Pensioenhervorming in een algemeen evenwichtsmodel, met focus op pensioenbonus in Japan. Gemodelleerd door een overlapping generations model.

In mijn scriptie ga ik uit van 'de mens' in de rol van hulpverlener of -vrager binnen de maatschappelijke context. Ik onderscheid drie mensbeelden; economisch, biologisch en relationeel. De dominantie van de twee eerstgenoemde op de laatste is daarbij een hindernis voor hedendaagse hulpverlening.

Vertrekkend van een historische analyse van de belangrijkste strekkingen binnen de economische theorieën wordt de mens- en wereldbeelden die zij in zich dragen geanalyseerd. Daarnaast wordt nagegaan hoe de politieke invulling, het neoliberalisme, voet aan grond kreeg vanaf de jaren 1970. Voorts worden de logische implicaties van de aannames van ‘individuele nut-maximalisatie’ op basis van ‘rationele verwachtingen’, ‘marktefficiëntie’ en ‘algemeen evenwicht’ onderzocht. Ten slotte worden de nieuwklassieke concepten axiologisch benaderd.