Vanuit de vraag hoe met de rapporten in het DKO om te gaan, maakt de scriptie een reflectie over de implicaties van feedback en evaluatie. Het Raamleerplan DKO wordt gekoppelt aan maatschappijkritiek, kunst en filosofie. De ervaringen van de auteur als beginnend leraar worden gelinkt aan haar verleden in de commerciële ICT. Vanuit deze domeinen cirkelt ze rond de zin en onzin van evalueren.

Zogenaamd utopische teksten worden doorgaans gezien als teksten die een ideale samenleving beschrijven. De utopieën uit de vroegmoderne periode kunnen echter ook op een andere manier gelezen worden, die voor ons veel nuttiger is. Eerder dan een alternatieve wereld, weerspiegelen ze de werkelijkheid en leggen bloot hoe maatschappijen functioneren via doorgaans onzichtbare conditionerende mechanismen zoals gezin, religie, vrijetijdsbesteding en groepsvorming.

Archeologie van een denkbeeldig bouwwerk: Paul Otlets wereldstadutopie



Een alternatief voor het Atomium
Als een paal boven water staat het Atomium te blinken op de Heizel. Een bouwwerk is een onweerlegbaar feit, dat weinig discussie duldt. Onwrikbaar bezet het Atomium niet alleen de fysieke ruimte, maar ook de mentale ruimte van ons collectief nationaal geheugen. Men zou bijna vergeten dat het ook anders had kunnen lopen. Bijna.
In 1958 was immers niet iedereen tevreden met de plannen voor de wereldtentoonstelling. Le Corbusier had het bijvoorbeeld liever anders gezien.