Deze masterproef onderzocht nieuwe mogelijkheden voor de differentiële diagnose van unipolaire majeure depressie en de bipolaire stoornis. Zowel optimalisaties als validaties van verschillende protocols werden uitgevoerd om de verzameling en analyse van perifere mononucleaire cellen en neuronale extracellulaire vesikels verder op punt te stellen. Hierbij lag de focus op het ontwikkelen van een nieuwe potentiële bron van biomerkers voor stemmingsstoornissen.

Ik bestudeerde de interactie van twee genen die van belang zijn voor het 16p11.2 deletiesyndroom in zebravissen. Door het kijken naar hun gedrag bleek dat de GABA-ergische inhibitorische neuronen een belangrijke rol spelen in het veroorzaken van symptomen.

In deze scriptie wordt het effect van fysieke activiteit, uitgevoerd tijdens dagdagelijkse activiteiten, op kwetsbaarheid, immunosenescentie en ontsteking nagegaan in zelfstandige volwassenen ouder dan 80 jaar.

In deze scriptie onderzochten we de invloed van meditatie op hersenactiviteit in onervaren mensen. Dit werd gedaan aan de hand van elektro-encefalogram.

This project examines the contribution of a specific brain region, the posterior paralaminar nuclei of the thalamus (PPnT), to innate stopping behavior in mice. We found that inhibition of the PPnT facilitates habituation to repeated stimulation of NTSR neurons in the superior colliculus. These results have implications for understanding and treating similar circuits involved in human disease, such as in post-traumatic stress disorder.

Deze masterthesis gaat over gecombineerde lever-niertransplantaties in UZ Leuven. De complicaties en overleving na deze transplantatie werden onderzocht.

Deze thesis vergelijkt bloedplasma en witte bloedcellen in functie van hun eigenschappen om gebruikt te worden voor de identificatie van biomerkers voor de psychiatrische gezondheidszorg. Uit de resultaten blijkt dat witte bloedcellen hiervoor beter zijn dan bloedplasma.

Bepaling van de fundamentele aspecten die nodig zijn voor de reversibele immortalisatie van humane corneale endotheelcellen met de focus op gen introductie.

Een groot deel van het menselijk DNA bestaat uit retrotransposons die via een kopieer-en-plak mechanisme het genoom uitbreiden. Retrotransposons vertonen sterke gelijkenissen met het HIV virus. Om het mechanisme achter retrotranspositie beter te begrijpen, maken we de analogie met HIV onderzoek.

Onze blootstelling aan vervuilende stoffen wordt voor een groot deel bepaald door het binnenmilieu, welke 2 tot 5 keer meer vervuild kan zijn ten opzichte van de lucht gevonden in de buitenlucht. Deze masterthesis onderzocht in welke mate plant-geassocieerde bacteriën in staat zijn om typische binnenlucht polluenten, met name vluchtige organische stoffen, af te breken of om te vormen tot een minder of niet toxische vorm.