Scriptiebank overzicht

Mes van de sterfelijkheid kerft in vlees van het leven

 


Met dood gaan is het als met naar de tandarts gaan: je weet dat het er ooit van moet komen maar je stelt het zo lang mogelijk uit. Toch is er niets mis met sterven. Het hoort bij het leven. Of juist niet?
De meningen willen wel eens uiteenlopen. Is de dood de kers op de taart van het leven, of is ze eerder het zout van het leven? Of net dat ietsje teveel zout dat het hele gerecht om zeep helpt?
Iedere filosoof heeft er zijn zegje over.

Opstand tegen de redelijkheid
 
Mensen hebben het vaak over de ironie van het lot of verwijzen naar gebeurtenissen als “dat was puur toeval” of  “door een ongelofelijk toeval….”. Maar, weinigen vragen zich af of er wel zoiets bestaat als het zuivere toeval. De fundamentele vraag, of er wel degelijk objectieve parameters bestaan om contingentie te meten, is tot op heden onbeantwoord? Op het eerste zicht lijkt het dat het toeval nog steeds te veel onderschat wordt.

Gegevens
 
De Jong van den Brand Esther
Warande 7
9620 Zottegem
Tel: 0474 789 551
Email: Essyd11@yahoo.com
 
 
Theory of Mind bij mensapen
 
In de westerse cultuur lijkt de mens een dubbele houding aan te nemen als het de (ethische) verantwoordelijkheid ten aanzien van dieren betreft. Huisdieren hebben duidelijk een andere status dan ‘consumptie’-dieren en de voorkeur voor de ene diersoort boven de andere lijkt zelden goed overwogen. Waarom bijvoorbeeld wel een hond naast ons bed maar een varken op ons bord?

Talige diffusie de norm
 
Lily Nabholz-Haidegger vindt dat Franstaligen in Vlaanderen (meer) taalrechten verdienen. Daarin wordt ze geruggensteund door (een bepaalde interpretatie) van het Europese Verdrag ter Bescherming van Nationale Minderheden. Dergelijke uitingen zetten de fundamenten van ons staatsbestel op losse schroeven en zorgen voor behoorlijk wat communautaire agitatie.

Het meten van stress : de stress van het meten
 
Kwaliteit van de arbeid als belangrijk aandachtspunt
 
Wanneer je je bewust bent van het feit dat een doorsnee volwassene in onze ‘arbeidsmaatschappij’ zo’n vijf dagen per week en acht uren per dag aan het werk is, wordt het belang van een bevredigende arbeidssituatie snel duidelijk. Of iemand zich goed of slecht voelt in zijn job, bepaalt voor een aanzienlijk deel de kwaliteit van zijn of haar leven.

Over de toekomst van de merkencommunicatie
Merken moeten mensen raken
 
Filip Coertjens
 

Coca-Cola, Volkswagen, McDonald’s, Douwe Egberts,… Vrijwel dagelijks komen we in aanraking met merken en hun reclame. Allemaal roepen ze om onze aandacht, het ene merk al wat harder dan het andere. Slechts weinigen weten die aandacht ook vast te houden…
 
Terwijl traditionele reclame vroeger het tovermiddel was om producten van gelijkwaardige kwaliteit van elkaar te onderscheiden, heeft het vandaag veel van zijn glans verloren.

Utopia door genetica
Brengt wetenschap de utopie dichter bij de non-fictie?
 
Onze soort is individualistisch, egoïstisch en nauwelijks in staat tot liefde. Opvoeding en wetten temmen ons, maar we blijven de ergste van alle dieren. Michel Houellebecqs donkerzwarte beschrijving van de westerse samenleving in zijn roman Elementaire Deeltjes laat hierover weinig ruimte voor discussie. Onze wereld wordt er beschreven als een dystopie aan de hand van het leven van twee ongelukkige individuen in een wereld vol egoïstische concurrentie.

 
Waarvoor staat de V in de partijnaam VLD? Mogen de Vlaamse Liberalen en Democraten terecht Vlaamse Liberalen en Democraten genoemd worden? Dit is één van de hoofdvragen die in de scriptie ‘Van PVV naar VLD: communautaire aspecten tijdens de periode 1961-2001’ wordt gesteld en waarop, uiteraard, een antwoord wordt gegeven.
 
Deze vraag zag het daglicht nadat de vernieuwing van een aantal traditionele partijen eind 1999, na de parlementsverkiezingen van 13 juni 1999, op stapel stond.

 
 
 
 
 
VAN NATUUR NAAR KUNST
 
‘Is het omdat ik muzikant ben, …  of architect?’
 
Dat oranje een fel gesmaakte kleur is voor alles wat moet opvallen, is gekend. Wat de scrip­tie Beeld in klank wil bereiken is net deze aandacht te trekken op een boeiend relaas over een persoonlijke zoektocht naar iets wat met een groot woord ‘creativiteit’ genoemd wordt. Sinds de dag dat er besloten werd het schrijven in te kleden in fel oranje, is de kleur een sig­naal geworden: een teken dat dit onderzoek niet (of misschien wel nooit) voltooid is.

Katholieke Hogeschool Kempen
Campus HIKempen Geel
Departement Sociaal Werk
 
Sociaal – artistieke projecten
 
Brug of wegomlegging?
 
Petra Beyens
Heidi Brosens
Mieke Claes
Kathleen Meeus
Karlien Vranken
 
Academiejaar 2001 - 2002
 
Maatschappelijk assistent
Optie sociaal – cultureel werk
Sociaal – artistieke projecten
Brug of wegomlegging?
 
“Waarover gaat je eindwerk?”  “Over sociaal – artistieke projecten.”  “Wat voor projecten?”  Die vraag kregen wij regelmatig.  Wij?  Wij ja, aangezien het in onze opleiding tot sociaal – cultureel werker de gewoonte is dat een eindwerk door een groep van

De zon van middernacht schijnt nog niet.
- Wouter Boesman
 
Toen Carlos Salinas de Gortari, de toenmalige president van Mexico, op oudejaarsavond 1993 ging slapen hoopte hij door het in werking treden van het North American Free Trade Agreement (NAFTA) in de eerste wereld wakker te worden.

Bijgevolg is het hoog tijd voor een mythologisch onderzoek dat objectief gerationaliseerde cultuursystemen - waarin wetenschap en technologie ‘de plak zwaaien’ - onder de loep plaatst.  Binnen deze context wordt er in deze eindverhandeling nagegaan in welke mate de samoeraigenrefilm in de eerste decennia na de Oorlog in de Stille Oceaan (1945 tot 1970) en meer bepaald in de tweede naoorlogse periode na de Geallieerde bezetting (na 1952), als een mythe fungeerde binnen de toenmalige...

Artikel Abbeloos Jan-Frederik10/10/2003Voor de duizenden jongeren die wekelijks hun pint drinken in hùn jeugdhuis kan het lijken alsof jeugdhuizen al eeuwig bestaan. Ze zijn echter een recent fenomeen dat moet gekaderd worden in de opkomst van de naoorlogse jeugdcultuur. In Een huis voor de zuil of van de jeugd? bekijkt Jan-Frederik Abbeloos het ontstaan en de opkomst van het jeugdhuis.

Vanop de zijlijn. Zes maanden en drie woordenboeken. Dat had hij nodig om zich door Jip en Janneke van Annie M.G. Schmidt te worstelen. Toen hij het boek uithad, klopte hij met een grote ruiker bloemen bij haar aan: "Dag mevrouw! Ik ben Kader Abdolah." Wie? "Niemand, eigenlijk een schrijver op de vlucht." De geestelijke moeder van Nederlands twee bekendste kleuters had hem het mooiste geschenk gegeven dat hij zich kon dromen.