Effectiveness of Telemedicine-guided home blood pressure and 24h-ambulatory monitoring.
“Big brother” kijkt ook naar jouw bloeddruk
Hoge bloeddruk, een frequent voorkomend probleem
Heb jij je ooit al eens in de situatie bevonden dat je bloeddruk gemeten door de arts veel te hoog blijkt te zijn, daar waar die thuis steeds normaal is? Te hoge bloeddruk is een zeer frequent probleem en men schat dat ongeveer een kwart van de wereldbevolking (1,75 miljard mensen) aan te hoge bloeddruk lijdt.
Hoe gaan we te werk?
De bloeddruk gemeten op de consultatie wordt vandaag nog steeds aanzien als dé referentie voor opsporing, diagnose en behandeling van hoge bloeddruk, ook hypertensie genoemd. Door fenomenen als ‘wittejashypertensie’ (vals hoge bloeddruk op de consultatie) en ‘gemaskeerde hypertensie’ (vals lage bloeddruk op de consultatie) kan de consultatiebloeddruk echter een verkeerde weergave zijn van de eigenlijke bloeddrukwaarde. Deze obstakels kunnen overwonnen worden door gebruik te maken van bloeddrukmetingen dewelke gebeuren buiten het dokterskabinet. Enerzijds, tijdens een 24-uurs ambulante bloeddrukmonitoring (24u-ABDM) zal de bloeddruk automatisch bepaald worden door een toestelletje dat de patiënt gedurende de ganse dag en nacht draagt in zij eigen leefwereld. Anderzijds kan de patiënt gevraagd worden om de bloeddruk zelf te meten; dit wordt thuisbloeddrukmonitoring (TBDM) genoemd. Deze beide soorten bloeddrukmetingen hebben de laatste jaren veel aan interesse gewonnen en worden volgens de huidige richtlijnen van de Europese vereniging van Hypertensie en de Europese vereniging van Cardiologie (ESH/ESC) als complementair aan de consultatiebloeddruk beschouwd. De resultaten, bekomen d.m.v. TBDM, kunnen echter onjuist of onnauwkeurig zijn door een foute zelfrapportage van de patiënt (conventionele-TBDM). Aangezien de patiënt zelf de resultaten moet bijhouden in een tabel kan er bij het overschrijven van de gemeten waarden soms een onbewuste fout sluipen. De patiënt kan ook lagere waarden noteren dan in realiteit gemeten zijn uit schrik om slecht over te komen naar de dokter, uit schrik dat de behandeling niet volstaat, enz. De patiënt geeft soms ook valse hogere waarden, juist omdat hij denkt dat de arts hierdoor meer aandacht aan zijn behandeling zal besteden. Om deze redenen werden er nieuwere technieken ontwikkeld, zoals TBDM met automatisch opslaan van de BD. Dit wil zeggen dat de patiënt de metingen niet meer hoeft te noteren, maar dat de waarden opgeslagen blijven in het toestel. Recent is er ook de telegeneeskunde-geleide TBDM (tele-TBDM). Hierbij worden de BD-waarden automatisch verzonden van de plaats van meting bij de patiënt naar de computer in het dokterskabinet d.m.v. een telefoonverbinding, een modem of het internet. Hierdoor is een foute rapportage quasi niet meer mogelijk. Bovendien heeft men vastgesteld dat door het gebruik van tele-TBDM de therapietrouw van de patiënt in belangrijke mate toeneemt. Actueel beschouwt men 24u-ABDM en TBDM als evenwaardig en hanteert men dezelfde referentiewaarden voor beide meetmethoden. In de literatuur zijn er echter weinig vergelijkende studies gebeurd waar er een directe vergelijking tussen beide meetmethoden is gebeurd. Bovendien toont een literatuurstudie dat slechts 2 onderzoekers tot nu toe gebruik gemaakt hebben van de modernere tele-TBDM in de vergelijking met 24u-ABDM en dat er verder toch een discrepantie bestaat tussen de bekomen resultaten van beide meetmethoden.
De vraag die zich stelt: “Is de meting van de bloeddruk buiten het dokterskabinet even betrouwbaar als de meting door een arts in het dokterskabinet voor de diagnose, de evaluatie en de opvolging van de behandeling van hypertensie?”.
Klinische studie
Om dit te onderzoeken hebben we een klinische studie uitgevoerd bij 46 proefpersonen, waaronder 15 vrijwilligers met een normale bloeddruk en 31 patiënten die behandeld werden wegens hypertensie. Bij alle deelnemers werd tweemaal met 1-maand interval hun bloeddruk gemeten op de volgende manieren: de consultatiebloeddruk (telkens 3 bloeddrukmetingen door een arts in het dokterskabinet), een 24u-ABDM (= de bloeddruk gemeten gedurende 24 uur met metingen om de 15 minuten overdag en om de 30 minuten ’s nachts) en tele-TBDM (= de bloeddruk gemeten gedurende 7 opeenvolgende dagen, thuis, door de patiënt met 3 ochtend- en 3 avondmetingen). De bloeddruk werd altijd gemeten volgens de huidige richtlijnen van de ESH/ESC.
Er werden geen significante verschillen gevonden tussen de drie verschillende meetmethoden. Daarenboven bleek de bloeddrukcontrole (= het percentage van bloeddrukwaarden onder de door de ESH/ESC bepaalde drempel van hypertensie), variërend tussen 46% en 67%, vergelijkbaar tussen de drie verschillende meetmethoden en nam de bloeddrukcontrole zelfs significant toe tijdens de tweede meetperiode, ongeacht de gebruikte meettechniek. Bovendien bleek er een zeer goede overeenkomst tussen de beide meetmethoden die gebruikt werden buiten het dokterskabinet (24u-ABDM en tele-TBDM). De proefpersonen die deelnamen aan de studie verkozen de tele-TBDM boven de andere meetmethoden voor een verdere opvolging van de behandeling van hun bloeddruk.
Wat hebben we hieruit geleerd?
Als conclusie kan gesteld worden dat er geen significante verschillen waren in de effectiviteit van de drie verschillende meetmethoden om enerzijds de bloeddruk te meten en anderzijds de bloeddrukcontrole te evalueren, tenminste als de bloeddruk op een gestandaardiseerde wijze gemeten wordt en de richtlijnen gerespecteerd worden.
Hieruit blijkt dat we niet steeds naar het dokterskabinet moeten gaan voor de opvolging van een te hoge bloeddruk, maar dat er ook eenvoudige, even betrouwbare, meetmethoden bestaan waarbij de talloze patiënten met hypertensie door thuismetingen kunnen opgevolgd worden.
