In de periode tussen de uitvinding van het bewegende beeld en de uitvinding van de televisie consumeerden mensen hun nieuws via de krant, de radio of het minder gekende filmjournaal. Deze laatste was een soort actualiteitsoverzicht dat in de bioscoop te bezichtigen viel. Soms als voorprogramma van een langspeelfilm, soms als main act. Maar met de komst van de televisie (jaren ’60-’70) werd de neergang van deze filmjournaals ingezet.
Toch duurde het tot 1994, nu exact 25 jaar geleden, vooraleer het doek viel over ons ‘nationale’ filmjournaal, genaamd Belgavox.
In deze scriptie zocht ik uit hoe het komt dat dit Belgische filmjournaal nog zo lang bestaan heeft. Of beter, waarom men het zo lang heeft laten bestaan.