De achterstelling van allochtonen in de zorgsector is in zowat alle Westerse landen een vooraanstaande problematiek. Taalkundige, sociaal-culturele en diverse barrières gaan ten koste van een efficiënte en kwalitatieve zorgverlening en dialoog.

 
Mijn man heeft een relatie met Aïsha Kandisha:
cultuurduiding in de geestelijke gezondheidszorg
 
“Allochtonenkliniek opent weldra de deuren.” Deze boodschap was eind september 2010 in de media te horen over een Nederlandse kliniek die zich hoofdzakelijk richt op Turkse patiënten. Reden voor de opening is dat allochtone patiënten zich vaker onbegrepen voelen: niet alleen de taal vormt een probleem, maar ook culturele verschillen raken niet overbrugt, aldus de oprichters van de Nederlandse polikliniek. In België loopt het nog niet zo’n vaart.