De private veiligheidszorg op de luchthaven: een rechtsvergelijkend onderzoek tussen België en Nederland
Elisa
Lingier
- De laatste decennia heeft de private veiligheidssector een explosieve groei gekend. Dit leidt dan ook tot een toenemende aandacht voor private bewaking en beveiliging vanuit de wetenschappelijke wereld. Desondanks is er nog nauwelijks onderzoek verricht naar de manier waarop de bewakingssector zijn rol vervult op de luchthaven. Nochtans staat deze sector in om de veiligheid en de noden van de burger te verzekeren op de luchthaven. Daarnaast is ook de manier waarop bewakingsagenten zelf worden gecontroleerd nog een redelijk onbekend onderzoeksterrein ondanks dat dit gegeven recent in de media aan bod kwam. Het doel van dit onderzoek is daarom enerzijds de regulatie van het beroep van bewakingsagenten op de luchthaven in kaart te brengen en anderzijds wordt er nagegaan welke instanties bevoegd zijn voor de proactieve en reactieve controle bij de uitoefening van dit beroep. Aan de hand van een functioneel rechtsvergelijkend onderzoek tussen België en Nederland wordt er getracht een beter inzicht in de Belgische en Nederlandse situatie omtrent de bevoegdheden en het toezicht op de private bewakingsmaatschappijen te bekomen. Zowel België als Nederland hebben een gelijkaardige historische ontwikkeling meegemaakt op vlak van de wetgeving rond private bewaking. Daarnaast zijn beide landen onderhevig aan de Europese verordeningen omtrent de beveiliging van de luchtvaart. Hierdoor zijn de bewakingswerkzaamheden op vlak van de controle van passagiers en handbagage gelijklopend. Op vlak van het proactief en reactief toezicht zijn er echter wel verschillen merkbaar. Enerzijds onderscheiden de landen zich op vlak van opleiding, achtergrondonderzoek en het legitimatiebewijs. Anderzijds zijn er verschillende instanties verantwoordelijk voor het toezicht op de private veiligheidssector in beide landen.
