Een beschrijvend onderzoek naar genderongelijkheid en intersectionaliteit in de Vlaamse filmsector. Een gesprek mét vrouwelijke filmmakers en niet louter over vrouwelijke filmmakers.

Deze masterproef onderzoekt de representatie van de vrouw in de katholieke televisieomroep tijdens de tweede feministische golf. De vraag rijst hoe de Rooms-Katholieke Kerk met die ontwikkelingen omging. Hiervoor werd het archief van de Katholieke Televisie – en Radio Centrum/Oproep (KTRC-KTRO) geraadpleegd.

Een onderzoek naar het creëren, positioneren & onteren van het vrouwbeeld in de hedendaagse Westerse beeldcultuur. Vertrokken vanuit Lilith. Adam' s eerste vrouw.

Een onderzoek naar de redenen die Aristoteles en andere Griekse denkers gehad konden hebben om de vrouw als minderwaardig te conceptualiseren tegenover de man.

Het geheel van dit artikel dient als antwoord op de vraag hoe Hermione Granger functioneert als cinematografisch personage, in welke opzichten ze verschilt met Hermione uit het boek, hoe ze functioneert als heldin en hoe ze uiteindelijk (niet meer) functioneert als feministe.

Verwikkelde vrouwen.
Het tragische vrouwbeeld in het oeuvre van Lars von TrierLisa Deckers In deze masterproef wil Lisa Deckers een nieuw perspectief bieden op het vrouwbeeld in het oeuvre van Lars von Trier. Vanuit de observatie dat er in verscheidene films van von Trier Medea-figuren te zien zijn, kiest de auteur voor de Griekse tragedie als invalshoek, waarbij ze er eveneens terecht op wijst dat dit aspect in het nochtans uitgebreide discours over het werk van deze filmmaker nauwelijks aan bod komt.

 
Een literaire terugblik op de negentiende eeuw
Bijna elke student Nederlandse letterkunde is tijdens zijn studie in aanraking gekomen met de literatuur van het negentiende-eeuwse fin de siècle, meer bepaald met het naturalisme en het symbolisme en het soms daarmee samenhangende decadentisme. Romans zoals Eline Vere (1889) van Louis Couperus of De kleine Johannes (1887) van Frederik van Eeden behoren vaak tot de verplichte lectuur. Dikwijls heeft men aan deze literatuur een stereotiep beeld overgehouden.

Carnaval is een periode van totale permissiviteit, van alles mag en niets moet, een periode van vermommingen, maskers, feestgewoel en uitingen van lichamelijke losbandigheid als drankzucht, gulzigheid, openbare seksuele beleving en de subsequente vrije loop van de respectieve lichaamsexcreties – een periode dus van het doorbreken van taboes. Zij sleurde en sleurt nog iedere keer weer vele gretigen mee in haar roes: bachanten, middeleeuwse vastenavondvierders of deelnemers aan het carnaval in Rio of Aalst.

 
In 1866 schildert Gustave Courbet, de Franse schilder van het Realisme, zijn meest provocerende naaktschilderij, ‘L’Origine du Monde’.
Een vrouw leunt achterover op een laken, de dijen gespreid, de toeschouwer een onbelemmerde blik gunnend op haar geslacht. Hoofd, armen en benen ontbreken. Dit lichaam is tegelijk seksueel en mooi; sensueel, uitdagend, en confronterend.
 
Provocatie was Courbet nooit vreemd.

Genderstereotypen in televisie- en bioscoopreclame
 
Het streven naar gelijkheid tussen mannen en vrouwen is tegenwoordig een heet hangijzer. Dit is ook noodzakelijk gezien het feit dat de vrouw sinds jaar en dag niet alleen onderdrukt wordt, maar ook minder rechten wordt toebedeeld, enz. Door allerlei inspanningen, zowel op nationaal als op internationaal niveau, is er de laatste jaren op dit gebied veel veranderd. M.