Hoewel de MeToo-beweging al sinds 2017 actief ijvert voor betere omstandigheden in de cultuursector, blijkt deze problematiek nog steeds branded actueel, met de open brief van dansers gericht aan Jan Fabre als een van de meest besproken gevallen. De professionele danssector bevindt zich namelijk in een bijzonder kwetsbare positie. Want hoe stel je grenzen in een job waarbij het lichaam hét instrument is? Om dit te beantwoorden werd er met een kwalitatief onderzoek dieper ingegaan op hoe jonge vrouwelijke professionele dansers hun grenzen opstellen vanuit de complexe interactiestructuur in de danswereld.

De schoonheid van verval.Alles is tijdelijk. Spijtig genoeg ziet onze maatschappij dit niet altijd. In mijn scriptie ging ik op zoek naar de schoonheid van verval. Meestal verzetten we ons tegen verval, tegen de dood. Toch voelen we er ons ook vaak toe aangetrokken. Hoe kan verval acceptabel worden en zelfs mensen aanspreken, aantrekken? Ik ging op zoek naar een antwoord op deze vraag. De ruïne staat in dit onderzoek centraal.Vanuit mijn perspectief als toekomstige interieurarchitecte, ging ik op zoek naar de toekomst van de ruïne.