De invloed en het belang van de gluteus medius spier bij evenwichtscontrole werden onderzocht in deze scriptie. Hiervoor werden proefpersonen in hun evenwicht verstoord wordt tijdens het wandelen, waarbij de respons van de gluteus medius spier gemeten werd.

Verblijf op hoogte: wat gebeurt er met je spiermassa?Onze spieren zijn dynamisch weefsel waarvan de massa kan toenemen of afnemen. Denk maar aan het schrille contrast tussen een getrainde bodybuilder of een afgeslankt bovenbeen na het dragen van een gips. Verschillende stimuli zoals krachttraining, voeding, immobilisatie en ziekte kunnen een positieve of negatieve invloed uitoefenen op onze spiermassa. Ook het verblijf op hoogte en het bijkomende zuurstoftekort hebben een effect op je spiermassa.

Collageen, meer dan cosmetica“Look 10 years younger with collagen cream” ~ BRTC Medi Stem Collagen CreamIedereen kent de reclames wel waarin cosmetica met collageen worden aangeprezen om beginnende rimpels weg te werken. Collageen komt echter niet alleen voor in de huid en tekort aan collageen kan, indien aangeboren, grote gevolgen hebben.CollageenHet menselijk lichaam is naast spierweefsel, epitheel, bloed en zenuwen opgebouwd uit bindweefsel (figuur 1).

Cerebral Palsy (CP) is een vaak voorkomende aandoening tijdens de kinderjaren (Himmelmann et al. 2010) en gaat in 85% gepaard met spasticiteit [1]. De patiënt wordt gekenmerkt door een onwillekeurig verhoogde spierspanning of plotse spiersamentrekking, en verminderde willekeurige kracht. Spasticiteit wordt gekenmerkt door twee effecten, namelijk lengte-afhankelijkheid [2] en snelheidsafhankelijkheid [3]. Het eerstgenoemde betekent dat als men een spier verder uitrekt er meer spasticiteit optreedt.

Hypoxie? Prestatie bevorderend en toch schadelijk!Wat zeggen onze spieren?Is het niet fascinerend om te zien hoe het menselijk lichaam zich altijd weer aanpast aan de meest extreme leefomstandigheden? Van de koudste poolgebieden tot broeierige regenwouden, van droge en barre plekken in  woestijnen tot ijle hoogvlaktes, overal vind je wel mensen of sporen van menselijke beschaving. Hoe slaagt de mens er toch in om altijd weer een soort van ‘biologisch compromis’ te sluiten met moeder natuur om op zulke extreme locaties te kunnen gedijen?