Patiënten op intensieve zorgen hebben vaak een maagsonde om voeding en medicatie toe te dienen. Er moet altijd gecontroleerd worden met (schadelijke) RX-stralen of deze juist geplaatst is. Frédéric Claerhoudt en Emma Coene onderzochten of ze de sonde ook konden lokaliseren met echografie.

Dit onderzoek gebruikt een diep neuraal netwerk om de organen van een patiënt in te tekenen op een CT-scan. Hiermee wordt het werk van de radiotherapeut-oncoloog in de radiotherapie sterk verligt.

Een adequate plaatsing en controle van neusmaagsondes is essentieel om eventuele schade bij de patiënten te voorkomen. Een overlijden of een ernstig letsel als gevolg van een misplaatste voedingssonde in het respiratoire stelsel staat geregistreerd als ‘never event’ in de lijst van het Britse ministerie van Volksgezondheid (NPSA, 2012). Volgens Cole (2015) en National Patient Safety Agency (NPSA) (2012) mogen incidenten met betrekking tot neusmaagsondes niet meer plaatsvinden wanneer de beschikbare preventieve maatregelen zijn geïmplementeerd.

Volgens Cole (2015) heeft de NPSA al in 2005 richtlijnen gepubliceerd waarin staat dat na het inbrengen van een neusmaagsonde bij volwassen, bewuste patiënten als eerstelijnsmethode aspiraat met een pH van 1 tot 5,5 moeten krijgen. Als het aspiraat niet mogelijk is, volgt de tweedelijnsmethode: een röntgenfoto van de thorax. De meest, tot nu toe, gebruikte testen zoals de auscultatiemethode moeten in de praktijk vermeden worden (Cole, 2015).