Een pil voor elke pedofiel?

Onze samenleving denkt in ieder geval dat libidoremmende medicatie dé oplossing is voor het behandelen van zedenplegers. Het gebruik van deze middelen wordt haast als een vanzelfsprekendheid beschouwd, zo blijkt uit recente krantenkoppen als ‘Pedofiel Pieter Ceunen wil zich chemisch laten castreren’, ‘Chemische castratie voor man die kwetsbare personen aanrandde’ en ‘Indonesië straft kindermisbruik met castratie of doodstraf’. Ook de bevindingen uit recent wetenschappelijk onderzoek steunen de combinatie van gedragstherapie en libidoremmende medicatie bij de behandeling van pedofielen. Maar wat doen deze libidoremmers precies? De medicijnen hebben een invloed op verschillende vormen van de seksualiteitsbeleving; zo spelen ze een rol in het orgasme, de frequentie en het plezier van masturberen, de spermaproductie en de seksuele fantasieën. De wetenschap is het echter nog niet eens over de langetermijneffecten van de middelen op de gezondheid van patiënten. Toch is het belangrijk de ingrijpende gevolgen niet te onderschatten en het gebruik ervan met enige voorzichtigheid te benaderen. Deze scriptie werpt een eerste blik op de ervaringen van twaalf pedofielen omtrent het gebruik van libidoremmende medicatie.

Meer na- dan voordelen?

Spontaan zou men denken dat pedofielen vooral negatieve ervaringen zouden hebben met de medicatie. Maar verrassend genoeg blijken de middelen vooral voor positieve ervaringen te zorgen. Ze hebben namelijk een positieve invloed op de psychologische gezondheid en zorgen ervoor dat plegers minder snel boos worden of agressief reageren. Door het inbouwen van een extra veiligheid beschouwen enkele pedofielen hun problematiek als een gedane zaak. Bovendien verdwijnt de drang naar kinderen of het bekijken van kinderporno en verminderen de seksuele fantasieën. Zijn er dan helemaal geen nadelen aan verbonden? Toch wel. De grootste nadelen die worden gerapporteerd zijn de lichamelijke bijwerkingen. Afhankelijk van de gebruikte medicatie kan er sprake zijn van botontkalking, borstvorming, gewichtstoename, ontstekingen in de borst, kortademigheid, vermoeidheid en overmatig zweten. Deze nevenwerkingen kunnen voor moeilijkheden zorgen gedurende dagdagelijkse activiteiten zoals het oplopen van trappen of het werken in de tuin. Daarnaast hebben deze lichamelijke ongemakken een psychologische component, ze brengen namelijk angst, schaamte en verlegenheid met zich mee.

Wat met legale seks?   

“Vroeger had ik met mijn ex-vrouw elke dag seks, zelfs drie keren per nacht. Dan ging ik die wakker maken van hey het is tijd voor mij ik heb goesting”.

Aan iedere pedofiel werd gevraagd om een beeld te schetsen van zijn seksuele activiteiten. Zowel de hoeveelheid masturbatie als het seksueel contact met de partner daalden sinds het nemen van de medicatie, wat schuldgevoelens teweegbrengt binnen de relatie. Bovendien heeft de meerderheid last van erectiestoornissen. Ondanks de invloed van libidoremmers op de seksuele opwinding, vertellen enkelen dat ze nog steeds meerdere keren per week de lakens delen met hun partner. De verminderde zin in seks is niet enkel te wijten aan het gebruik van de medicatie maar ook aan andere factoren zoals de gevangenisperiode, de schuldgevoelens omtrent de gepleegde feiten en de angst om opnieuw fouten te maken. Ondanks de impact van libidoremmers op de seksualiteitsbeleving, is de meederheid van de bevraagde pedofielen tevreden met zijn seksueel leven. Ze vinden het goed dat hun libido wordt afgeremd, aangezien dit de kans op herval doet dalen.

Kiezen tussen de cholera en de pest

“We hebben de keuze gehad tussen de cholera en de pest. Het is ofwel slikt ge uw pillen, ofwel gaat ge terug in de gevangenis zitten”.

De bevraagde mannen ervaren het gebruik van de libidoremmende medicatie niet als een vrije keuze. Bovendien kregen ze te weinig informatie over de werking van de middelen. Zo vrezen enkele mensen dat ze gaan sterven door het gebruik van de medicatie of er kanker van zullen krijgen. Anderen omschrijven de middelen dan weer als een ‘succesverhaal’ en zouden niet meer zonder willen leven. Maar wat gebeurt er als de pedofielen vrijkomen? Nemen ze hun medicatie dan nog wel in? Plegers die positief staan ten aanzien van de medicatie beweren de middelen te blijven nemen voor de rest voor hun leven. Pedofielen met negatieve ervaringen wensen echter te stoppen met de middelen zodra de controle vanuit de hulpverlening wegvalt.

Is medicatie werkelijk dé oplossing?

Is het werkelijk zo simplistisch voor te stellen als een pil voor elke pedofiel? Libidoremmende medicatie heeft een positief effect, dat is duidelijk. Toch kan het niet dienen als standaardbehandeling voor elke pleger en moet het steeds in combinatie met gedragstherapie worden gebruikt. Uit dit onderzoek blijkt dat de medicatie een hulpmiddel is voor veel pedofielen en het hen de kans geeft tot het leiden van een normaal leven. “Zonder libidoremmende medicatie zou het veel minder ontspannend zijn en waarom zou ik kiezen voor een minder ontspannende levensstijl als ik voor een andere levensstijl kan kiezen?”