Hoe ga je vandaag de dag om met de fysieke restanten van een oorlogsverleden? Passen deze nog in ons huidig landschap of moet er ruimte gemaakt worden voor elementen die wij vandaag net nodig hebben zoals meer groen en bossen?

De meeste volwassen nieuwkomers in Vlaanderen moeten verplicht een cursus Maatschappelijke Oriëntatie volgen in het kader van hun inburgeringstraject. Deze scriptie onderzoekt wat de rol is van geschiedenis, erfgoed en herinneringseducatie in deze lessenreeks en in welke mate dit mee vormgeeft aan een burgerschap.

In dit werk wordt de dakstructuur van de Shwedagon Pagoda in Yangun (Myanmar), de grootste gouden tempel ter wereld, onderzocht. Het goud dat op koper verlijmd wordt delamineert en moet dusdanig iedere vijf jaar vervangen worden. In deze scriptie wordt worden technieken uit de materiaalkunde gebruikt om de oorzaak van deze delaminatie te achterhalen en moleculen te zoeken die interageren met zowel goud als koper, om zo een geschikte lijm te kunnen samenstellen.

Geschiedenis van de technieken en idealen binnen de kunstrestauratie en -conservatie, specifiek over de conservatie en restauratie van schilderkunst in België ca. 1880-1920.

In mijnbouwconflicten wordt het verleden op een verschillende manier geïnterpreteerd door de verschillende belangengroepen, dat heeft ook implicaties voor de visies op de toekomst. Deze scriptie gaat over het mijnbouwconflict in de stad Cerro de Pasco.

Structurele jongerenwerkingen in Vlaamse musea schieten als paddenstoelen uit de grond, maar hoe participatief en co-creatief gaan ze te werk? Ontdek in dit onderzoek niet enkel de structuur en inhoud van zo'n structurele jongerenwerking, maar ook hun toekomst in het Vlaamse landschap.

Een onderzoek naar de UNESCO Conventie uit 2003 over het borgen van immaterieel cultureel erfgoed. In welke mate is deze geïmplementeerd in het onderwijs in Vlaanderen?

Een nieuw iconoclasme doet zijn intrede. Als zelfverklaarde mijlpalen in de geschiedenis en de
publieke ruimte worden symbolen van een geromantiseerde en eurocentrische visie op het
koloniaal verleden steeds meer onderhevig aan aantasting, bevraging en verwijdering. Als het
ware houden deze controversiële objecten een spiegel voor de ogen van de dagelijkse slenteraar.
In dit onderzoek is er gepoogd antwoord te krijgen op de hedendaagse relevantie van koloniale
monumenten in de openbare ruimte. Als centraal voorbeeld voor deze intentionele
memorerende monumenten worden de beeltenissen van Leopold II onder de loep genomen.
Hoewel deze objecten het tegenovergestelde van dekolonisatie symboliseren vormt deze
verhandeling geen betoog voor de aantasting of verwijdering van dergelijke monumenten.
Integendeel, het beheer en behoud van dergelijke monumenten in functie van
demonumentalisering en remythologisering geniet de voorkeur. Door herdefiniëring wordt
getracht een gemeenschappelijk koloniaal erfgoed en verleden na te streven.
De controversiële objecten omvatten, als voorbeelden van traditionele canonieke kunst, actuele
problematiek en hedendaagse relevantie. Als communicatiemiddel en metonymie van protest
stelt het koloniaal monument zichzelf aan de kaak. Dusdanig capteert het, als geval van
hedendaagse kunst, twee tegengestelde waarheden. Het object zelf als monument en pure vorm
van kolonialisme en het subject als strijd om de zuivere waarheid tussen de onderdrukker en de
onderdrukte. In dit onderzoek wordt getracht na te gaan of deze tegenstrijdige uitingen elkaar
in het object kunnen opheffen. Hierbij wordt een onderscheid gemaakt tussen twee
verschijningen die de standbeelden van Leopold II aannemen. Met name dat van een
intentioneel memorerend monument en dat van een koloniaal monument als readymade. Deze
nemen respectievelijk een amplische en een ciselante of beitelende fase aan.
De toestand van de mens verpersoonlijkt zich in het koloniaal monument als ongehoorzame
readymade. Het ziet zichzelf vervat in de terugkerende object-subject dialectiek die het beleeft.
De conclusie is dat de classificatie en criteria van een readymade ondersteuning biedt voor de
uitlijning van de maatschappelijke en politieke dilemma’s die de objecten meedragen. De inzet
is nog steeds de macht over tijd en ruimte. Het biedt een alternatieve werkwijze voor de
spektakeldemocratie waarin politiekers voor figuranten spelen en politieke correctheid als
illusie voor gelijkheid wordt gehanteerd. Als tweede verschijning nemen kunstenaars in dit
schouwtoneel de rol van burger-betoger op. Doormiddel van additivisme wordt er gemedieerd
tussen de verschillende actoren. Dit moet voldoen aan het erfgoedbeleid maar mag niet meer
als crimineel worden aanzien.

In deze bachelorproef werd onderzocht of Computer Vision API’s zoals Clarifai, Google Cloud Vision of Microsoft Computer Vision gebruikt kunnen worden om museummedewerkers te ondersteunen bij het beschrijven van cultureel-erfgoedobjecten. Het registreren van beelden vraagt immers veel werk. Computer Vision API’s zijn sneller dan menselijke registratoren en kunnen een inhaalbeweging realiseren. Die API’s worden echter getraind met hedendaagse beelden waardoor het niet geweten is hoe goed ze zijn in het beschrijven van historische beelden.

Een onderzoek naar de betekenis van de Marokkaans-joodse identiteit voor Marokkaanse joden die in België of Nederland wonen. Aan de hand van zeven diepte-interviews met Marokkaanse joden van verschillende leeftijden en geslacht wordt getracht een antwoord te vinden op deze onderzoeksvraag.

Deze scriptie onderzoekt de speelmogelijkheden van de Rederijkerskamer De Goudbloem uit Sint-Niklaas. Dit
op basis van De heylighe Genoveva uit het zeventiende-eeuwse verzamelhandschrift K.O.K.W. (nr. 269)

Mijn scriptie onderzoekt hoe hedendaagse Arabische science ficiton wordt gebruikt door schrijvers om op een allegorische manier kritiek te uiten op hun huidige maatschappij.

Onderzoek naar de bruikbaarheid van Byzantium als lesonderwerp. Tevens zijn er rondom dit lesonderwerp twee lessen uitgewerkt voor het 3e leerjaar in secundair onderwijs. De lessen richten zich op de vernieuwende eindtermen, met extra aandacht voor multicultureel perspectief, vaardigheden, causaal redeneren en differentiatie.

Deze thesis beantwoordt de vraag of er een consistent, duidelijk en efficiënt rechtskader bestaat voor misdaden tegen cultureel erfgoed.

Vanuit historisch en architectuur theoretisch onderzoek wordt in deze masterscriptie het huidig grond consumerende ruimtelijk model van de begraafplaats in vraag gesteld. ‘Dodensteden’ is een theoretische, grafische en ontwerpmatige zoektocht naar een actueel relevant typologisch model voor de het ritueel van de dood in de eenentwintigste eeuw. Als synthese van dit onderzoek wordt een concreet ontwerp van een nieuw begraafplaats uitgewerkt waar de rituelen van de dood en carnaval, sereniteit en feest samen komen in het verlengde van de stedelijke publieke ruimte van Maastricht.

Hoe kan cultureel erfgoed in conflictgebieden beter beschermd worden? Voor het antwoord op die vraag wordt gekeken naar de bestaande beschermingsinstrumenten en hun sterktes en zwaktes, alvorens een aantal verbeteringsmogelijkheden aan re reiken.

Dit onderzoek gaat via performance en beeldtheorieën na wat mogelijke alternatieven zijn voor het Belgische koloniale erfgoed. De drie hoofdstukken onderzoeken de drie alternatieven die in het huidige debat naar voren komen: activisme rondom het standbeeld, een contextueel infobord, en een plek in het museum.

Deze scriptie bespreekt de taal van de Italiaanse mijnwerkers in de steenkoolmijnen in Vlaams Limburg. Het omvat de houding van de mijnwerkers ten opzichte van de taal, een beschrijving van de taal zelf en een analyse van de gebruikte termen.

Kwantitatief onderzoek (enquêtes) naar de parate kennis van werelderfgoed bij laatstejaarsleerlingen secundair onderwijs gelinkt aan hun cultuur, religie, mediavoorkeuren en vakantie- en uitstapgedrag.

De thesis ‘Waar mens en muziek elkaar ontmoeten’ is een uiteenzetting over de maatschappelijke kracht die de accumulatie van muziek en architectuur teweegbrengt.

In deze paper worden de uitdagingen voor terminologiewerk rond cultureel erfgoed besproken. Daarnaast wordt de proef op de som genomen door twee terminologiebronnen met cultureel-erfgoedtermen, IATE en de AAT-Ned, met elkaar te vergelijken en verder aan te vullen. De resultaten van deze masterproef werden in de mate van het mogelijke reeds geïmplementeerd in beide terminologiebronnen.

De kroniek van de (aangekondigde) vernietiging van cultureel erfgoed Een scriptie over de beschermingsmechanismen voor cultureel erfgoed binnen internationaal recht Naast de gruwelijke beelden van onthoofdingen door Islamitische Staat (IS), gingen ook hun Youtubefilmpjes van de vernietiging van eeuwenoude beelden in musea in het Midden-Oosten recent viraal. De vernietigingswoede in deze video's is ontembaar. Meer recente berichtgeving leverde hiervan helaas nog meer bewijs: IS' inname van Palmyra in Syrië deed de wereld naar adem happen.

Gedachten in Kaart Gebracht: Hoe Geschiedenis en Aardrijkskunde een Symbiotisch leven leidenKaarten maken deel uit van ons materieel erfgoed. Ze zijn zowel wetenschappelijk, artistiek en cultureel-specifiek. Naast enkel geografische informatie, verlenen ze ook vitale aanwijzingen over hoe culturen de wereld en hun positie daarin zien. De studie van middeleeuwse cartografie dompelt ons onder in de toenmalige kosmologie; in het levensbeschouwelijk idee omtrent de herkomst van alles en omtrent het doel en de reden ervan, zoals de Nederlandse Van Dale kosmologie definieert.

Ook stripboeken vertalen is Vertalen met een grote VJoris DelespaulOp bier, frieten en chocolade na is er niets zo Belgisch als een stripboek. Van de oer-Vlaamse avonturen van Suske en Wiske tot het baanbrekende werk van iconen als Hergé or Jean Van Hamme, heerst het beeldverhaal over ons kleine landje. Aan kwaliteitsvolle stripboeken van eigen makelij is er op de Nederlandstalige markt dan ook geen gebrek, maar hoe zit dat met stripverhalen uit de Engelstalige wereld?

 Er zijn van die woorden of begrippen die als een soort van mantra opduiken in elke visietekst of beleidsverklaring, ongeacht het thema. Duurzame ontwikkeling is daar zo een van. Van politiek over banksector, overheid, bedrijfswereld tot architectuur, mobiliteit en gezondheidszorg: alles moet solidair, verantwoordelijk, onderbouwd, visionair en voluntaristisch zijn, maar anno 2014 bovenal ook duurzaam. Ook de erfgoedwereld kon natuurlijk niet achterblijven en is zich sinds enkele jaren op duurzaamheid beginnen richten.