Deze scriptie bevat een analyse van twee klassieke tragedies: de Iphigeneia in Aulis van Euripides enerzijds uit de 5de eeuw voor Christus, anderzijds de Iphigénie van Racine uit de 17de eeuw. Aan de hand van de theorie van René Girard over het mensenoffer, wordt de moord op de jonge maagd binnen beide stukken geduid.