Scriptiebank overzicht

Nutritionele screening is noodzakelijk om de levenskwaliteit van ouderen te bevorderen. Er is een relatie tussen malnutritie en infecties bij ouderen. Er is voldoende preventie, screening en behandeling noodzakelijk van malnutritie om het risico op inflammatie en de weerslag op het fysiek functioneren van de bewoners in een woonzorgcentrum te beperken.

Het aantal personen met dementie zal de komende jaren exponentieel toenemen. Ongeveer 35% van hen komt in een woonzorgcentrum terecht en verblijft daar tot aan het overlijden. In woonzorgcentra worden regelmatig activiteiten georganiseerd, maar er wordt ook vaak teruggegrepen naar de tv om de bewoners bezig te houden. Er is reeds onderzoek gebeurd naar de capaciteit van personen met dementie om naar tv te kijken. Daarnaast werd meermaals aangetoond dat oude voorwerpen, oude muziek,... personen met dementie kunnen helpen met het ophalen van herinneringen en dat dit een positieve invloed kan hebben op hun levenskwaliteit. In dit onderzoek werd getracht het huidige onderzoek een andere richting in te sturen en na te gaan wat het effect is van oude tv-programma’s op de televisiebeleving van personen met een lichte vorm dementie.
Er werd een experiment uitgevoerd bij twaalf personen met een lichte vorm van dementie, verspreid over drie Leuvense woonzorgcentra. Televisiebeleving werd gemeten aan de hand van de aandacht en emoties (commentaar geven op de inhoud, lachen, glimlachen en reageren op muziek) tijdens het kijken. Er werd een vergelijking gemaakt van de aandacht en emoties tijdens een oud- en tijdens een recent tv-programma.
Personen met dementie bleken significant meer zonder afleiding te kijken naar een oud tv-programma dan naar een recent tv-programma. Bovendien werd er significant meer commentaar gegeven op de inhoud en lachten de proefpersonen significant meer tijdens een oud- dan tijdens een recent tv-programma.
De resultaten tonen aan dat oude televisiecontent een positieve invloed kan hebben op personen met dementie. Dit onderzoek was slechts een eerste stap in de goede richting. Toekomstige onderzoekers kunnen dit experiment op grotere schaal uitvoeren. Een volgende stap is dat het tonen van oude tv-programma’s geïntegreerd wordt in de dagelijkse zorg binnen woonzorgcentra.

Deze masterproef omvat in eerste instantie een onderzoek naar elderspeak in Spanje. In tweede instantie wordt er ook een vergelijking gegeven in het gebruik van elderspeak tussen Spanje en Vlaanderen. Daarbij probeert dit onderzoek een cultureel perspectief te geven met betrekking tot de verschillende karakteristieken van het gebruik van elderspeak.

Het theoretische deel van deze masterproef bestaat uit drie hoofdstukken. Het eerste hoofdstuk geeft een grondige kijk op elderspeak en spitst zich vooral toe op werken van Backhaus (2011), Williams (2004), etc. Het tweede hoofdstuk legt de focus op de crossculturaliteit tussen Spanje en Vlaanderen met behulp van de theorieën van Hofstede (1994, 2002, 2010 & 2011) en Hall (1990). De preliminaire onderzoeken van Pans (2015) en Verstraeten (2014) vinden hun plaats in het laatste hoofdstuk.

In het tweede deel van deze masterproef, de methodologie, treden twee onderzoeksvragen met hun respectievelijk subvragen naar voren. De onderzoeksvragen zijn gebaseerd op voorspellingen die uit de steekproef of pilot study konden worden opgemaakt. Ook de woonzorgcentra, de observaties, etc. worden hier verder besproken.

Het laatste deel gaat over de resultaten van de studie in Spanje, maar bevat ook een vergelijking van de Vlaamse en Spaanse studies. Daarbij worden de (crossculturele) conclusies ook toegelicht.

Literatuur omtrent het leren van werknemers, biedt meer en meer bevestiging voor het feit dat hulpzoekgedrag een positieve invloed kan hebben op de prestaties van werknemers én dat het een sociaal proces is. Verschillende onderzoekers stellen echter dat nog te weinig geweten is over de relationele kenmerken die hulpzoekgedrag faciliteren. Met deze studie dragen we bij tot dit tekort. We onderzoeken immers het effect van een aantal relationele kenmerken op het hulpzoekgedrag van werknemers in hun netwerk. Uit voorgaand onderzoek blijkt dat ‘zicht hebben op kennis van’, ‘vertrouwen hebben in’ en ‘toegang hebben tot’ een mogelijke hulpbieder een positieve invloed hebben op de frequentie van het hulpzoekgedrag. Daarnaast zou het hiërarchische verschil tussen hulpzoeker en –bieder een effect hebben op de hoeveelheid hulpzoekgedrag. Daarenboven suggereert de literatuur om naast de frequentie ook de kwaliteit van de geboden hulp te monitoren. Ook op dit vraagstuk bieden we met deze studie een antwoord. We gaan na of er een positief effect is van de relationele kenmerken op de kwaliteit van de geboden hulp. De methodologie die we hierbij hanteren, is gebaseerd op de principes van de sociale netwerk analyse. We verzamelden sociale netwerk data via vragenlijsten bij 85 zorgverleners van één woonzorgcentrum. We testten de beide modellen vijf keer, op organisatie- en afdelingsniveau. Resultaten tonen aan dat collega’s inderdaad veel hulp vragen aan elkaar, maar niet zomaar bij de eerste de beste. Uit de studie blijkt immers dat de perceptie van de respondenten op ‘vertrouwen hebben in’ en ‘toegang hebben tot’ een mogelijke hulpbieder zowel de frequentie als ook de kwaliteit van het hulpzoekgedrag bevorderen. Hulp van iemand waarvan de respondent ‘weet wat hij weet’ en van iemand in een ‘hogere positie’ levert daarnaast ook meer kwaliteit op. Als werkgever investeren in werkrelaties tussen collega’s blijkt dus de moeite waard.

Via een literatuurstudie wordt nagegaan wat er geweten is over seksualiteit en intimiteit van bewoners in woonzorgcentra. Nadien worden 10 personeelsleden uit de verzorgende en verpleegkundige discipline geïnterviewd over hun ervaringen hiermee. Tot slot wordt een vorming uitgeschreven voor personeelsleden in woonzorgcentra.

OP PENSIOEN EN … TERUG OP KOTCollectief wonen van ouderen in eigen dorp‘Op kot’ zegt u?Hoe zou ú het vinden om op uw oude dag te kunnen blijven wonen in uw vertrouwde dorp? Stel dat u er samenwoont met enkele leeftijdsgenoten, op uw eigen flat in een gerenoveerd pand. De sfeer is er huiselijk, uw flat is comfortabel en aangepast aan uw noden. Eten doet u op vaste tijdstippen, samen met de andere bewoners. Het menu voor de volgende week bepaalt u op een wekelijks overlegmoment. Daarnaast kiest u zelf hoe u uw dag invult. Wanneer u zin heeft in een praatje, kan u bij elkaar op bezoek.

Bewoners veiliger transfereren tussen woonzorgcentra en ziekenhuizen in VlaanderenStel even:  je grootmoeder woont in een woonzorgcentrum. Zij lijdt aan een hartziekte, is beginnend dement en heeft suikerziekte waardoor ze ook slechtziend en heel erg slecht te been is. Door de schommelende suikerwaarden in haar bloed is een ziekenhuisopname noodzakelijk. De verpleegkundige van het woonzorgcentrum geeft met een gerust hart een uitgebreid overdrachtsdossier mee met de ambulancier. Maar ze vergeet te zeggen dat je oma lijdt aan beginnende dementie.

“Kom, we gaan een beetje slapen hé”Kinderlijk taalgebruik in Vlaamse woonzorgcentra“Oké, gade een beetje rusten?”, “We gaan slapen hé.”, “Ga gij eerst uw robeke aandoen?”. Misschien associeert u die zinnen vooral met opvoeders in een kinderdagverblijf, maar het zijn uitspraken van hulpverleners in een Vlaams woonzorgcentrum. Bij hun taalgebruik staat Evelien Verstraeten, studente Meertalige Communicatie, stil. Voor haar meesterproef heeft ze gesprekken tussen hulpverleners en bewoners van een woonzorgcentrum opgenomen en taalkundig geanalyseerd.

Feest in het Woonzorgcentrum.Ieder mens droomt tijdens zijn werkzame leven van  een prachtige oude dag, zonder verplichtingen en gevuld met zaken waaraan individueel waarde wordt gehecht. Een oude dag waarop welzijn wordt ervaren. Als een oudere in een woonzorgcentrum opgenomen wordt, geeft hij aan niet meer  zelfstandig voor dit welzijn te kunnen zorgen. Hij geeft een deel van de zorg voor zijn welzijn over aan het woonzorgcentrum.

In een technologische wereld die continue blijft veranderen, is er een publiek waarmee meestal geen rekening word gehouden. Daarom hebben we een geheel nieuw sociaal-media platform ontwikkeld die mensen in woonzorgcentra (onze voornaamste doelgroep) toelaat om ook gebruik te maken van hedendaagse faciliteiten. We verhogen de toehankelijkheid door gebruik te maken van dag-dagelijkse objecten, zo leent de televisie zich uitstekend als medium.

Gezocht: toekomst voor grootschalig rust- en verzorgingstehuis
 
De ouderenzorg in Vlaanderen staat de komende jaren voor grote uitdagingen.  Enerzijds willen we meer kleinschaligheid en kwaliteit, bijvoorbeeld kleinere rusthuizen en grotere kamers.  De naamswijziging van ‘rust- en verzorgingstehuis’ naar ‘woonzorgcentrum’ weerspiegelt deze tendens.  Anderzijds komt door de vergrijzing en ontgroening van de bevolking de betaalbaarheid sterk onder druk te staan.  Waar er bijvoorbeeld in 1990 nog vier mogelijke actieven waren per 65-plusser, zullen dit er anno 2040 nog slechts twee zijn.
 
D

 
Rusthuis of rust-thuis?
 
‘Kiezen is verliezen’, luidt het gezegde. Dagelijks komen mensen voor ontelbaar veel keuzes te staan, zowel in banale dingen als in belangrijke levenskwesties. De titel van dit artikel haalt een voor veel ouderen onvermijdelijk dilemma aan: ‘Verkies ik in de eigen omgeving verzorgd te worden of kies ik voor een opname in een rusthuis?’
 
Het hierboven beschreven dilemma is een hot item, waar gezien de vergrijzing een toenemend aantal senioren mee in aanraking zullen komen.

Inleiding Het samenleven met anderen heeft zowel voor- als nadelen. Zich thuis voelen in een woonzorgcentrum hangt af van verschillende factoren, onder andere het gevoel van privacy. (De Veer, 2001) Daarom wil onze projectgroep in dit onderzoek de privacybeleving van bewoners in kaart brengen en achterhalen hoe de bewoners het respect voor de eigen privacy ervaren. Privacy  is vaak moeilijk te realiseren in een zorginstelling.