Gezondheidspromotie voor de moderne student in het hoger onderwijs

Gezondheidspromotie voor de moderne student in het hoger onderwijs
Elise Daemen

« Vroeger ging men op zoek naar de zin van het leven, later werd dat het geheim van de liefde. Al wat men nu nog zoekt, zijn Pokémons. »

We leven in een tijd van maakbaarheid en perfectie. Iedereen moét gelukkig en succesvol zijn, meer nog: het moet aantoonbaar zijn. Dankzij social network sites als Facebook en Instagram kunnen we het concrete bewijs leveren en werkelijk scoren in onze prestatiemaatschappij.
Scoren… dat is iets waar -voornamelijk- studenten al langer mee vertrouwd zijn. Niks nieuws, of was het vroeger beter?

PRESTATIEDRUK?
In onze huidige maatschappij heeft spiritualiteit en religie dat eerder tot het abstracte behoort, plaats moeten maken voor concrete sensaties en genot. «The sky is the limit» en «YOLO (you only live ones)» willen het levensmotto vormen van de moderne mens.
Daar waar men vroeger op zoek ging naar de zin van het leven en later naar het geheim van de liefde, lijkt men nu op zoek te zijn naar Pokémons.
Surfend aan grote snelheid van de ene naar de andere kick, lijken we de bodem te verliezen en de kleine dingen in het leven niet meer te waarderen.
Daarbij gaan we noodgedwongen(?) massaal op zoek naar een nieuwe vorm van zingeving. Yoga en andere exotische meditatievormen waren nog nooit zo populair. Begrippen als ‘me-time’ en ‘kwali-tijd’ werden ondertussen uitgevonden.

STUDENTEN
Ik stelde mezelf de vraag welke impact deze zogenoemde ‘postmoderne maatschappij’ heeft op een publiek waaraan sinds het begin der tijden hoge verwachtingen worden gesteld: de studenten.
Ervaren studenten in het hoger onderwijs meer prestatiedruk dan pakweg 20 jaar geleden? Wat is op socio-emotioneel vlak het resultaat van globalisering, met name de bachelor-masterstructuur? Bezorgt digitalisering ons stress of moeten we het digitale tijdperk dankbaar zijn? Is er sprake van individualisme of maakt de smartphone de student socialer?

EMOTIONEEL WELZIJN ALS DOEL
De mogelijks socio-culturele invloed op het welzijn van de student is een interessant gegeven. Echter, als professionele bachelor in het onderwijs en -op het moment van het schrijven van de scriptie- een psychiatrische verpleegkunde in spé, wilde ik deze gedetailleerde vragen praktisch benaderen.
Filosofische vragen liet ik daarom in het midden en ‘de’ maatschappij veranderen was niet aan de orde.

Eventuele problemen waarmee studenten te kampen krijgen, zag ik als een referentie voor het welzijn van de moderne student.
Een literatuurstudie van de specifieke noden gaf mij hanteerbare informatie. De gezondheidspromotie -het meest optimistische onderdeel van de gezondheidszorg- kan via preventie en promotie tegemoetkomen aan die noden.

Na de literatuurstudie, deed ik dan ook in een tweede deel van de bachelorproef een eigen voorstel vanuit socio-cultureel perspectief. Ik buigde de felbekritiseerde kenmerken van onze prestatiemaatschappij om en zette hen in als troef om op een verrassende manier te streven naar emotioneel welzijn bij de moderne student in het hoger onderwijs.

Het werd een ‘Manama in Succes’ !