Making the invisible visible

De voorbije jaren is veel literatuur verschenen aangaande outsourcing van informatietechnologie (IT) naar India. Veel van deze publicaties zijn echter gebaseerd op globale of Amerikaanse tendensen. Daarom wordt de focus van dit werk gelegd op de situatie in België. Het doel van dit onderzoek is na te gaan of de outsourcing-hype ook effectief bij Belgische bedrijven leeft.

Om een grondig beeld te kunnen schetsen, werd eerst een uitgebreid literatuuronderzoek verricht. Slechts met de nodige achtergrondinformatie kan een gevalstudie worden aangevat. Na uitgebreid onderzoek werd beslist een selecte groep bedrijven te interviewen. Hierdoor konden deze bedrijven grondiger worden geanalyseerd. Als aanvulling hierop werd een beknopte mailing verstuurd naar 100 bedrijven.

Naar aanleiding van onze majorkeuze voor Europees en Internationaal Ondernemen leek het ons interessant om een ‘onzichtbare’ en niet voor de hand liggende export uit te diepen, namelijk de export van IT. Onze voorkeur ging uit naar een praktijkonderzoek waar we met de bedrijfswereld in contact kwamen. In tegenstelling tot het cijfermatig onderzoeken en weergeven van export vinden we dat een field research een belangrijke meerwaarde geeft aan dit werk. De grootste moeilijkheid hierbij schuilde echter in het contacteren van de verschillende bedrijven. Ondernemingen staan niet te springen om tijd vrij te maken voor studenten en hun thesisonderzoek. Desondanks zijn we er in geslaagd om een, naar onze mening, waardevolle doorlichting te realiseren.

Het resultaat van dit onderzoek leidt tot de volgende bevindingen. Deze zullen voor vele bedrijven een antwoord bieden op de prangende vraag of ze al dan niet geschikt zijn om zich op de Indische markt te storten.

Een eerste belangrijke bevinding die we uit ons onderzoek kunnen afleiden heeft betrekking tot de grootte van de onderneming. Het gemiddelde Belgische bedrijf is te klein om de organisatie van outsourcing in goede banen te leiden. Niet enkel de interviews maar ook de mailings bevestigden dit. De beste strategie die Belgische bedrijven kunnen toepassen bij outsourcing van taken naar India, is een samenwerking opstarten met een Indisch bedrijf van dezelfde omvang. Op die manier wordt het probleem van personeelsverloop binnenshuis vermeden en is men zeker van een 100 procent gefocuste aandacht van het externe bedrijf. Immers, wanneer men klant is van een groot Indisch bedrijf, is de kans aanzienlijk dat zij voorrang geven aan de voornamere klanten. Op die manier zal het kleinere Belgische bedrijf niet de service krijgen die men eigenlijk verdient.

Het tweede besluit heeft te maken met de noodzaak van outsourcing. Zowel in de literatuur als in de interviews werd duidelijk dat bedrijven verplicht zijn te outsourcen wanneer ze voldoende groot zijn. Vandaag de dag is het doel van outsourcing niet langer het bekomen van een competitief voordeel, maar eerder een zoektocht naar competitieve ‘gelijkheid’. Als een onderneming niet wil achterblijven ten opzichte van zijn concurrenten is men genoodzaakt om mee op de outsourcingtrein te springen.

Men kan zich afvragen waar de grens exact ligt tussen ‘te kleine’ bedrijven en bedrijven die ‘groot genoeg’ blijken om outsourcing van IT naar India te verzorgen. De zoektocht naar het antwoord op deze vraag werd niet opgenomen in deze thesis en kan bijgevolg het onderwerp zijn van verder onderzoek.