Jeugdjournaal vs. volwassenenjournaal: voorkeuren en motieven van kinderen uit het vierde leerjaar

Lara Rogiers
Persbericht

Kinderen verkiezen Karrewiet, maar kijken toch naar Het Journaal

Kinderen van het vierde leerjaar verkiezen het jeugdjournaal Karrewiet boven het volwassenenjournaal Het Journaal, omdat ze Karrewiet beter begrijpen. Verrassend is echter dat veel kinderen toch regelmatig naar het volwassenenjournaal kijken. Dat blijkt uit wetenschappelijk onderzoek van Lara Rogiers, een masterstudente journalistiek aan de KU Leuven.

Uit eerder onderzoek bleek reeds dat kinderen steeds jonger en vaker dan gedacht naar het volwassenenjournaal kijken. In samenwerking met haar promotor professor Rozane De Cock besloot Lara Rogiers daarop een kwalitatief onderzoek te voeren naar de nieuwsvoorkeuren en motieven van kinderen uit het vierde leerjaar. Zestien kinderen uit Leuven en Heusden-Zolder kregen over drie onderwerpen telkens een fragment uit het jeugdjournaal en een fragment uit het volwassenenjournaal te zien, en moesten daarover vragen beantwoorden. Na vergelijking van de fragmenten verkozen de kinderen meestal het fragment van het jeugdjournaal.

Karrewiet is gemakkelijker

De keuze voor Karrewiet werd door verschillende elementen bepaald. Het vaakst aangehaalde motief was de begrijpelijkheid van de reportages: kinderen kijken liever naar Karrewiet omdat ze dat journaal beter begrijpen. Die begrijpelijkheid werd door een samenloop van factoren bepaald. Zo is een reportage van het jeugdjournaal doorgaans korter en is de gesproken tekst gemakkelijker. Bovendien is er in het jeugdjournaal vaak een semantische overlap, wat inhoudt dat beeld en tekst dezelfde inhoud hebben. Dankzij zo’n semantische overlap kunnen de kinderen de nieuwsfeiten beter begrijpen en beter onthouden. Naast de betere begrijpbaarheid kozen kinderen voor Karrewiet om die reportages minder schokkende beelden bevatten.

Hoewel de voorkeur voor Karrewiet de algemene trend is in het onderzoek, kozen enkele kinderen af en toe toch voor een reportage van het volwassenenjournaal. Hun motief was dat de Journaalreportage in kwestie meer informatie bevat dan die van Karrewiet. Die extra hoeveelheid informatie kan echter ook averechts werken. Als een Journaalreportage te veel informatie bevat, daalt de begrijpbaarheid en verkiezen de kinderen toch het makkelijkere Karrewietfragment.

De aanwezigheid van een presentator, een mogelijkheid om zichzelf te herkennen en de gevoelens van de kinderen bij de reportages zijn geen bepalende factoren voor de journaalvoorkeuren van kinderen uit het vierde leerjaar. Jongens en meisjes vertoonden geen verschillen op het vlak van nieuwsvoorkeur en bijhorende motieven.

Mama of papa kijken naar het volwassenenjournaal

Dat kinderen van negen en tien jaar in het algemeen liever naar Karrewiet kijken is niet verrassend, aangezien negen- tot twaalfjarigen behoren tot de doelgroep van het jeugdjournaal. Het is echter wel opmerkelijk dat een aantal van die kinderen regelmatig naar het volwassenenjournaal kijken. Van de zestien ondervraagde kinderen kijken maar liefst zes kinderen vaker naar het volwassenenjournaal dan naar het jeugdjournaal. Jongens blijken bovendien vaker naar het volwassenenjournaal te kijken dan meisjes. De meest aangehaalde reden om naar het ‘echte journaal’ te kijken is dat de kinderen in kwestie meekijken met mama of papa, die het volwassenenjournaal verkiezen.

Naast meekijken met mama of papa hebben kinderen van negen tot tien jaar nog andere motieven om het nieuws te volgen. Kinderen volgen het nieuws om op de hoogte te zijn van actuele gebeurtenissen, omdat ze het nuttig vinden, en/of omdat ze het leuk vinden. Meisjes volgen iets vaker dan jongens het nieuws omdat ze het leuk vinden, terwijl jongens vaker dan meisjes het nieuws volgen omdat ze meekijken met anderen.

Meer informatie?

Wenst u meer informatie over het onderzoek of toegang tot alle resultaten, kan u contact opnemen met Lara Rogiers (lara.rogiers@student.kuleuven.be) of professor Rozane De Cock ‘Rozane.decock@kuleuven.be)

Bibliografie

Referentielijst

Buckingham, D. (1997). The making of citizens: Pedagogy and address in children's television news. Journal of Educational Media, 23, 119-139. doi: 10.1080/1358165970230203 

 

Buijzen, M., Walma van der Molen, J. H., & Sondij, P. (2007). Parental Mediation of children’s emotional responses to a violent news event. Communication Research, 34(2), 212-230. doi: 10.1177/0093650206298070

 

Cantor, J., & Nathanson, A.I. (1996). Children’s fright reactions to television news. Journal of Communication, 46, 139-152. Geraadpleegd via proquest.com

 

D’hanens, K. (z.j.). Televisie: een venster op de wereld? Het nieuws op kindermaat. Krax, 6-9. Geraadpleegd via https://ambrassade.be/sites/default/files/publicatie/bestand/Krax_93___…

 

De Cock, R. (2012). Mediating Flemish children’s reactions of fear and sadness to television news and its limitations. Journal of Children and Media, 6(4), 485-501. doi: 10.1080/17482798.2012.740414

 

De Kock, C. (2012). Kweekvijver ‘Karrewiet’. In De Standaard, 09.01.2012. Geraadpleegd via www.gopress.be

 

De Smaele, H. (2016). Onderzoeksmethoden in de journalistiek: diepte-interview en focusgroepen [cursustekst]. Brussel: KU Leuven.

 

De Wolf, L. (2016, 7 december). “Karrewiet valt in de prijzen in Angoulême. De Redactie. Geraadpleegd via http:/www.deredactie.be

 

Drew, D. G., & Reeves, B. B. (1978). Children and television news. Journalism Quarterly, 57, 45-53, 114. Geraadpleegd via www.researchgate.net

 

Galtung, J., & Ruge, M.H. (1965). The structure of foreign news in the presentation of the Congo, Cuba and Cyprus Crises in four Norwegian newspapers. Journal of peace research, 2(1), 64-90. Geraadpleegd via www.proquest.com

 

Harcup, T., & O’Neill, D. (2001). What is news? Galtung and Ruge revisited. Journalism studies, 2(2), 261-280. doi: 10.1080/14616700118449

 

Harcup, T., & O’Neill, D. (2016). What is news? News values revisited (again).  Journalism Studies, 1-19. doi: 10.1080/1461670X.2016.1150193

 

Hayes, S. C. (1986). The case of the silent dog – verbal reports and the analysis of rules: a review of Ericsson and Simon’s protocol analysis: verbal reports as data. Journal of the experimental analysis of behavior, 45(3), 351-363. Geraadpleegd via https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC1348244/

 

Katz, E., Blumler, J., & Gurevitch, M. (1973). Uses and Gratifications Research. The Public Opinion Quarterly, 37(4), 509-523. Geraadpleegd via jstor.com

 

Kucan, L., & Beck, I. L. (1997). Thinking aloud and reading comprehension research: inquiry, instruction, and social interaction. Review of Educational Research, 67(3), 271-299. Geraadpleegd via http://www.jstor.org/stable/1170566

 

Matthews, J. (2009). ‘’Making it our own’’: BBC newsround professionals and their efforts to build a news agenda for the young. Television New Media, 10, 546-563. doi: 0.1177/1527476409343799

 

McQuail, D. (1988). Mass communication theory: an introduction. London: Sage Publications.

 

Rideout, V. (2016). Measuring time spent with the media: the Common Sense census of media use by US 8- to 18-year-olds. Journal of Children and Media, 10(1), 138-144. doi: 10.1080/17482798.2016.1129808  

 

Schramm, W., J. Lyle, and E. B. Parker. 1961. Television in the lives of our children. Stanford: Stanford University Press.

Slattery, K. L., Doremus, M., & Marcus, L. (2001). Shifts in public affairs reporting of the network evening news: A move toward the sensational. Journal of Broadcasting & Electronic Media, 45, 290-302. doi: 10.1207/s15506878jobem4502_6

 

Smith, S. L., & Wilson, B. J. (2002). Children’s comprehension of and fear reactions to television news. Media Psychology, 4(1), 1-26. doi: 10.1207/S1532785XMEP0401_01

 

Steenacker, L. (2016). De wereld door de ogen van het jeugdjournaal Karrewiet: een kwalitatieve inhoudsanalyse van jeugdjournaal Karrewiet - Trooststrategieën met betrekking tot de aanslagen van Parijs in het jeugdjournaal. KU Leuven. [masterproef]

 

Valkenburg, P. M. (2004). Children’s responses to the screen: A media psychological approach. Mahwah, NJ: Lawrence Erlbaum.

 

Walma van der Molen, J. H., & De Vries, M. (2003). Violence and consolation: September 11th 2001 covered by the Dutch children’s news. Journal of Educational Media, 28(1), 5-19. doi: 10.1080/1358165032000156400

 

Walma van der Molen, J. H., Valkenburg, P. M., & Peeters, A. L. (2002). Television news and fear: A child survey. Communications, 27(2002), 303-317. doi: 03412059/2002/027-0303

 

Walma Van der Molen, J.H. & Van der Voort, T.H.A. (2000a). Children's and adults' recall of television and print news in children's and adult news formats. Communication Research, 27, 132-160. doi: 10.1177/009365000027002002

 

Walma Van der Molen, J.H. & Van der Voort, T.H.A. (2000b). The impact of television, print, and audio on children’s recall of the news: A study of three alternative explanations for the dual-coding hypothesis. Human Communication Research, 26(1), 3-26. doi: 10.1111/j.1468-2958.2000.tb00747.x

 

Wright, J. C., Kunkel, D., Pinon, M., & Huston, A. C. (1989). How children reacted to televised coverage of the space shuttle disaster. Journal of Communication, 39(2), 27-45. doi: 10.1111/j.1460-2466.1989.tb01027.x

 

Hayes, S. C. (1986). The case of the silent dog – verbal reports and the analysis of rules: a review of Ericsson and Simon’s protocol analysis: verbal reports as data. Journal of the experimental analysis of behavior, 45(3), 351-363. Geraadpleegd via https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC1348244/

Universiteit of Hogeschool
Master journalistiek
Publicatiejaar
2017
Promotor(en)
Prof. Dr. Rozane De Cock
Kernwoorden
Share this on: