Scriptiebank overzicht

Onderzoek naar betaalbaar wonen in Leuven.
Er wordt een strategie naar voor geschoven die het verkoopsmomentum in goed omsloten verkavelingswijken aangrijpt als unieke opportuniteit om de stadsrand te herdenken. Via een incrementele aanpak willen we deze wijken zo opnieuw laten evolueren naar veerkrachtige, aantrekkelijke en betaalbare leefomgeving voor jonge gezinnen.

In deze studie wordt het positief effect vastgesteld van groene infrastructuur bij het restauratieproces van kalkgraslanden in zuidelijk België.

Een ontwerpend onderzoek over de transformatie van een stedelijke rand aan een ecologische structuur. Op verschillende schalen wordt de ruimtelijke relatie tussen menselijke weefsels en een riviervallei bestudeerd en in vraag gesteld.

Vandaag staat het platteland voor nieuwe woonuitdagingen. De demografische tendens van vergrijzing en de nood aan sociale woningbouw zet de resterende open ruimte onder druk. Aan de hand van een ontwerpend onderzoek overstijgt deze thesis het zoneringsdenken dat landbouw en wonen scheidt. Een nieuwsoortig socio-economisch landbouwsysteem waarin de boer opnieuw een centrale en identiteitsvormende plek krijgt in de maatschappij gaat op zoek naar de win-wins bij het combineren van een woonweefsel met landbouw. Deze symbiose noemen we een productief woonlandschap: een plek waar nieuwe woonvormen op een duurzame manier aan het landschap bouwen en de boer naast voedseldiensten ook maatschappelijke en ecologische diensten levert.

In 'Naar een stad', wordt gezocht naar een nieuwe manier om de stad te beschouwen en te verbeteren. Met bestaande projecten in de Vlaamse steden als inspiratie, wordt er gezocht naar een strategie voor stadsvernieuwing die de bestaande stad herbruikt.

In deze masterscriptie wordt er gezocht naar een manier om gemeenschappelijke woonvormen zodanig in te passen in de huidige individualistische wooncultuur dat ze een sociale meerwaarde bieden binnen een stedelijke omgeving. Gemeenschappelijke woonvormen zijn namelijk bekend om hun sociale meerwaarde binnen de projectgrenzen, maar hoe kunnen gemeenschappelijke woonprojecten een meerwaarde bieden voor de bredere omgeving en op deze manier een ware trendbreuk realiseren?

Deze masterproef architectuur is een ontwerpend onderzoek rond het thema 'dorpstedelijkheid'. Een academisch onderbouwd concept wordt tekstueel en visueel toegepast in verschillende contexten in Vlaanderen. Het resultaat is een haalbaar ideaalbeeld dat het evenwicht houdt tussen identiteit en innovatie.

De thesis onderzoekt hoe dense woningbouw sociaal duurzaam kan zijn, hoe dit dus kan bijdragen tot de sociale interactie tussen bewoners en hun welzijn. Dit wordt onderzocht aan de hand van de Centrale Werkplaatsen in Kessel-Lo.

Om het ruimtegebruik in Vlaanderen te beperken naar de toekomst toe, wil de Vlaamse Regering de betonstop doorvoeren. Deze masterproef onderzocht de impact hiervan op de rivierafvoer (meer bepaald de rivieroverstromingen en droogte) via hydrologische modellering. Het bekomen landgebruik in Vlaanderen diende hiervoor als input.

In deze masterscriptie wordt de actuele betekenis van ‘minder’ of ‘leven met minder’ in de Vlaamse wooncultuur radicaal in vraag gesteld. De context is de veranderde conditie van het Vlaamse woonlandschap, waarbij de Vlaming steeds vaker ‘kiest’ om
compacter en collectiever te gaan wonen. Vanuit de architectuurtheorie ga ik op zoek naar hoe de kracht van ‘minder’ kan worden ingezet als een strategie om te breken met erkende en bestaande woonpatronen
en onderzoek ik hoe de kracht van soberheid een weerstand kan bieden tegen de macht die het kapitalisme op mensen uitoefent.

Naast de Gentse universiteitsbibliotheek werkte architect Henry van de Velde in de jaren 30 aan nog een ander belangrijk Oost-Vlaams ensemble: de Polikliniek voor Inwendige Ziekten en Villa Landing voor Dr. Adriaan Martens te Astene (Deinze). Na een ingewikkelde beschermingscampagne werd de polikliniek in 1994 als monument beschermd, maar de plaatselijke politiek kon een bescherming van Villa Landing tegenhouden. In deze thesis wordt de connectie tussen dokter Martens en Henry van de Velde besproken, gevolgd door een analyse van de polikliniek en Villa Landing in hun ‘as built’ situatie, net zoals een analyse van hun evolutie. Verder werd onder meer een analyse van de erfgoedwaarden uitgewerkt, van waaruit een masterplan voor de restauratie van Villa Landing gedefinieerd kon worden.

Collectief wonen in Vlaanderen en BrusselCollectief wonen is niet populair in België. In 2012 liet onze minister van Ruimtelijke Ordening Philippe Muyters zich nog ontvallen dat hij cohousing een goede vorm van verdichting vindt, “Maar er specifieke zones voor bepalen, zou de vrije keuze beknotten.”Deze uitspraak duidt op twee heersende tendensen.Ten eerste geeft de overheid vooralsnog niet veel blijk van interesse als het over collectief wonen gaat.

Gaza Camp: de ondenkbare integratieMozaïekgevels, rapmuziek, bruisende winkelstraten en vrijdagnamiddagpicknickjes in het bos. Het zijn zaken die u waarschijnlijk niet meteen met een vluchtelingenkamp associeert. Nochtans zou het goed zijn, als u dat af en toe wel deed.Gaza Camp is één van de dertien Palestijnse vluchtelingenkampen in Jordanië. Het kamp werd in 1968 opgericht op een heuvelachtig terrein vlakbij de stad Jerash - bekend om zijn Romeinse ruïnes - en het prachtige Dibbeen natuurreservaat.

Towards a territorial and urban integration of Gaza Camp (Jordan)                                                                The main road as mediating figure 67 jaar Palestijnse vluchtelingencrisisSinds de dramatische evolutie van het conflict in Syrië en de daarmee gepaard gaande verdere destabilisatie van verschillende landen in het Midden-Oosten zijn vluchtelingen permanent aanwezig in onze media. De huidige toestroom van vluchtelingen in Europese landen wordt door experts omschreven als de grootste westerse humanitaire crisis sinds de Tweede Wereldoorlog.

Deze bacholorproef zoekt een oplossing om op een andere flexibelere manier een verkaveling in te delen. Hierbij verstaan we onder “flexibel” dat alle woonvormen van de verschillende generaties met de verschillende gezinssituaties hier kunnen huisvesten.  Hierbij wordt rekening gehouden met de nodige oppervlakte volgens de verschillende situaties. Zo zal een woongelegenheid van een alleenstaande een andere oppervlakte hebben dan een woongelegenheid van een groot gezin. Ook heeft zorgwonen een plaats gekregen in dit onderzoek. Er wordt daarbij gestreefd naar een groene veilige omgeving.

Wanneer grenzen vervagen. Het grenslandschap tussen Tourcoing en Kortrijk.E17, tussen Kortrijk en Tourcoing. Het grenslandschap dat ons omringt, ontwaren we hier en daar tussen de beplantingen op de snelwegbermen. Een verkaveling, een veld, enkele huizenrijen, bedrijven. Het einde van het land. Borden op de snelweg kondigen de aanwezigheid van de grens aan. We flitsen de plek voorbij waar automobilisten vroeger met een bang hart stonden aan te schuiven om de grens over te steken, onder het strenge toezicht van douaniers. Zelfs de gebouwen van de grenspost zijn er vandaag niet langer.

 “Driewerf boe-hoera voor ons Vlaams klein duintje”Onze kust is lelijk.  Dat is geen feit, maar een mening van velen.De verkavelingen voor villagrond, de bouw van zomerhuisjes, de aanleg van kampeerterreinen, en vooral de constructie van grijze wolkenkrabbers, hebben onze zakdoekbrede kustlijn onttoverd tot een banale betonnen eenheidsworst. Het gevolg is dat deze van oudsher geliefkoosde ontmoetingsplaats tussen land en zee enkel nog de moeite waard is met de rug naar het hinterland. “Zicht op de duinen” is immers reeds lang vervangen door “zicht op beton”.

Vlaanderen raakt stilaan volgebouwd. De schaarse open ruimte wordt meer en meer ingenomen door grote appartementencomplexen. De huidige maatschappij wordt individualistischer met de minuut en mensen vervreemden van elkaar. Deze stellingen klinken weinig optimistisch, maar zijn de harde realiteit vandaag de dag. Onze levenswijze is door de jaren heen geëvolueerd naar een woonideaal met zo veel mogelijk privacy en zo weinig mogelijk contact met anderen. We bouwen het liefst een ruime eengezinswoning op een lap grond met hoge en vooral ondoorzichtige omheiningen.

MATEKE, WISTE GIJ DA NOG NIE? HIER SCHRIJFT MEN TUSSENTAAL!Universiteit Gent – Vlaamse tussentaal wordt al meer dan vijftig jaar druk besproken: voor de ene is dit soort spreektaal een bron van ergernis, voor de andere is het een te koesteren bewijs van Vlaamse taalrijkdom. Net op het moment dat een toenemende tolerantiebeweging het tussentaaldiscours dreigde te gaan stroomlijnen, zorgt taalkundige Tomas De Cock voor een niet eerder aangeboorde onderzoekslijn.

Afbetaald, niet afgeschreven: de fermetteDe Vlamingen die nog nooit een fermette ontmoet hebben zijn dun gezaaid. In elk zichzelf respecterend Vlaams dorp zijn er wel fermettes neergestreken in verkavelde groengebieden of maken ze deel uit van de al even typische lange bouwlinten. Maar hoe goed ken jij deze woning, waarmee je elke dag geconfronteerd wordt? Wat is nu juist een fermette? Waarom koos en kiest de Vlaming voor zo’n woning terwijl de architect haar niet lijkt te kunnen verdragen?

Hoe kan een lokale investering in toegankelijkheid een investering zijn in de toekomst?Dat het aantal mensen met een beperking in de komende jaren, mede als gevolg van de vergrijzing van bevolking en de vooruitgang van de wetenschap, zal wel niemand verbazen. Neem daarnaast noch een persoon met een gebroken been  die het moeilijk heeft om het openbaar vervoer te gebruiken of een leverancier met een zware last moet doos per doos binnenbrengen omdat zijn wagentje de vijf treden naar de ingang niet kan nemen dan komt men tot een zeer grote groep van mensen die met een ‘toegankelijkheidsprobleem’

“Ja ma leidster, oe moe ‘k ik da doen?”
Bent u een leid(st)er in een jeugdbeweging? Dan heeft u bovenstaande zin ongetwijfeld al ettelijke keren gehoord. Maar wist u dat deze zin maar liefst vijf kenmerken van tussentaal bevat?
Tegenwoordig is tussentaal onder taalkundigen een “hot item”. In de eerste publicaties over het fenomeen uitten taalkundigen vooral hun afkeer en schrik voor tussentaal. Ze vreesden dat tussentaal de Nederlandse standaardtaal zou vervangen en dat geen enkele Vlaming nog in staat zou zijn “naar behoren” te spreken.

Estuary English– Spreken met Street CredDoor het al dan niet aandacht geven aan een onderwerp, kan de media ervoor zorgen dat iets ‘hot’ of ‘not’ is. Zo konden de overstromingen in Pakistan op niet evenveel aandacht rekenen als de aardbeving in Haïti. Hierdoor geeft de media (impliciet) sociale waarden en normen mee. Deze normen en waarden bevinden zich ook op taalgebied. Deze studie onderzoekt welke wisselwerking er bestaat tussen het taalgebruik van de Britse maatschappij en het taalgebruik van de Britse media.

Archeologie van een denkbeeldig bouwwerk: Paul Otlets wereldstadutopie



Een alternatief voor het Atomium
Als een paal boven water staat het Atomium te blinken op de Heizel. Een bouwwerk is een onweerlegbaar feit, dat weinig discussie duldt. Onwrikbaar bezet het Atomium niet alleen de fysieke ruimte, maar ook de mentale ruimte van ons collectief nationaal geheugen. Men zou bijna vergeten dat het ook anders had kunnen lopen. Bijna.
In 1958 was immers niet iedereen tevreden met de plannen voor de wereldtentoonstelling. Le Corbusier had het bijvoorbeeld liever anders gezien.

Verschillen in Vrijheid: de Democratische Identiteit van de Publieke Ruimte
 
publieke ruimte nu
Publieke Ruimte is een actueel thema. Publieke ruimte is meer dan de verzameling van alle straten en pleinen, ook openbare gebouwen behoren ertoe. Zonder al te veel scrupules verkoopt de federale overheid gebouwen die in een democratische samenleving voor en van iedereen zijn - denk maar aan het ‘Vlinderpaleis’, het nieuwe gerechtshof in Antwerpen. Dat gebouw is niet meer openbaar in de strikte zin van het woord.

Bijna-monopolie Clear Channel houdt prijzen concerttickets laag
 
Met het vallen van de bladeren gaan ook de festivalpodia weer een jaartje op zolder.

Peter Triest - Woonverkavelingen in Halle Kempen: het belang van het grondbezit in de vorming van het lokale woonlandschap.
 
Het lelijkste land
Renaat Braem riep in 1968 België uit tot het lelijkste land ter wereld. ‘Vanuit het vliegtuig beschouwd komt het over als een door een krankzinnige bijeengenaaide lappendeken, met daarop door een woest geworden reus, de inhoud van hele bazars blokkendozen rondgestrooid, met verachting neergesmeten’, zo schreef hij.
Na de tweede wereldoorlog veranderde Vlaanderen inderdaad onherkenbaar van aanzien.

 

 
Indien het huidig veelvuldig autogebruik niet wordt afgeremd, vreest men voor het dichtslibben van de wegen. Een duurzame mobiliteitsontwikkeling staat daarom vooraan op de agenda, zelfs op gemeentelijk vlak. Dit is tevens het geval in Lochristi, gelegen tussen Gent en Lokeren. De aanleg van een tramlijn die Lochristi met Gent verbindt is er een heet hangijzer. Het gemeentebestuur van Lochristi verwerpt dit alternatief wegens de ruimtelijke impact van dergelijke infrastructuurwerken op het hernieuwde dorpscentrum.

De controverse voorbij: over de beslissing tot overstap naar een andere partij en de gevolgen ervan
 
U herinnert ze zich misschien nog: de tranen van Johan Van Hecke tijdens een interview met de krant De Standaard in het najaar van 2001. De oud-CVP-voorzitter had het merkbaar moeilijk met zijn uitsluiting uit de partij. De aanleiding? Politieke ontrouw. Van Hecke zou plannen hebben beraamd om met zoveel mogelijk CD&V’ers naar de VLD over te stappen om samen tot een “grote volkspartij” te kunnen uitgroeien.