Scriptiebank overzicht

Niké Vanderpoorten
First Class Seat to Modernity
In de eerste decennia na de tweede wereldoorlog was meubeldesign een belangrijke vertolker van de hernieuwde politieke en sociaaleconomische kracht van de Verenigde Staten. Design toonde de levensstandaard en de nieuwe technische knowhow van Amerika aan de wereld. Het was een uithangbord van The American Way of Life.
De meubelconcerns Knoll International en Herman Miller waren belangrijke protagonisten bij de verkoop van The American Dream.

 
De verschillende levens in theater – of hoe blinden laten zien
 
Audiobeschrijving of AD (afkorting van het Engelse audio description) is een relatief nieuwe tak in het jonge en snelgroeiende domein van audiovisuele vertaling, waaronder ook ondertiteling, ondertiteling voor doven en slechthorenden en boventiteling voor theater en opera worden gerekend, waarin visuele informatie in woorden wordt omgezet voor slechtzienden. Audiobeschrijving zit in de lift. Jawel.

Met je klas naar de film!
In Vlaanderen worden vandaag ontzettend veel initiatieven genomen om jongeren met kunst en cultuur in contact te brengen. Naast allerhande uiteenzettingen hierover in de literatuur, willen ook steeds meer culturele instellingen educatieve programma’s en werkvormen voor de jeugd ontwikkelen. Zij besteden hierbij een speciale aandacht aan het onderwijs via een aanbod van rondleidingen of workshops. Toch vinden veel leerkrachten het niet makkelijk om uit het uitgebreide gamma een geschikte activiteit te kiezen voor hun leerlingen.

 
Vlaamse cultuurcentra en gemeenschapsvorming
Symbiose of paradox?
Debbie Van Laere
Inleiding
 
 
De oorsprong van deze scriptie ligt in de lancering van een decreet waar de cultuur- en gemeenschapscentra in Vlaanderen een nieuwe richting inslaan. Het decreet houdende het stimuleren van een kwalitatief en integraal lokaal cultuurbeleid (verder het decreet lokaal cultuurbeleid genoemd) werd door het Vlaamse Parlement goedgekeurd op 13 juli 2001 en hield een aantal fundamentele wijzigingen in. De belangrijkste wijziging is de opdracht van de cultuur- en gemeenschapscentra.

 
Restauratie en Conservatie van cellulose esters
 
 
Steeds meer kunstenaars maken gebruik van allerhande kunststoffen, waardoor we als restaurateur vaker met deze materialen in contact komen. Literatuur betreffende de conservatie van kunststoffen is uiterst miniem en vele onderzoeksprojecten staan nog in hun kinderschoenen. In talrijke depots van musea beginnen vele kunstwerken uit kunststof echter tekenen van verval te vertonen of zijn ze al volledig verdwenen.

 
KUNSTEDUCATIE IN DE NETWERKRUIMTE

“Meer cultuur op school” kopte De Standaard op 19 september 2008. Het is één van de bevindingen van een groep experts die naar aanleiding van het rapport-Bamford een jaar lang nadacht over culturele opvoeding. Het rapport werd gemaakt door de Australische professor Anne Bamford in opdracht van minister van Onderwijs Frank Vandenbroucke en het maakte brandhout van onze kunst- en cultuureducatie. Sindsdien woedt het debat in alle hevigheid.
De groep van experts vindt dat elke jongere een stevige, ononderbroken cultuuropvoeding moet krijgen op school.

 
Dynamic Event Positioning using Wireless Sensor Networks
Website: http://www.kennywong.co.cc/

 

 
Titel: Hoe bereik ik mijn locatie zonder hulp van GPS?
 
 
 
Inleiding
 
Technologieën maken ons dagelijkse leven comfortabeler dan ooit. Niet zo lang geleden kwamen de wetenschappers op het idee om een draadloze communicatie te ontwerpen. Denk aan de GSM(Global System for Mobile communications) die ons meer vrijheid geeft dan de vaste telefoon. We kunnen onze vrienden en familie contacteren waar we willen en wanneer we willen.

“Winkelen” in het museum???


Deze titel klinkt natuurlijk een boel vrouwen (maar ook mannen) als muziek
in de oren. Cultuur snuiven en dan ook nog eens de economie een steuntje in de rug geven.
Men zou het bijna kunnen gebruiken  als alibi voor je koopverslaving.
Het museum heeft het in deze tijd dan ook niet makkelijk.
De consument heeft een beperkte vrije tijd maar een overvloed aan bezigheden voor deze vrije tijd te kunnen invullen.
Het museum komt dan ook in het rijtje te staan van vrijetijdsbestedingen zoals; pretparken, shoppingmalls enz.

 Een ontdekkingstocht in Parijs Paris, c'était la gaieté, ParisC'était la douceur aussiC'était notre tendresseParis, tes gamins, tes artisansTes camelots et tes agentsEt tes matins de printempsParis, l'odeur de ton pavé d'oiesDe tes marroniers du boisJe pense à toi (…) Edith Piaf zingt het toch oh zo mooi. De Fransen zijn er trouwens over het algemeen goed in; het eigen land vol lof bezingen. En in het geval van Parijs moeten wij dat meer dan beamen. Parijs is namelijk een fantastische stad, een stad waar je spontaan kippenvel van krijgt.

Bij het bepalen van een herbestemming en het uitvoeren van soms ingrijpende en noodzakelijke restauratiewerken aan “grote volumineuze monumenten” (zoals o.a. theatergebouwen, feestzalen, kerken, musea e.a.) is het hoofdstuk verwarming in de meeste gevallen een niet evident op te lossen vraagstuk.
 
Bijna alle oude monumentale gebouwen zijn qua constructie, met hun typische bouwfysische eigenschappen, totaal verschillend van de hedendaagse bouwconcepten.

De KASKA-verzameling.Beheersuggesties voor een verwaarloosde collectie. Verwaarlozing in kunstcollecties, … een verdoezelde vorm van vandalisme of geraakt ons nationaal erfgoed in de vergeetput? Een instelling zo oud als de Antwerpse Academie voor Schone Kunsten kan rekenen op een uitgebreide geschiedenis van meer dan twee eeuwen. Bovendien beschikt ze over een eigen kunstverzameling gaande van prijswinnende kunstwerken van studenten tot werken afgestaan door het academische korps.

De hedendaagse stad – een opening tot analyse
 
De stad, neem nu Brussel, trekt mensen aan, stoot anderen af. Ze roept beelden op waarin men haar ambivalenties leest – de stad als een podium voor alle mogelijke antagonisten: belofte en bedreiging, orde en chaos, schoonheid en lelijkheid, melancholie en verlangen, romantiek en realisme. Op die wijze en aan de hand van die beelden tracht men haar te ‘vatten’, zoekt men naar wat de stad in wezen is – of zou kunnen zijn.

Een  tango van aantrekking en afwijzing: hebben schilderkunst en economie een relatie?
 
Kunst kent geen eenduidige definitie, vermits de invulling van het begrip afhankelijk is van persoon tot persoon. Kunst verandert enerzijds naargelang de emotie of boodschap die de kunstenaar wil weergeven en anderzijds naargelang de maatschappij waarin men leeft. De perceptie van de waarde wordt bepaald door een intrinsieke en door een extrinsieke waarde, die samen alle mogelijke meer– of minderwaarden van politieke, religieuze, sociale, esthetische,… aard omvatten.

‘Met de handen in het haar!’
 
Zowel op de onderzoeksagenda als op de politieke agenda wordt cultuur steeds belangrijker.  Neem bijvoorbeeld de beleidsnota van cultuur, die stelt dat cultuur onmisbaar is bij de volledige ontwikkeling van het individu en de samenleving.  Om persoonlijk volledig te kunnen ontplooien, is er aldus nood aan culturele participatie.  En als er nu iets is waar jongeren vaak geen tijd voor willen maken, dan is het wel voor cultuur.  Beleidsmakers, culturele centra en musea zitten met de handen in het haar en weten niet meer hoe ze cultuur voor jongeren interessanter

De galerie voor hedendaagse kunst
 
Over de hedendaagse kunstwereld doen wilde verhalen de ronde over blinde speculaties, machtsvertoon en prestige, het lanceren van artiesten, het managen van de kunst en groot geldgewin. De kunstmarkt, en daarmee ook de kunst zelf, lijken manipuleerbaar door de invloed van toonaangevende verzamelaars en galeriehouders zoals een Charles Saatchi.

Leesbaarheidsonderzoek van de museumteksten in de Koninklijke Musea voor Kunst en Geschiedenis te Brussel

Cultuur behoort tot ons maatschappelijk leven en de overheid tracht dan ook om de bevolking er nauwer bij te betrekken. Dit is vanzelfsprekend erg lovenswaardig en er worden bijvoorbeeld veel inspanningen geleverd om de mensen naar tentoonstellingen te lokken. Maar staat men er wel voldoende bij stil dat de tentoonstellingen voor een groot publiek toegankelijk moeten zijn ?

De juwelen van Qau el Kebir in de Koninklijke Musea voor Kunst en Geschiedenis (KMKG) te Brussel
 
Van 1923 tot 1925 ondernam G. Brunton in opdracht van de ‘Egypt Exploration Fund’, drie opgravingscampagnes op de grafvelden van Qau en wijdde er drie publicaties aan. Qau is gelegen in de 10de nome van Opper Egypte. De site Qau el kebir vormt een onderdeel van de grafvelden van Qau.
Omwille van de financiering aan deze opgraving door J.

Beste,
 
In het voorjaar van 2004 startte ik een onderzoek naar wat PR is en kan zijn voor cultuurorganisaties. Ik vond Kunstencentrum Vooruit bereid me haar communicatiebeleid te laten bekijken. Onderzocht werd in welke mate de PR-activiteiten van het huis efficiënt en effectief waren, en of er ruimte was voor verbetering. De resultaten waren bemoedigend, zowel voor Vooruit als voor vele andere culturele actoren in Vlaanderen – ook zij die graag verder willen kijken dan onze landsgrenzen.

Noodzakelijke Redundantie
een zoektocht naar nergens niets
 
In 1965 schilderde Roman Opalka op een zwart doek met witte verf het getal 1. Van 1 ging hij naar 2, vandaar naar drie en zo was hij begonnen aan een oneindig werk. Toen het eerste doek van boven tot beneden vol stond met opeenvolgende getallen ging hij op een tweede doek van identieke afmetingen verder. De jaren gingen voorbij en Opalka bleef verder tellen en verder getallen schilderen. Vanaf 1972 voegde hij voor elk nieuw doek één procent witte verf toe aan de aanvankelijk zwarte achtergrondkleur van het vorige doek.

 
Kunst te koop
De Brusselse avant-gardegalerie 1919-1932
 
Lotte De Voeght
 
Op 5 mei 2004 werd bij Sotheby’s in New York Picasso’s Garçon à la pipe uit 1905 geveild tegen een bedrag van 104,2 miljoen dollar (of 85 miljoen euro). Het werd daarmee het duurste schilderij aller tijden. Critici noemen deze recordprijs een ‘culturele obsceniteit’ die een gevolg is van een ‘hysterische markt’.

Vlaamse Scriptieprijs Fonds Pascal Decroos 2003
Artikel ingeleverd door
Liesbeth Van Criekingen
 
De Kwakwaka’wakw potlatch. Dansen voor een eigen toekomst.
 
Wanneer een toeristische brochure omtrent Canada opengeslagen wordt, springen steeds opnieuw dezelfde beelden voor het oog: uitgestrekte landschappen waarin een kanotocht je terug dicht bij de natuur brengt, skiheuvels om u tegen te zeggen, een ontmoeting met walvissen, ruiters omgeven door bevers. Kortom, een waaier aan outdooractiviteiten waar de uitbaters in onze Belgische Ardennen slechts kunnen van dromen.

 
Bij de aanvang van mijn laatste jaar lerarenopleiding kleuteronderwijs ben ik met een oude, lege reiskoffer in de wereld van kleuters en musea gestapt. Mijn doel was om een antwoord te vinden op twee vragen: Welke musea hebben een aanbod voor kleuters? Hoe kan je met kleuters rond kunst werken?

Op stap langs betoverende beken en rivieren
 
In de Ardennen liggen drie pareltjes van valleien: de vallei van de Ourthe, de vallei van de Amblève en  de vallei van de Salm. Deze valleien werden reeds door de toeristen ontdekt. Maar wat maakt ze dan zo aantrekkelijk ? Wat doet de overheid om het toerisme naar deze valleien te bevorderen ? Staat men vandaag al stil bij de vraag welke toekomst het toerisme in deze streek heeft?
 
Deze valleien liggen in verschillende geografische streken: de Ardennen, de Kalkzoom, de Condroz en Fagne en Famenne.