Scriptiebank overzicht

Lobbyen bij het Europees Parlement: de mythe ontkracht Voor Europese parlementsleden zijn lobbyisten de normaalste zaak van de wereld. Ze worden dagelijks overstelpt met telefoons, e-mails en brieven van organisaties die hun belang kenbaar willen maken. Lobbyen is een business als een ander: je hebt er die hun vak goed beheersen en je hebt er die verloren lopen. Om invloed te kunnen uitoefenen op het Europees Parlement moet je als lobbyist je weg kennen in het labyrint van de Europese besluitvorming.

De Koninklijke Vlaamse Schouwburg tijdens de Tweede Wereldoorlog: On-Vlaamsche Lachbarak of kunsttempel aan de Lakenstraat?KVS anno 2005Op woensdag 2 maart 2005 zorgde Vlaams volksvertegenwoordiger Eric Arckens van het Vlaams Belang voor een zware aardbeving, mét naschokken, in het Vlaamse politieke en culturele landschap. Hij gaf in het Vlaams Parlement een opgemerkte toespraak over de Koninklijk Vlaamse Schouwburg, die hij “pseudo-elitair” noemde. Als uitsmijter liet Arckens optekenen dat de subsidiekraan, als het aan hem lag, onherroepelijk zou dichtgedraaid worden.

De delokalisatieproblematiek van Vlaamse bedrijven: onderzoek naar de motieven en evaluatie van het overheidsbeleid. Casestudie West-Vlaanderen.

 
Samenvatting van het eindwerk ingediend tot het behalen van de graad van licentiaat in de handelswetenschappen.
Campus VLEKHO - Departement Handelswetenschappen van de Hogeschool voor Wetenschap en Kunst.
Academiejaar 2004-2005
Promotor: Prof. dr. K.

 
Het lijkt het soort vraag dat alleen tot verhitte diskussies leidt bij ontmoetingen tussen Star Trek adepten. Maar, geloof het of niet, dit is geen stukje over science-fiction. De titelvraag houdt al enkele eeuwen, sinds René Descartes ongeveer, de grootste onder de filosofen bezig maar werd pas in 1950 expliciet geformuleerd door Alan Turing. En – niet anders als meestal op café – verdeelt deze vraag de filosofen in 2 kampen. In de ene hoek vinden we de mensen van de strikte en pure logica, de Dr. Spock’s als U wil.

 
De actuele trend, die we bij ondernemingen waarnemen, is een vervlakking van de organisatiestructuur. Hierdoor wint het gebruik van teams meer en meer aan belang. Er wordt bvb. gebruik gemaakt van managementteams in plaats van al de macht te laten in de handen van een enkele persoon. In deze scriptie wordt er nagegaan wanneer men een team kan gebruiken en hoe het succesvol kan zijn.
 
Of  een team succesvol is, hangt af van verschillende factoren en in het bijzonder van hun samenstelling.

De incorporatie van Zuid-Afrika

HOE ZUID-AFRIKA DEEL WERD VAN HET KAPITALISTISCHE WERELD-SYSTEEM

Het kapitalisme is, in tegenstelling tot wat velen u willen doen geloven, geen ahistorisch
fenomeen, geen eeuwig, onveranderlijk en vanzelfsprekend systeem. Het kapitalisme is ooit
ergens ontstaan, namelijk in de Noord-Italiaanse stadstaten toen de Middeleeuwen naar hun einde liepen. Daaruit heeft het zich geëxpandeerd totdat het vandaag, op enkele blinde vlekken na, de
gehele wereld omvat.

Weet u zeker dat het voortbestaan van het menselijke ras, wanneer u en iedereen die u kent er niet meer is, u echt interesseert? Dat vraagt Max Frisch zich af in zijn dagboek ‘Lastige Vragen’. Als we het huidige verbruik van energiebronnen onder de loep nemen, lijkt het of we koudweg ‘neen’ antwoorden. Après moi le déluge, of toch niet?
 
Olie in cultuur omzetten De hoofdbezigheid van alle levende wezens is ongetwijfeld het verzamelen van bruikbare energie. De mens is daar zeker geen uitzondering op.

De juwelen van Qau el Kebir in de Koninklijke Musea voor Kunst en Geschiedenis (KMKG) te Brussel
 
Van 1923 tot 1925 ondernam G. Brunton in opdracht van de ‘Egypt Exploration Fund’, drie opgravingscampagnes op de grafvelden van Qau en wijdde er drie publicaties aan. Qau is gelegen in de 10de nome van Opper Egypte. De site Qau el kebir vormt een onderdeel van de grafvelden van Qau.
Omwille van de financiering aan deze opgraving door J.

Politie te lucht, burgers te land en politici in een woelige zee; project Pegasus
 
Onder de naam Pegasus heeft de lokale politie Antwerpen sinds april 2002 een projectmatig samenwerkingsverband opgezet met de dienst luchtsteun van de federale politie i.f.v. bestrijden van criminaliteit met geweld en autocriminaliteit. Deze samenwerking omvat het projectmatig inzetten van een helikopter bij interventies ter ondersteuning van supplementaire grondploegen op momenten, die na statistische analyse risicovol bleken voor beide fenomenen. De scriptie “Luchtsteun i.f. v.

Terugkeer van één miljoen vluchtelingen naar Bosnië-Herzegovina: voorbeeld van wederopbouw of van gebrek aan internationaal engagement?
 
Tien jaar geleden werden we vanuit ex-Joegoslavië overspoeld door beelden van ellenlange vluchtelingenstromen. Sarajevo, de multiculturele hoofdstad van Bosnië, was een vernielde stad, en ook dat werd bijna dagelijks getoond door tv-zenders over de hele wereld. Toen lieten die beelden nog een sterke indruk na. Tien jaar later blijft daar nog maar weinig van over. Wat rest zijn slechts vage herinneringen aan een voorbije oorlog.

6953 tekens inclusief spaties
 
Functioneel analfabetisme: kwestie van een anders werkend brein?
 
Waarom slagen sommige mensen er niet in om de geschreven taal onder de knie te krijgen?  Uit nieuw onderzoek blijkt dat het iets te maken kan hebben met de manier waarop de hersenen geluiden verwerken.  Het onderzoek geeft ook uitzicht op een betere aanpak van functioneel analfabetisme.
 
Wie niet kan lezen en schrijven is amper in staat om mee te draaien in de huidige maatschappij.

Onder het puntje van de afvalberg

Een analytische kijk op het Europees verpakkingsafvalbeleid. - Katrien Van Dingenen -

 
Met vijfentwintig zijn ze nu. Allen snakkend naar een te groot stuk van de te kleine Europese machtscake. Een goed gebonden, moeilijk te snijden cake die het liefst wordt verorberd aan één tafel. Helaas. De vijfentwintig eetlustigen hebben er anders over beslist. Verdeel en heers: een leuze die blijkbaar nog lang na Caesar gehanteerd wordt als de sleutel tot succes.

Spelen in de stad: kinderspel?
 
‘Geef ze wat groen en een straat die weer schoon is.’ Misschien fronst u de wenkbrauwen bij het lezen van dit zinnetje en wellicht doet het u vaag denken aan de jaren toen de klanken van Louis Neefs de woonkamer vulden? Neen, dit is geen artikel over artiesten van weleer. ‘Dit is een artikel voor de kinderen van morgen. Opgesloten, gevangen in een stenen woestijn. Want zo zal morgen het spelen verdwijnen.

 
Zegels die te dikwijls genadeloos afgesneden werden daar ze niet in de enveloppe pasten. Bonte stippen en vlekken duiken op tussen sobere ambachtelijke kleuren van het charter. Schimmels laten een spoor van vernieling achter en tasten een ganse verzameling aan zoals een bacterie tekeer gaat in subtropische gebieden. Slechte wandisolatie zorgt ervoor dat zegels van op elkaar gestapelde charters beginnen te smelten tijdens warme zomerdagen. Tekstgedeelten vervagen wegens vingertoppen die over de inktdeeltjes schuurden om de tekst beter te kunnen lezen.

 
We leven in slechte tijden: de mensen zijn verdorven en de leiders corrupt. Maar niet getreurd: weldra zal de Albedwinger aan al deze praktijken een einde stellen. Talrijke tekenen zullen het Oordeel voorafgaan, de gelovigen zullen door vele beproevingen uitgezuiverd worden, en slechts een select groepje van echte gelovigen zal deel kunnen uitmaken van de door God ingestelde maatschappij.
 
Apocalyptiek noemen we dit. Iedere godsdienst kent het wel onder de ene of andere vorm, en geen enkele apocalyptische dreiging is compleet zonder de verschijning van een antichrist.

“Stap erin, kom uit je kot, toon jezelf!”
 
“Nee, ze acteert niet, het is echt”, zei een vrouw tegen haar man. Ze zaten op de eerste rij van de stadsschouwburg, luisterend naar de ijzersterke monoloog van de 16-jarige Sarith. Pakkend en broos, maar tegelijk stevig en herkenbaar. Sarith is gekwetst. Samen met vijftien andere jongeren nam ze deel aan de theaterproductie SAP. Er werd op zoek gegaan naar hun innerlijke drijfveer, hun vruchten-‘SAP’.

 
Louis-Prosper Gachard (1800 – 1885)
 
Wie meent in het Brusselse Rijksarchief slechts een verwaaide archivaris in stofjas of een enkele geschiedenisstudent aan te treffen, heeft het mis. Het is soms drummen aan het kopieerapparaat en ja zeker, de bankjes zijn vaak volzet onder toeziend oog van het ingekaderde koninklijke paar. Naast archivarissen, professoren en studenten maken vele amateur-genealogen, speurneuzen en andere geïnteresseerden er hun entree. Wat ze gemeen hebben?

« Verfsporen in de verf gezet »
 
De plaats van het delict wordt alsmaar belangrijker en de sporen die men er kan aantreffen vormen een duidelijk beginpunt naar de opheldering van een strafbaar feit. In het beginstadium van het sporenonderzoek komen de belangrijkste details aan het licht. De enige voorwaarden die hier voorop dienen gesteld te worden zijn: dat de sporen gevonden worden, dat ze geïdentificeerd worden, dat ze verzameld en geanalyseerd worden. Naast de traditionele DNA- en vingersporen kunnen ook verfsporen een rol gaan spelen in dit sporenonderzoek.

Illegale prostitutie en seksuele exploitatie in België – De Nigeriaanse maffia beheerst de winstgevende handel in meisjes van plezier…

 
Middernacht, Schipperskwartier, Antwerpen. In een groezelig pand, met enkele roze neonlampen als enige verlichting, bezorgt een zwarte deerne haar zoveelste klant zijn seksueel vertier. De tel is ze ondertussen kwijtgeraakt, maar te merken aan haar schrale hongerloontje duurt het nog wel even vooraleer ze het leven van gedwongen sekswerkster vaarwel mag zeggen.

Vullende consolidanten op basis van kalk voor de conservatie van muurschilderkunst: injectiemengsels en -mortels
De conservatie en restauratie van muurschilderingen is geen actueel maar een chronisch probleem, het behoud van ons culturele erfgoed is een blijvende zorg. Velen kijken bij een muurschildering niet verder dan de picturale laag, maar bij de restauratie en conservatie ervan dient er verder gekeken te worden, naar de drager van deze picturale laag en zijn architecturale context, een muurschildering vormt dus een complex geheel.

Joden en moslims in Antwerpen
Over postnationale identiteiten en transnationale solidariteit
 
Karolien De Prez

 
Sinds het voorjaar van 2002 wordt Antwerpen beschouwd als een lokale conflicthaard voor een internationaal conflict. Naar aanleiding van een aantal gewelddadige confrontaties tussen ‘joden’ en ‘moslims’ werd erop gewezen dat het Israëlisch-Palestijns conflict ook in Antwerpen voet aan grond begon te krijgen. Het gevolg daarvan zou onder andere, een toenemend antisemitisme zijn vanwege ‘islamitische’ allochtonen.

Als de gebouwde belichaming van de Belgische vakantie en masse, is onze kust altijd een toevallige rebel geweest in de nationale dictatuur van de ruimteverkwisting. Decennialang spoelden toeristen en dagjesmensen er jaarlijks ritmisch aan en af.  Ze gaven vorm aan een bandstad met een steeds grotere recreatieve capaciteit. Vandaag echter kan een toekomstbeeld voor de Belgische Kust voor het eerst niet meer rechtlijnig vanuit haar realiteit geëxtrapoleerd worden.

CO2-VERRIJKINGSEFFECT OP BOSSEN VAN KORTE DUUR
 
Klimaatsverandering is van alle tijden. Maar de snelle overgang naar een warmer klimaat, die we nu meemaken, kan de natuur niet alleen op haar geweten hebben. De opwarming van de aarde is enkel te verklaren als ook menselijke activiteiten bij het plaatje worden betrokken. De verbranding van fossiele brandstoffen en de bijhorende uitstoot van koolstofdioxide (CO2) loopt voorop als oorzaak. CO2 is namelijk het belangrijkste broeikasgas dat mee kan leiden tot de opwarming van ons klimaat.

DE IDENTITEIT VAN DE DUITSTALIGE GEMEENSCHAP
 
België, dat is dat kleine stipje op de wereldkaart, het land van de frieten met mosselen en de frisse pint. Het is dat kleine land met Brussel als hoofdstad, of was het nu omgekeerd? In het beste geval komt ook de tweetaligheid om het hoekje kijken, maar daar blijft het dan meestal ook bij wanneer buitenlanders hun kennis over ons Belgenland ten toon spreiden. Gelukkig doen wij het iets beter en weten we dat België veel meer troeven bezit dan alleen friet en bier en dat we wel degelijk een drietalig land zijn.

De fascinatie voorbij. Ont-moetingen zonder vertoon.
Rita Daneels
 
Contact tussen mensen uit verschillende culturen is meer dan ooit een hype, zowel als uitdaging dan als schijnbare onmogelijkheid. In toerisme en in reisbrochures is ‘contact met culturen’ zelfs een product met een bepaalde marktwaarde en met een variërend exotisme-gehalte. Al te vaak raakt men op reis echter verstrikt in de pure fascinatie voor het vreemde en in herhaalde pogingen om het beeld van de andere, ook letterlijk, vruchteloos te capteren.

De nieuwe utopie van Ground Zero
 
11 september 2001. Slechts enkele uren na zonsopgang werd New York al weer volledig in het duister gehuld. De hele wereld keek geschokt mee hoe een enorme stofwolk het leven uit de anders zo vitale stad verdreef en plaats maakte voor de dood. Al snel rees de vraag welke feniks er uit de as van het verdwenen World Trade Center zou herrijzen. Voor de eerste keer in zijn geschiedenis ervoer New York de nood aan een gedenkteken: de stad met een natuurlijke afkeer van monumenten, de stad die sinds zijn ontstaan steeds vooruit had gekeken, de stad zonder verleden.

Kunst vandaag: onbekend, onbemind?
 
De retrospectieve van Rik Poot in het Hanssenspark in Vilvoorde, de jazzy tunes van Marc Moulin of de laatste nieuwe film van de Spaanse cineast Pedro Almodóvar… Kunst en cultuur zijn weer helemaal hip.

 
Premier Verhofstadt steekt het niet onder stoelen of banken: hij wil en zal de Senaat hervormen.  Op 9 oktober 2001 maakte hij zijn plannen voor het eerst openbaar tijdens zijn Federale Beleidsverklaring.  Deze speech zorgde voor heel wat commotie binnen de Hoge Vergadering.  De Eerste Minister had het namelijk over de mogelijke samenvoeging van Kamer en Senaat tot één Federaal Parlement waarin een bijzondere commissie de reflectiefunctie op zich zou moeten nemen.  Verder had hij het over een paritaire Federale Raad, samengesteld vanuit de gemeenschappen, waarin alle gewesten vertegenwoordig

J’aime j’aime la patrie
Eurovisiesongfestival is mix van muziek én politiek
Poepsjieke cocktailjurken, middelmatige liedjes en de spannende puntentelling zijn al een halve
eeuw de vaste ingrediënten van het overbekende Eurovisiesongfestival. Ondanks de
neerbuigende kritieken van pers en publiek is de bejaarde televisiedame ook vandaag nog goed
voor honderden miljoenen kijkers en bijgevolg een speciale vermelding op de Europese
mediakalender waard. De wedstrijd is overigens meer dan pretentieloos vertier, zo werd onlangs
aangetoond.

Objectieve oorlogsverslaggeving, waar blijven de emoties?
 
Oorlogsverslaggeving wordt de afgelopen jaren letterlijk en figuurlijk onder vuur genomen. Na Operatie Vrij Irak klinken zowel in academische als in journalistieke kringen kritische stemmen. De verslaggeving over Irak toonde opnieuw aan hoe moeilijk het wel is om te voldoen aan de eisen van objectiviteit. Hoe denken oorlogsverslaggevers nu zelf over het begrip objectiviteit? Hoe gaan zij in extreme oorlogsomstandigheden om met hun emoties?
 
Journalistieke objectiviteit is een moeilijk begrip.