De Arabische Lente in Amerikaanse fictie literatuurStel je voor: je bent schrijver, je zet je neer aan de schrijftafel en begint te piekeren over een mogelijk onderwerp voor je nieuwe boek. Waarover zal je schrijven? Een middeleeuws episch verhaal, een shakespeareaanse tragedie, misschien wel een meeslepende detective? Nog een andere mogelijkheid is putten uit het dagelijkse leven, schrijven over zaken die kort geleden plaatsvonden of nog steeds aan de gang zijn op het moment dat je als schrijver de pen op papier zet. Dat is exact wat de Amerikaanse auteurs David Lender en G.

Tahrir voorbijEen ruimtelijke lezing van de Egyptische revolutie in Caïrodoor Lize Nevens & Laure De VroeyWanneer in januari 2011 de Egyptische revolutie op gang getrokken wordt met betogingen in verschillende grote steden, betekent dit de start van een 18-daagse protestbeweging waarvan niemand op dat moment de gevolgen kan overzien. Aan een razend tempo verspreidt het revolutionaire virus zich door het land, met als spilpunt het beroemde Tahrirplein, centraal gelegen in Downtown Caïro. Hier wordt het volk verenigd in slagkrachtige slogans - ‘Hubz! Hurria! Adala-agtimaiah!’ (Brood! Vrijheid!

“Europese ondersteuning van Egyptische democratisering ontoereikend”GENT  Aan de Universiteit Gent is een nieuw onderzoek verschenen dat de Europees-Egyptische relaties evalueert in het licht van de Arabische Lente. Opvallend hierbij is dat het onderzoek erg kritisch is voor de EU. Zo wordt de te eenzijdige focus van Europa op economische groei en de slechte relaties met plaatselijke politieke organisaties aan de kaak gesteld.Tekortkomingen ondanks retoriekHet onderzoek verscheen al in juli via de vakgroep EU-studies van de Ugent, maar werd nu pas door de media opgepikt.

Televisiejournaals mijden sociale media tijdens Arabische LenteJournalisten maakten bitter weinig gebruik van sociale media tijdens de berichtgeving over de Arabische onlusten van 2011. Dat schrijft een studente van de Universiteit Antwerpen in haar masterproef. Een derde van het materiaal dat de Vlaamse omroepen gebruikten om de conflicten in beeld te brengen was gedeeltelijk van burgers afkomstig.