einde werden gesteld.
