Deze scriptie bestudeert de mens-smartphone assemblage vanuit het posthumanistische en feministisch nieuw-materialistische kader van Donna Haraway. Zij maakt komaf met binaire opposities en legt de nadruk op verweving en de co-constitutie van verschillende elementen. Deze scriptie neemt drie concepten van Haraway onder de loep - de cyborg, companion species en kin - en past die toe op de verweving tussen mens en smartphone.