De weg naar een nieuwe baan
De weg naar een nieuwe baan
Welke moeilijkheden ondervindt een werkzoekende bij zijn zoektocht naar een nieuwe baan en wat kan er binnen de Jobclub aan gedaan worden?
Werkloosheid…de media heeft het er regelmatig over. De cijfers, de verschillen doorheen het jaar, …het zijn enkel statistische gegevens. Ze vertellen niets over de redenen van werkloosheid en nog minder over mogelijke oplossingen.
Er zijn mensen en instanties die zich inzetten om naar dergelijke oplossingen te streven. Wanneer er grote bedrijven in moeilijkheden raken en hun faillissement moeten aanvragen, cfr. Renault en Sabena, wordt er aandacht besteed aan deze mensen.
Naast grootschalige projecten heeft de Vlaamse Dienst voor Arbeidsbemiddeling & Beroepsopleiding (VDAB) een meer kleinschalig initiatief dat hulp biedt aan werkzoekenden namelijk de Jobclub. Je leert er de verschillende facetten van het solliciteren en wordt vervolgens begeleid bij het effectieve solliciteren.
Maar zoals steeds is er een betere afstemming van aanbod op vraag mogelijk en misschien gewenst. Vele onderzoeken gaan uit van het standpunt van de werkgever met andere woorden de arbeidsmarkt. Zelden wordt de stem van de werkzoekenden gehoord en beluisterd. Een kleinschalig onderzoekje was binnen het kader van een beroepsstage dan wel op zijn plaats.
Het onderzoek lijkt soms met verwijten te gooien naar de werkzoekenden maar dat is in geen enkel geval zo bedoeld. Ik ben van mening dat iedereen medeverantwoordelijkheid heeft voor zijn eigen situatie. Ik wens een evenwicht te bereiken tussen een slachtofferrol en een schuldmodel dat alle schuld bij de werkzoekende legt.
Uit informele gesprekken met werkzoekenden blijkt onder andere dat ze niet geneigd zijn een grote afstand af te leggen naar hun werkplaats. Dit is geen verwijt maar de weerspiegeling van de huidige maatschappij. Alles moet zo makkelijk mogelijk zijn, een opmerking die geldt voor werkenden en niet-werkenden. Een voorbeeldje hiervan zijn de ouders aan de scholen. Elke morgen zouden ze de school bijna inrijden met de wagen om zo weinig mogelijk afstand te lopen.
In dezelfde lijn liggen de hoge loonsverwachtingen van sommige werkzoekenden. Sommigen verwachten te veel en te makkelijk. Mensen vergeten dat ze opnieuw beginnen en dat ze wat moeten inboeten aan verwachtingen en eisen. Het loonzakje van weleer komt niet meer terug en dat is voor sommigen moeilijk te aanvaarden.
Het onderzoek bevatte één zeer belangrijke vraag namelijk Wat zijn volgens jou de redenen waarom je niet makkelijk aan een baan raakt? Deze vraag brengt interessante antwoorden met zich mee. Opvallend was het probleem van de leeftijd en de ervaring. De werkzoekende ervaart zijn oudere leeftijd als reden waarom hij niet aan een baan raakt.
Anderzijds is het gebrek aan ervaring voor de jongeren een probleem. Een probleem dat enkel kan worden verholpen door iemand die hun tóch een kans geeft. Je kan je de vraag stellen of die werkgevers alles konden wanneer ze aangeworven werden. Zij lijken zich niet te herinneren dat er ooit iemand geweest is die hem of haar een kans gegeven heeft zich te ontplooien en te bereiken wat ze nu hebben.
Vele werkzoekenden geven redenen als ‘een dergelijke job die ik zoek is moeilijk te vinden’ en ‘er zijn teveel werkzoekenden voor te weinig jobs’. Een reden om zich achter te verschuilen of werkelijkheid waar aan het aanbod van jobs moet gewerkt worden? Ik ken het antwoord niet en dat was nooit mijn bedoeling. Mijn idee was op kleinschalig niveau een mening en misschien een verandering te bekomen om op die manier mijn cliëntsysteem te helpen.
In een bescheiden vergelijking met een onderzoek van Ellen Verbelen, afgestudeerd aan de Katholieke Hogeschool Leuven, werd duidelijk dat de Jobclubleiders een vrij goed beeld hebben over wat de Jobclubleden als hindernissen ervaren. Het toont aan dat de aanwezige problemen zichtbaar zijn zowel voor de werkzoekenden als de Jobclubleiders.
Maar alles is voor verbetering vatbaar en zo ook mijn stageplaats, de VDAB Jobclub te Vilvoorde. Mijn voorstellen zijn uiteraard niet bindend of beledigend. Het is een vriendelijk en beleefd advies naar hoe de Jobclub beter zou kunnen functioneren. Het gaat over personeelbezetting, contacten met andere initiatieven en infrastructuur van de Jobclub. Ik hoop dat ik op deze manier mijn steentje kan bijdragen tot een betere hulpverlening naar de werkzoekenden toe.
Christine Deneyer
