De kaaien zijn van iedereen. Elke Antwerpenaar ziet deze plek als een verlengde van zijn eigen leefwereld. Vanuit zijn eigen woonwijk ziet hij de schepen en de meeuwen die het maritieme karakter van zijn stad verraden. Vervolgens probeert hij via de kaaien zo dicht mogelijk bij het water te komen. Het gaat om een plek op een ademhaal van thuis, waar het stedelijke leven dichtbij maar toch veraf is. De mogelijkheid tot participatie bij de ontwikkeling van een masterplan voor de Scheldekaaien en wat hieruit voortvloeit, mag daarom niet onderschat worden.