Onbekend maakt onbemind. Dat is ook zo bij pleegzorg voor volwassenen met een beperking en/of psychische problematiek. Vlaanderen en Brussel tellen samen zo’n 549 pleeggasten, maar toch weten veel mensen niet van hun bestaan af. Bij meer dan 1 op de 2 gevallen is familie de zorgdrager voor de pleeggast, maar niet iedereen kan bij zijn/haar familie terecht. We lieten vijf mensen aan het woord die pleegzorg voor volwassenen elk op hun eigen manier ervaren of ervaren hebben. Hoe mooi deze sprong in het diepe kan zijn, zoals alles gebeurt het met vallen en opstaan.

Voor personen met een verstandelijke beperking en bijkomende psychiatrische- en/of gedragsproblemen is het vaak moeilijk om gepaste zorg te vinden. De plaatsen in de voorzieningen binnen het “Vlaams Agentschap voor Personen met een Handicap” zijn te beperkt en er is vaak te weinig expertise aanwezig over de bijkomende psychiatrische- en/of gedragsproblemen. Deze cliënten worden vaak bestempeld als “moeilijke” gasten.
Binnen gespecialiseerde opnameafdelingen van psychiatrische ziekenhuizen is er wel voldoende expertise aanwezig, maar deze zorgeenheden zijn geen definitieve woonvorm.