Scriptiebank overzicht

De Vlaamse diasporasamenleving zorgt ervoor dat er niet enkel aandacht is voor het televisiegebruik van autochtonen, maar ook voor dat van etnische minderheden. Vooral diasporajongeren bevinden zich in een moeilijke positie, aangezien ze tussen twee culturen balanceren. Ook in bestaand kwantitatief media-onderzoek wordt nadruk gelegd op het dichotome televisiegebruik van etnische minderheden.In dit onderzoek stappen wij af van die dichotomie en trachten wij het televisiegedrag van diasporajongeren te onderzoeken zonder de individuele situatie van elke jongere uit het oog te verliezen.

Twittergebruik Studio Brussel en JOE fm onderzochtNaar de radio luisteren is anno 2014 nog steeds hip. En dat terwijl de radio een aantal jaren geleden ten dode opgeschreven leek te zijn. Het oudste medium ging de uitdaging met de toenemende digitalisering volledig aan en staat vandaag sterker dan ooit. Ook bij Studio Brussel (VRT) en JOE fm (Medialaan) hadden ze de boodschap begrepen. Zij hebben dan ook handig ingespeeld op de toenemende populariteit van sociale media.

‘Hun’ terrorisme is het ‘onze’ nietVlaams televisienieuws reproduceert nog vaak globale ongelijkheden en westerse superioriteitsideeën in de berichtgeving over terroristische aanslagen, zij het vaak onbewust en onbedoeld. Dat blijkt uit een scriptie aan de Universiteit Gent.Wanneer een niet-westerse persoon of groepering een aanslag pleegt op eigen bodem, krijgt die gebeurtenis niet dezelfde media-aandacht dan wanneer een westerling een aanslag pleegt op de eigen samenleving.

Gezocht: Journalist (m/v) in noodGENT - ‘Hautekiet’ op Radio 1, ‘Het Fietspadenrapport’ van Het Nieuwsblad … Eén voor één zijn het voorbeelden van mediaproducties die tot stand zijn gekomen met hulp van het publiek. Deze vorm van nieuwsgaring waarbij journalisten een beroep doen op de collectieve wijsheid van hun lezers, luisteraars of kijkers, ook wel crowdsourcing genoemd, krijgt steeds meer voet aan Vlaamse journalistieke grond. Deze relatief nieuwe vorm van nieuwsgaring heeft hiervoor een lange weg afgelegd.Als journalist een beroep doen op de wijsheid van je publiek.

XX or XY …  Who cares?Attitudeonderzoek naar gendernormen, homofobie en transfobie.Naar aanleiding van een zeer agressieve transfobe geweldpleging die plaats vond op 15 Oktober 2012, wilden we met dit onderzoek peilen naar hoe het echt gesteld is met de attitudes van de Vlaamse bevolking naar holebi’s en transgenders toe. Eerdere onderzoeken stelden al vast dat transgenders niet vanzelfsprekend kunnen rekenen op sociale en maatschappelijke acceptatie (Hammerberg, 2009; Kuyper, 2012; Human Rights Watch, 2011).

Jonge kijkers begrijpen niet alles wat Mega Mindy zegtMegamoeilijk, die beeldspraak?“Je zit als een rat in de val”, zegt Zwarte Mega Mindy tegen Mega Mindy. Begrijpen de jonge kijkers echter wat er met Mega Mindy gebeurt? Is Mega Mindy een rat geworden of wordt ze enkel vergeleken met een rat? Voor volwassenen lijkt de interpretatie van zo’n uitdrukking evident, maar voor de doelgroep van het programma (vier- tot negenjarigen) is dat niet altijd het geval. Voor haar masterscriptie nam Marlies Carette, studente Taal- en Letterkunde, de proef op de som.

 Amateurbeelden spelen sleutelrol in berichtgeving over Syrië Iets meer dan een derde van de foto's en video's uit Syrië die verschijnen in de Vlaamse media zijn gemaakt door amateurs. Dat blijkt uit onderzoek van masterstudent Samuel Hanegreefs. Lezers en kijkers worden er in veel gevallen niet van op de hoogte gebracht dat het gaat om niet-professioneel en mogelijk onbetrouwbaar materiaal. "In veel gevallen zijn het nu de gewone burgers op de straat die als eerste beelden maken van belangrijke nieuwsfeiten", zegt Riyaad Minty, hoofd sociale media bij de Arabische zender Al Jazeera.

Koken kinderen voldoende mee in het cultuurmenu van de VRT?Cultuur is zoals eten, je moet leren proeven van alle ingrediënten om te weten te komen wat je echt graag lust. Maar zijn het alleen maar volwassenen die mogen bepalen wat er op het cultuurmenu staat? In tijden van projecten als Carte Blanche die de nadruk leggen op het belang van participatie van jongeren in het cultuuraanbod van de openbare omroep, kunnen we de vraag stellen of kinderen ook wel iets in de ‘cultuurpap’ te brokken hebben op de VRT.

Gebarentaal op de buis: wens van Vlaamse en Finse doven voor meer mediatoegankelijkheid klinkt luider dan ooitDoven willen meer gebarentaal op de televisie. Daarmee eisen ze het mensenrecht op van toegang tot informatie. Vorig jaar ondernam de VRT concrete stappen naar meer mediatoegankelijkheid voor die doelgroep via het gebruik van gebarentaal op de tv. Ook in het Scandinavische Finland worden televisieprojecten met gebarentaal aangeboden. Beide situaties omtrent mediatoegankelijkheid voor doven werden echter nooit eerder met elkaar vergeleken.

VRT en VTM verspreiden positieve holebi-clichés Vrouwen kunnen niet kaartlezen, mannen kunnen niet multitasken en Hollanders zijn gierig. Clichés en stereotypen zijn ingeburgerd in onze maatschappij. Op het eerste gezicht lijken ze onschuldig, maar in realiteit kan een ongenuanceerde beeldvorming heel wat schade aanrichten. Als ze bijvoorbeeld betrekking heeft op minderheidsgroepen als allochtonen, mensen met een handicap of holebi’s. En de rol van de media is hierbij niet gering.

Vlamingen zijn geroutineerde televisiekijkersTrouwe één-kijkers maken het VIER moeilijkVlamingen zijn geroutineerde televisiekijkers. Dat blijkt uit de masterscriptie van Ferre Vandervreken, student communicatiewetenschappen aan de Universiteit Antwerpen. Met de komst van VIER in september vorig jaar, en de verhuis van enkele sterke Woestijnvis-programma’s naar deze nieuwe zender, werd verwacht dat het televisiekijkgedrag van de Vlaming sterk zou veranderen. Die verwachte revolutie bleef echter uit.

SOCIALE MEDIA: HEBBEN MARKETEERS HET ROER STEVIG IN HANDEN?Per dag worden er maar liefst 175 miljoen tweets de wereld ingestuurd en zo’n vijf miljoen Belgen hebben de weg naar Facebook gevonden. Sociale media zijn aan een opmars begonnen die niet te stuiten valt. Het web omvat mede hierdoor een onnoemelijk grote bron van informatie die zich uitstekend leent voor, bijvoorbeeld, commerciële doeleinden.

De journalistieke artikels die we gebruikten in onze scriptie zijn: - De redactie-22/01/2013Binnenlandse adoptie door holebi's zit in de lift. Vorig jaar werd bijna de helft van de binnenlandse adoptiekinderen geadopteerd door een holebi-koppel. In 2011 was dat maar een kwart. Het totaal aantal adopties daalt wel.Van de 30 Belgische adoptiekinderen kwamen er vorig jaar 14 terecht bij holebi-ouders. Dat blijkt uit cijfers van het Vlaams Centrum voor Adoptie. In 2011 ging het nog maar om 6 van de 25 geadopteerde kinderen.

Assimileren moet je leren.Beeldvorming van de culturele identiteit in Vlaamse kinderprogramma’s. Een pragmatisch linguïstische analyse. De multiculturele samenleving is al decennialang bron van een maatschappelijk debat. Dat blijkt ook uit de berichtgeving in de Vlaamse media. De manier waarop zij omgegaan met diversiteit heeft uiteraard maatschappelijke implicaties. Denk bijvoorbeeld aan de recente beslissing van De Morgen om het woord “allochtoon” niet meer te gebruiken. Er ontstond al snel een stormachtig politiek en mediadebat.

Televisiejournaals mijden sociale media tijdens Arabische LenteJournalisten maakten bitter weinig gebruik van sociale media tijdens de berichtgeving over de Arabische onlusten van 2011. Dat schrijft een studente van de Universiteit Antwerpen in haar masterproef. Een derde van het materiaal dat de Vlaamse omroepen gebruikten om de conflicten in beeld te brengen was gedeeltelijk van burgers afkomstig.

Dit onderzoek handelt over de betekenis van kunst in de leefwereld van zes- tot twaalfjarige kinderen en welke inspanningen de openbare omroep verricht als opvoedende instantie ter bevordering van kunst- en cultuureducatie naar deze doelgroep. De aanleiding tot de keuze van dit onderwerp is door de persoonlijke interesse naar kunst. Hierbij kwam de stimulans om dit nader te bestuderen binnen de leefwereld van kinderen gerelateerd aan de media, specifiek de openbare omroep aangezien zij hier een duidelijke opdracht bij hebben.

 Hoe je persvrijheid meet volgens Reporters Zonder Grenzen Elk jaar komt de non-profit organisatie Reporters Zonder Grenzen met een nieuwe rangschikking van alle landen ter wereld waarin de persvrijheid in elk land aan de hand van een score wordt gemeten. Hoe lager de score, hoe meer persvrijheid. De meest recente ‘press freedom index’ plaatst België op plaats 20, onze noorderburen moeten tevreden zijn met plaats 3. Allesbehalve slecht maar toch zakt België 6 plaatsen en was Nederland vorig jaar nog de absolute nummer 1. Geef toe: wie houdt nu niet van zulke lijstjes?

 
PR-isation of journalism
Of hoe de vijfde macht de vierde overneemt…
 
Een hoge werklast, een gebrek aan middelen en een commerciële druk… Deze hedendaagse problemen doen journalisten neigen naar public relations. Pr-bureaus bieden kant en klare artikels - voorverpakte informatie- aan journalisten. Hierdoor kunnen zij het hoofd bieden aan een veranderend medialandschap, gekenmerkt door een hoge werk-, commerciële en concurrentiële druk. Een eenzijdige afhankelijkheid van journalisten ten opzichte van deze nieuwe bron van informatie is geboren.

Politiek gekibbel in het Vlaamse televisienieuws

In november 2009 overleeft de toenmalige regering Leterme met succes een vertrouwensstemming. Vreemd genoeg focussen de televisiejournaals van VRT en VTM op hoe groot het wantrouwen wel is ten aanzien van de premier en zijn regeringskompanen. Het voorbeeld past in de zogenaamde tabloidiseringstrend. Critici hebben het over vervlakking, dumbing down en verkleutering. Kijkcijfers en niet publieke dienstverlening staan centraal.

 
Nathalie Claessens
Lezen en appreciëren hoger- en lageropgeleide personen een comedyserie op dezelfde manier? Dit is de centrale vraag die Nathalie Claessens, masterstudente Communicatiewetenschappen aan de Universiteit Antwerpen, wilde beantwoorden in haar scriptie. Hierbij kijkt ze naar de voorkeur van personen voor low- of highbrow comedy en hoe dit samenhangt met opleidingsniveau.

 
Het taalbeleid in de Nederlandse media: Analyse van het huidige taalbeleid van de
grootste Nederlandse kranten, en een vergelijking met de Belgische dagbladen.
 
Auteur: Els Belsack
Universiteit: Vrije Universiteit Brussel
Promotor: Prof. Dr. Wim Vandenbussche
Copromotor: Prof. Dr. Piet Van de Craen
Academiejaar: 2007-2008
 
Over het taalbeleid in de Nederlandstalige geschreven pers bestaan de dag van vandaag nauwelijks studies.

Restauratie van een houten staakmolen – Windekemolen te Scheldewindeke
 
Vandaag de dag staan oude gebouwen die onze steden en dorpen sieren, steeds meer in de belangstelling. Denken we maar aan de jaarlijkse open monumentendag waar steevast duizenden bezoekers op af komen. Aan deze open monumentendag is steeds een wedstrijd verbonden waar monumenten kunnen ingeschreven worden om mee te dingen naar een restauratieprijs. Dit jaar ging de hoofdprijs naar een oud stoomcentrum in Maldegem die dringend aan restauratie toe is.

 
Waar zitten de Selahattin Koçaks?
 
Wanneer hebt u nog eens een allochtoon gezien op televisie? Zou het kunnen dat het van Selahattin Koçaks deelname in De Slimste Mens ter Wereld (één) geleden is? De SP.A-schepen uit Beringen met Turkse roots werd op een week tijd bekende Vlaming. En dat was groot nieuws. Terzelfdertijd bleek uit een onderzoek van Bart Meuleman en Jaak Billiet (Katholieke Universiteit Leuven) dat Vlamingen zich steeds meer bedreigd voelen door 'migranten'.

 
Op 15 april 2003 lanceerde de openbare omroep een eigen webgebaseerd nieuwsportaal onder de naam ‘vrtnieuws.net’, een grote stap in de internetwereld, door de commerciële zenders met argusogen bekeken. Toch besloot tot op heden geen enkele van deze zenders om een gelijkaardige stap te zetten.

Ketnetrecept geproefd en goedgekeurd
 
-LUMMEN- Sinds de oprichting van Ketnet in 1997 is de kindertelevisiezender populairder dan ooit. Met kijkcijferrecords waar de commerciële omroepen jaloers op zijn, is Ketnet op weg om het meest succesvolle kindernet in België te worden. Dat is niet niks, en zeker niet voor een net dat overkoepeld wordt door de openbare omroep VRT-tv.
 
Het is niet evident voor een sponsorvrij tv-net om grote successen te boeken tegenover de commerciële televisienetten. Toch is Ketnet daarin geslaagd want het is het favoriete televisienet van de Vlaamse kinderen.

Het VRT-journaal in evolutie: een flirt met commerciële grenzen?
 




Sinds 1987 onderging het VRT-journaal maar liefst zeven vormelijke facelifts. En alsof dat nog niet genoeg was, werd er in de loop der jaren ook grondig gesleuteld aan de inhoud van hét uithangbord bij uitstek van de openbare omroep. Aan de Reyerslaan werden alle middelen bovengehaald om het oubollige imago van het journaal definitief aan de kant te schuiven. De tijd dat het journaal synoniem was met saai, zou voorgoed voorbij zijn… Tegenwoordig lijkt het journaal dan ook gespreksonderwerp nummer één.

De mediatisering van de politiek: de rol van infotainment
 
Sinds de eerste reeks van het verkiezingsprogramma Bracke & Crabbé, en de talkshow De Laatste Show leeft het debat over de mediatisering van de politiek ook in Vlaanderen. Politici zijn niet weg te slaan uit de televisiestudio's. Infotainmentprogramma's worden hierbij niet geschuwd. Academici en politici spreken over het verval van de democratie. Maar is dit niet overdreven?

ARTIKEL                                                                               pieter desloovere

 
De laatste jaren zijn media in oorlogstijd aan een grote evolutie onderhevig. De probleempunten en beperkingen waar journalisten in oorlogsgebieden mee te maken hebben, zijn meer en meer doordacht en worden met de dag professioneler. Naast de ‘echte’ oorlog woedt ook de ‘media’ oorlog. Wapens communiceren en communicatie is een wapen.

Objectieve oorlogsverslaggeving, waar blijven de emoties?
 
Oorlogsverslaggeving wordt de afgelopen jaren letterlijk en figuurlijk onder vuur genomen. Na Operatie Vrij Irak klinken zowel in academische als in journalistieke kringen kritische stemmen. De verslaggeving over Irak toonde opnieuw aan hoe moeilijk het wel is om te voldoen aan de eisen van objectiviteit. Hoe denken oorlogsverslaggevers nu zelf over het begrip objectiviteit? Hoe gaan zij in extreme oorlogsomstandigheden om met hun emoties?
 
Journalistieke objectiviteit is een moeilijk begrip.