De behoeftes van 50-plussers ten opzichte van gsm-toestellen

Senioren hebben schrik van “coole” gsm!   

Geen enkele senior wil er een, zo’n coole gsm met de laatste hightech snufjes erop. Maar waarom? Willen zij inderdaad zoals iedereen aanneemt gewoon een gsm met grote toetsen en een duidelijk scherm? Of zou het kunnen dat ze gewoon verkeerd begrepen zijn? Zou het kunnen dat de markt hen volledig verkeerd benaderd? De conclusies van een eindejaarsscriptie van de UHasselt laten dit alleszins doorschemeren.

Voorgaande vragen vormden de drijfveer achter de scriptie “De behoeftes van 50-plussers ten opzichte van gsm-toestellen” door Davy Schroyen van de UHasselt. De conclusies waren grotendeels te verwachten, maar toch kwamen enkele onverwachte vaststellingen uit de bus.

Het onderwerp zelf is actueler dan ooit. De vergrijzing staat om de hoek en elke industrietak is zich al stilletjes aan het opmaken om mee te kunnen surfen op de grijze golf én om deze te verzilveren.



Aan de andere kant kan men ook niet naast het belang van nieuwe technologieën kijken. Stilaan ruilen we allemaal onze klassieke tv in voor een trendy flatscreen, walkmans zijn uit het straatbeeld verdwenen kort na de intrede van de o zo kleine mp3-speler en ook de dvd-recorder staat op het punt om zijn voorganger, de videorecorder, de genadeslag te geven.

Nu de markt voor al die nieuwe dingen stilaan vol geraakt –wie heeft tenslotte nog geen gsm of mp3speler– gaan de producenten op zoek naar manieren om de nieuwe speeltjes van gisteren om te bouwen naar de speeltjes van morgen. Gsm's kunnen ineens ook foto’s nemen, ze komen zelfs met een mp3- en radiofunctie. Om het nog leuker te maken hebben we nu ineens zakcomputers die ook een gsm zijn en in verregaande gevallen zelfs gsm’s met een “roze agenda”, die vrouwen tijdig alarmeert als die vervelende periode van de maand er weer aankomt. Ongetwijfeld binnenkort opgevolgd door de “rode agenda” die mannen alarmeert wanneer die periode voor hun vriendin of vrouw weer aanbreekt.

Als je dan even beseft hoeveel moeite de gemiddelde 50-plusser al kan hebben met het instellen van zijn videorecorder of met het versturen van een tekstberichtje, kan je je terecht afvragen wat deze mensen gaan doen als ze ooit zo'n hightech gsm in handen krijgen.

En is dat een situatie die ooit gaat gebeuren? Ja, want de gewone gsm blijkt uit de markt te verdwijnen, merkte de onderzoeker op. Als je een gewone gsm wil, die alleen belt en soms een berichtje stuurt, dan zit je vast op de goedkope toestellen die vaak naast de prijs, ook op design en gebruiksgemak laag scoren.

Vervelend voor al die 50-plussers die in vele gevallen eigenlijk nooit een gsm wilden. Van de 24 testpersonen was er niemand die zelf eentje had aangekocht. Vaak bleek het traditionele verhaal van de kinderen die hun oud toestel dumpten bij de ouders of een nieuw toestel dat hen opgedrongen werd, vermomd als een geschenk, de reden achter het eerste toestel te zijn. De enkelingen die niet op deze manier een toestel hadden gekregen, hadden er eentje via hun werkgever in de handen geduwd gekregen.

Alle testpersonen gaven wel toe dat eens ze de gsm een tijdje gebruikt hadden, ze het toestel niet meer konden missen. Dus wanneer hun eerste gsm het begaf, gingen ze op zoek naar een nieuwe. Vaak kregen ze een tweedehandstoestel van een familielid, maar als ze dan toch naar de winkel moesten wisten ze waar ze naar zochten. Het cliché werd bevestigd, ze wilden een simpele gsm zonder hightech snufjes. Toch blijkt de mythe niet volledig te kloppen. De nieuwe trend van “senioren-gsm” blijkt niet in goede aarde te vallen. Naast de prijs van deze toestellen –een senior geeft niet graag meer dan 100 euro uit aan zijn gsm– vinden de senioren deze vaak niet geschikt voor hun leeftijd en meer toepasselijk voor mensen over de 75 à 80. Ze worden immers niet graag herinnerd aan hun leeftijd en de kwaaltjes die ermee gepaard gaan.

Opvallend is dat de senioren een onderscheid maken tussen een grote aankoop zoals een tv en die van een gsm, dit in contrast met de aankoop van een gsm amper 10 jaar geleden. De gsm is afgezakt van een luxeproduct naar een gewoon item en soms zelfs een wegwerpproduct.

Verder zijn senioren gewoontebeestjes, ze leren één keer met een gsm om te gaan en willen het bij één keer houden. Wisselen van gsm-merk is dan vaak ook uit de boze aangezien elke producent een ander bediening heeft voor zijn toestellen. Gsm-producent Nokia bleek veruit de favoriet te zijn, hoewel de recente wijzigingen in design en toetsenbord bij Nokia niet in dank afgenomen werden.

Een ander gerucht dat bevestigd wordt is die van het belang dat senioren geven aan de mening van jongere familieleden. Hoe ouder men wordt, hoe meer men vertrouwen blijkt te hebben in jongere familieleden. Sommigen laten de aankoop zelfs volledig over aan hun kinderen. De jongste senioren doen echter zelf nog wel enig research. Vooral zij die toegang hebben tot het internet of magazines zoals Test-Aankoop blijken zelf toch nog wel wat na te kijken voor ze een gsm kopen. In alle eerlijkheid geven we toe dat er onder de senioren die sociaal actief zijn, vaak ook goed geïnformeerde kopers zijn.

Toch bleek de mythe rond senioren en gsm’s een grote fout te bevatten. Het is niet zo dat de senioren niets hebben aan een gsm, ze denken dit alleen maar. Elke senior gaf toe dat eens ze de gsm vast gebruikten er een aantal voordelen duidelijk worden waarvan zij eerst niet bewust waren, zoals contact met de kleinkinderen of bereikbaar zijn in noodgevallen.

In een verder gezet onderzoek werden een aantal van de testgebruikers geconfronteerd met een “moderne” gsm (het toestel kon openklappen) en “hightech” bluetooth oortje. Hoewel er eerst een duidelijke aarzeling was, waren de resultaten verbluffend. De “moderne” gsm bleek maar iets meer te kosten dan hun toestel en toch een veel beter scherm en toetsenbord te hebben.

Bij het Bluetooth oortje, een draadloos oortstuk met micro, was de aarzeling nog groter. De reactie was echter nog veel positiever. Het toestel bleek een antwoord te zijn op gehoorproblemen. Daarnaast bleek het handenvrij bellen dankzij het oortje enorm gewaardeerd te worden.

Maar als deze producten beantwoorden aan de behoefte van de senioren, waarom gebruiken ze deze dan niet? Wel, de “senioren-gsm” werd niet aanvaard omdat de senioren zich niet aangesproken voelden door de reclame er rond en het imago dat deze opwekt. Voor de moderne technologieën is het probleem hetzelfde, ze willen niets weten van het imago dat de producenten aan hun producten koppelen. De gemiddelde senior wilt geen product dat geprofileerd wordt als “trendy”, of “modieus”. Ze zoeken in reclame naar kenmerken zoals “functioneel”, “eenvoud” en “duurzaam” zonder een koppeling aan een leeftijdsgroep.

Maar zolang de producenten dit niet inzien, zullen zij hun producten consequent verkeerd blijven positioneren en zich blindelings richten op het steeds kleiner wordende jonge gedeelte van de markt, terwijl ze het steeds groter wordende grijze gedeelte mislopen.